"မဂၤလာပါရွင္
မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္း
ေလယာဥ္စတင္ထြက္ခြာေတာ့မည္ျဖစ္ပါ၍
ခရီးသည္မ်ား
မိမိ ေနရာအသီးသီးတြင္
ေနရာယူေပးၾကပါရွင့္"
speaker မွ ထြက္ေပၚလာေသာအသံနဲ႕အတူ
ေဒၚယုယေသြးရဲ႕မ်က္ႏွာေလး ကြက္ခနဲပ်က္သြားရသည္။ မခြဲခ်င္ဘဲ ခြဲရမည့္ရက္ေတြက သိပ္ကိုရက္စက္လြန္းလွသည္။ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ဖ်ားႏြေးႏြေးေလးကို မလႊတ္ေပးခ်င္ေသးဘဲ ေတြေဝေနမိသည္။
"အန္တီ"
"အင္း"
"ရိုးသြားရေတာ့မယ္
ရိုးလက္ကိုလႊတ္ေပးအုံးေလ"
"ခနေလးေနပါအုံးလား
တို႔ မခြဲခ်င္ေသးဘူး"
"အန္တီရယ္..."
"ဖက္ထားေပးပါလား တို႔ကို"
လက္ကေလးကိုဆန့္ထုတ္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာေသးေသးေလးက ညွိုးကာေျပာေနေလေတာ့ ထြက္သြားမယ့္ရိုးမွာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။မျဖစ္မေနမို႔သာ ထြက္သြားရျခင္းပါ။ အန္တီနဲ႕ရိုးခြဲခ်င္တာမဟုတ္။ အန္တီ့ကို ရိုးရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္ေတာ့ ေဘးနားကျဖတ္ေလွ်ာက္သြားသည့္ လူမ်ားက လွည့္ၾကည့္သြားၾကသည္။ ရိုးကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုမရွက္အား။ ရိုးရဲ႕အမ်ိဳးသမီးေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာကိုပဲ ဝမ္းနည္းရသည္။
"ေဟ့...ေတာ္ၾကေတာ့ေလ
လူေတြၾကည့္ေနၾကတာ
ဘာလို႔အဲေလာက္ဖက္ေနၾကတာလဲ"
အန္တီ့အေမက ရိုးတို႔ႏွစ္ေယာက္အစား အရွက္ပိုကာ တိုးတိုးေလးလာေျပာေနသည္။
"ကိုယ့္မိန္းမကိုကိုယ္ဖက္တာပဲ
ဘယ္သူ႕ကိုဂ႐ုစိုက္ရအုံးမွာလဲ"
"ၾကည့္အုံး...ဒီအ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီ
အရွက္ကိုမရွိေသးဘူး"
"မရွက္ပါဘူး...
မရွက္တတ္ေအာင္ အေမဘဲ
သင္ေပးထားတာမလား"
ရိုးရင္ခြင္ထဲကေန အေမျဖစ္သူအား ကတ္ကတ္လန္ရန္ေတြ႕ေနေသာ အန္တီေၾကာင့္ ခုနက ဝမ္းနည္းေနတာေလးေတာင္ ေပ်ာက္သြားသလို
ရိုး ၿပဳံးမိသြားသည္။အန္တီကေတာ့ ရိုးမ်က္ႏွာေလးကိုဖြဖြေလးကိုင္ကာ အမွာစကားေျပာေတာ္မူေနပါသည္။
"ရိုး...ဟိုေရာက္ရင္
က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ေနာ္
စာလည္းေကာင္းေကာင္းသင္ခဲ့
ေကာင္ေလးေတြနဲ႕ေလွ်ာက္မလည္နဲ႕ေနာ္...
အာ...ေမ့လို႔
ေကာင္မေလးေတြနဲ႕လည္း
ေလွ်ာက္မလည္နဲ႕
ဘယ္သူနဲ႕မွေလွ်ာက္မလည္ရဘူး
ၾကားလား...
ၿပီးေတာ့ ငါးမိနစ္တစ္ခါ
တို႔ဆီဖုန္းဆက္"
YOU ARE READING
ဇနီးမယား(on going)
Romanceအခြေအနေတစ်ခုကြောင့် လက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ် အန်တီက ရိုးရဲ့ ဇနီးမယားပါပဲ... အေျခအေနတစ္ခုေၾကာင့္ လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ အန္တီက ရိုးရဲ႕ ဇနီးမယားပါပဲ...
