"အိပ္ပုပ္ ထေတာ့"
ေခါင္းၿမီးၿခဳံထားတဲ့ေစာင္ကိုအသာဆြဲၿပီး ႏွိုးလိုက္ေသာ္လည္း ေဒၚရိုးရွင္းသြယ္တို႔မ်ား တုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္။
"ထေတာ့ဆိုေန ကေလးရဲ႕...
ေနမင္းႀကီး ဖင္ထိုးေနၿပီလို႔"
"ဟာ အန္တီကလည္း အိပ္အုံးမယ္လို႔
မထခ်င္ေသးပါဘူးဆို..."
"မထခ်င္လို႔ရမလား ထေတာ့ကြာ...
ေနာ္...လိမၼာတယ္ ကေလးက"
"ငါးမိနစ္ပဲ ေနာက္ထပ္ငါးမိနစ္ပဲ ေနာ္"
ႏွိုးေနတာျဖင့္ အေခါက္ေပါင္းမနည္းေတာ့ ငါးမိနစ္ ငါးမိနစ္ဆိုၿပီး ငါးနာရီေလာက္ရွိေနၿပီမို႔ ဒီတစ္ႀကိမ္ ေဒၚယုယေသြး စိတ္ေတြတိုလာေတာ့သည္။
"ရိုး ရွင္း သြယ္ ထမလား မထဘူးလား
တစ္ခြန္းတည္းေျပာ..."
"ဟာ အန္တီကလည္း အိပ္ခ်င္ေသးတာကိုကြာ"
"မ်က္လုံးဖြင့္ၿပီးလည္း ၾကည့္အုံး
လူအိပ္ခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ"
"ဟုတ္...နတ္သမီးေတြအိပ္ခ်ိန္ေလ...
အိပ္အုံးမယ္ေနာ္ ရိုးက နတ္သမီးေလးမို႔"
မ်က္လုံးမဖြင့္ဘဲ ရိသဲ့သဲ့လာစေနေတာ့ ေဒၚယုယေသြး စိတ္တိုၿပီးရင္း တိုလာေတာ့သည္။ ေစာင္တစ္ခုလုံးကိုဆြဲယူလိုက္ၿပီး
"ေဒၚရိုးရွင္းသြယ္...ထေတာ့...
ကာလနဂါးမႀကီးရယ္...
ထေတာ့ကြာ...မထရင္ သိမယ္ေနာ္
အေၾကာင္း..ဟြန္း.."
"အာ... ထၿပီ ထၿပီ...တကယ္ပဲ
ပြစိပြစိနဲ႕ တကယ့္ အေဒၚႀကီး..."
မတတ္နိုင္တဲ့အဆုံး ရိုးရွင္းသြယ္ အိပ္ယာမွ ထရေတာ့သည္။ နာရီကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၈နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။
"အမေလး...ေသၿပီ.....
အခုမွပဲ ႏွိုးရသလားလို႔...
အလုပ္ေနာက္က်ေတာ့မွာပဲ"
"ျဖစ္ရမယ္ေနာ္...ႏွိုးေနတာျဖင့္
ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ေတာင္ရွိၿပီမို႔လဲ
သူပဲ ငါးမိနစ္ဆိုၿပီး ျပန္ျပန္အိပ္ေနတာ"
"ဘယ္သူလုပ္လို႔ အိပ္ခ်င္တာလဲ...
ဟင္ ဘယ္သူအျပစ္လဲ အဲ့ဒါ..."
"ဘာလဲ ျမႇားဦးကတို႔ဘက္လွည့္မလာနဲ႕ေနာ္..."
YOU ARE READING
ဇနီးမယား(on going)
Romanceအခြေအနေတစ်ခုကြောင့် လက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ် အန်တီက ရိုးရဲ့ ဇနီးမယားပါပဲ... အေျခအေနတစ္ခုေၾကာင့္ လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ အန္တီက ရိုးရဲ႕ ဇနီးမယားပါပဲ...
