My Tomboy Sexytary

Chapter 28

It's been two months na rin since nang mangyari ang game. Ako at si Von ang magkakampi...

We lost the game...

(-__- )

But their conditions are too hard for me to do! Pero kahit naman na siguro nila 'yun sabihin ay mangyayari rin 'yun kung narito si Avie. Hindi ako makakatanggi sa kaniya for sure. If ever she'll ask me for that.

Were here in Palawan, again. February 19 ngayong araw at ipagdiriwang ulit namin ang Ate's day na para kay Avie. Kahit naman hindi 19 of the month ay pumupunta ako rito.

Nakailang garapon at sulat na ba ang pinaanod ko? himala na lang siguro kung may makakuha no'n. Kung hindi 'yun nakain ng mga isda ay malamang na naligaw na 'yun sa lawak ng karagatan.

"Matt."

(-- )

'Ano na naman bang gusto nito?'

Hindi ko siya pinansin. I act as if he's not beside me.

"What do you want?" I speak after a freezing momment of silence.

"Sorry." he said like he is talking to the wind because his voice is too low.

Hindi ako sumagot kaya nakabibinging katahimikan na naman ang bumalot sa amin. I don't mind though. I prefer to be silence than to speak and hurt someone using my words. Hindi ko makokontrol ang sarili ko kapag pumaibabaw na naman ang galit sa akin.

Ni hindi ko nga alam kung paano siya nakalabas ng kulungan, kung paano siya nakalaya. They don't want me to know!

Nang maramdaman siguro niyang hindi na ako magsasalita ay doon na siya umalis. Nanatili akong nakatayo, nakaharap sa malawak na karagatan. Everythings happened here in this resort when I'm with her is still flashing on my head again and again.

Everything..

"My wife. I misses you so much.." I whispered.

"And I know that she misses you much more." mabilis akong napalingon ng marinig ang boses ni Mrs. Lasientre sa gilid ko.

I met her blue eyes that only remembers me of Avie. My Avie, my wife...

"My daughter... Ven, Avie or whatever names is it, she's still my only Levien. Our precious, our gems, our b-bunso.." the longing on her eyes is visible, she can't hide that emotion even she's trying to stay at her composure.

Pareho kami nakaharap sa karagatan, hawak-hawak ang garapon na may lamang sulat. Ngumiti siya sa akin at nakuha ko ang ibig niyang sabihin.

Sabay na pinaanod namin ang garapong may lamang sulat sa loob at hinayaang tangayin ito ng mga alon papalayo.

AFTER A MONTH MAY tumawag sa aming nakita raw nila si Avie sa Cebu. Hindi bago sa akin ang ganitong bagay dahil halos every month na talaga ang mga calls na natatanggap namin. Pero hindi ko lang mapigilan yung hope na sana, sana sa pagkakataong 'to totoo na.

Hindi na ako nag-abalang kumain pa nang agahan at sabik na lumabas na ako nang building. I let my slef drowned by finding her. After months ay mas lalong lumalakas ang pag-asa namin. One of the airline from Cebu reported us that one of their female passengers is really look alike to the Lasientre's only daughter. Her name is Chandria Emsy Macadagan.