ဇနီးမယား(on going)

Part 10(Zawgyi)

ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕စူးစူးရွရွ အထိအတြ႕ေၾကာင့္ ရိုးအိပ္ယာမွနိုးလာသည္။ ခႏၶာကိုယ္အားလႈပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အလြန္ပင္နာက်င္လို႔ေနသည္။ ခါးေအာက္ပိုင္းကပိုၿပီးေတာင္ နာက်င္ေနေသးသည္။

"အမေလး...ကြၽတ္စ္..
နာလိုက္တာ"

ညည္းျငဴရင္း ရိုးအိပ္ယာကေနထလိုက္သည္။ ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညက ေသာင္းက်န္းသူ
ေဒၚယုယေသြးမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလရဲ႕။ ရိုးကို နာက်င္ေအာင္လုပ္ထားၿပီး ခုေတာ့ မသိသလိုေလးနဲ႕ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္အိပ္ေနနိုင္ေသးသည္။ေနေရာင္ျခည္ေထာက္ပံ့မႈေၾကာင့္ပဲလားမသိ။ ေသြးႀကိဳးေလးေတြေပၚေအာင္ထိေဖြးေနသည့္ မ်က္ႏွာေလးကို အတိုင္းသားျမင္လိုက္ရသည္။ ေကာ့တက္ေနတဲ့မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္ေလးေတြ မဲနက္ေနတဲ့မ်က္ခုံးထူထူေလးရယ္။ ၿပီးေတာ့ ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ ႏွာတံေလးရယ္။ ဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အလွတရားကေတာ့ စံထားေလာက္ပါရဲ႕။ ဘယ္ဘဝကဆုေတာင္းေကာင္းခဲ့လို႔မ်ား ဒီအသက္အ႐ြယ္မွာ ဒီေလာက္ထိ လွရက္ရသလဲ မသိ။နီရဲၿပီးေဖာင္းေနတဲ့ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကိုျမင္ေတာ့ ရိုး စိတ္ေတြ မယိုးမယြျဖစ္လာသည္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေလးငုံထားသလို ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကို ပါးစပ္ထဲထည့္ၿပီးငုံထားလိုက္ခ်င္ေတာ့သည္။

အန္တီ့မ်က္ႏွာေလးကိုအဝၾကည့္ၿပီး ပါးေလးကို အနမ္းေပးလိုက္သည္။ မေန႕ညက ရိုးကိုႏွိပ္စက္ထားတာမို႔ ရိုးဘက္က ဒီေလာက္ေတာ့ လုပ္ခြင့္ရွိတယ္မလား။ထို႔ေနာက္ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ မ်က္ႏွာသစ္ ေရမိုးခ်ိဳးရန္လာခဲ့သည္။အဝတ္ဗလာျဖင့္ထသြားသည့္ ရိုးကို ယုယေသြး မသိမသာ မ်က္လုံးေလးတစ္ဖက္မွိတ္ကာၾကည့္ေနသည္ကိုေတာ့ ရိုးမျမင္ခဲ့ပါ။

ရိုးေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ဝင္သြားေတာ့မွသာ ေဒၚယုယေသြးခမ်ာ အသက္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ရႉနိုင္ေတာ့သည္။ နိုးေနတာၾကာေပမယ့္ အဝတ္အစားမပါဘဲ ဘယ္လိုထသြားရမယ္မွန္းမသိလို႔ ဒီအတိုင္း ေစာင္ၿခဳံၿပီးသာေနျဖစ္ခဲ့သည္။ ခနအၾကာ ရိုးနိုးလာေတာ့ မေန႕ညက အေၾကာင္းျပန္ေတြးမိေတာ့ ရွက္ရွက္နဲ႕ အိပ္ခ်င္ေယာင္သာေဆာင္ေနလိုက္ရသည္။နံရံကိုေျပးသာေဆာင့္လိုက္ခ်င္ေတာ့သည္။ဒီေန႕တစ္ရက္ေလာက္ အတိတ္ေမ့သြားရင္ ေကာင္းမလား။ ဒါဆို မေန႕ညက အေၾကာင္းကို ျပန္မမွတ္မိနိုင္ေတာ့ဘူးေလ။ အခုေတာ့ ဦးႏွောက္က တစ္ကြက္မက်န္မွတ္မိေနေတာ့ အရွက္ျဗန္းျဗန္းကြဲရေတာ့မည္။