Constellation Under the Plane

10

Kinaumagahan ay mugto ang mata ko. Naalala ko ang kabaliwan ko. Natawa na lang ako ng nahina.

Hindi ako gumalaw o lumingon kahit saan. I just stare at my white ceiling.

Isang butil ng luha ang nahulog.

She's back. Means they're back together.

Bakit gano'n? pinayagan nga akong ma-experience ang ma inlove sa kumplikado paraan pa.

My phone rings and i look at it for a while after answering it.

"Ay wow miss madam. Late ka na nga nagising ang tagal mo pang sagutin–"

"C-can we meet?" i ask stutter.

Mukha naman narinig niya 'yon kaya um-oo siya. Kaaagad na nagbihis ako.

Hindi na ako nagpaalam sa kanya at lumabas na sa kwarto. I just wear a short and t-shirt.

Sinabihan ko siya sa dating gawi  kami pupunta. Sa riverbank.

Maaga pa naman kaya sigurado akong walang masyadong tao ro'n. I saw him waiting outside the condo kaya nilapitan ko siya.

Dala niya ang motorbike niya kaya natuwa ako. He look at me and smile.

Lumapit ako sa kanya at kinuha ang helmet bago sumakay. Pinaandar niya 'yon nang mabilis at napayakap ako sa kan'ya.

Wala pa ng ilang minuto ay naroon na kami. May mga taong nag j-jogging. Nang makaupo kami ay kaagad siyang naglabas ng pagkain.

"Uminom ka kagabi. Hindi ba masakit ulo mo?" tanong nito.

Kinuha ko ang lugaw na inilipat niya sa styro cup at kinain. Masakit nga ang ulo ko pero hindi ko na ininda. Ganyan naman ako palagi pag puyat tas sumasakit ang ulo.

"Ano ba kasing nangyari?" maingat na tanong niya.

Ibinaba ko ang pagkain ko at tumingin sa malayo. Napahinga ako ng malalim at tumulala.

"Akala ko masaya ang mainlove." panimula ko.

He look at me and just listen.

"Wala e, mahal niya 'yong babae." i stopped.

"Pero alam ko naman 'yon. Una pa nga lang alam ko na e. Base pa nga sa kinukwento niya, mukhang gustong gusto niya 'yon. Pero bakit ba kasi kailangan iparamdam niya muna sa'kin ang mga kilos na ginawa niya?"

I look at him and tried to smile. He look at me and bite his lips.

"Hindi ko na alam. Ewan ko kung makakaya ko pabang harapin siya. Nahihiya ako."

Nahinto ako ng punasan niya ang luha sa mata ko.

"Wag kang mag alala, nandito naman ako. Best friend mo, pwede mo kong maging jowa-jowaan. Pwede kang magsabi sa'kin kung masakit ba o masakit paba. Pipilitin natin okay?" i smile at him and nod.

"Kundisyon kona ang sarili ko, Theo. Mana ata ko key mama." Saad ko na ikinatawa namin.

"Tanga ka kasi." saad niya.

"Mas tanga ka."

Ilang oras pa kaming naroon. Sinamahan niya ako. Hindi niya ako iniwan at pinatawa pa. May nakita rin kaming mga kaibigan na gumagala sa umaga.

Magkasama ata sila sa apartment at naisipan gumala.

"Hoy gaga uwi na kami a." sigawan ng mga kaibigan ko.

Kumaway ako rito at umalis na rin. Hindi na ako nagpahatid kay Theo may gagawin pa kasi siya.

Habang naglalakad sa sakayan ng jeep ay tinetext ko siya kung naro'n na ba siya kaso hindi naman niya ako nirereplyan. Ngumuso nalang ako at tinitigan si ate na natutulog sa harapan.

Kinakapalan ko ang mukha ko para lang ma text siya. Napabuntong hininga na lang ako.

Nang makarating ay tinungo ko ang unit namin.

Ipinasok ko ang susi para mabuksan ang pinto at nang mabuksan iyon ay umani ang mga tunog ng nagtatawanan.

Nalala ko na may bisita pala siya kaya dumeretso na lang ako sa loob ng kwarto at nagbihis.

Bago paman ako mag lasing kagabi ay sinabi na niyang may bisitang darating.

I still need to study para maayos ang mga papeles ko. Nag apply na ako sa mga kumpanya para roon. Kaya naman naroon lang ako at hindi na nag-abala tignan ang bisita niya.

Ilang oras akong nakaupo nang makaramdam ng uhaw kaya tumayo ako para kumuha ng tubig.

Naglakad ako papuntang kusina para sana uminom nang mapatigil ako.

He is standing there with his visitor. Or maybe i call her his beloved.

Yeah, they were kissing.

I felt a hard and thick needle that sinks into my heart. Nanginginig ang kamay ko at kaagad na naglakad palayo ng mapagawi ang tingin sa'kin ng babae.

She's the girl he always mentioned to me when we're still okay and i haven't feeling for him yet.

Pumasok ako sa kwarto ko at nagkulong na lamang. If i know this was painful i shouldn't let my heart decide.

Buong maghapon akong nakakulong. Hindi na ako nag abalang mananghalian dahil wala naman akong gana. At ngayong gabi na ay do'n ko lang naisipan lumabas.

Siguro naman ay wala na sila.

Pagkalabas ko ay dumeretso na ako sa kusina. Wala kahit anong bakas na nandoon sila kaya uminom na ako ng tubig.

Dumiretso ako sa fridge para maghanap ng makakain. I saw a korean samyang kaya iyon na lang ang kakainin ko. Nagugutom na'ko kaya tinamad akong magluto.

Habang inihintay na kumulo ang tubig ay binuksan ko ang social media ko. Wala naman na bago.

I saw my picture with Theo posted. Siya na ang nag-post at tinag na lang ako.

Puro greetings ang nando'n. Ilang saglit pa ay inilubog kona ang noodles at hinitay ulit iyong kumulo.

Habang hinihintay ay bigla naman tumunog ang phone ko. Theodorable's calling.

"Hellow"

"Huy sumagot si Cap."

Napailing ako at pinakinggan siya.

"Ayos ka lang?"

Napailing ako kahit hindi naman niya kita.

"Oo naman. Ako pa, mana kaya ko key mama... oh bat napatawag ka?"

"Mang-aasar sana."

I rolled my eyes and get my food. Nilagay ko iyon sa paper cup na packaging ng produkto.

Pumuta ako sa kwarto matapos kong magluto. Pero bago pa'ko makapunta sa kwarto ay bumukas ang pintuhan ng unit kaya napatingin ako ro'n. Natigilan kaming pareho ni Cloud.

He was holding a plastic habang ginugulo ang buhok niya. Rinig ko naman ang boses ni Theo sa phone ko kaya naman nag panggap ako na kausap pa rin siya.

"Oo na, sandali."

Humarap ako sa kan'ya at yumuko  nang bahagya.

"Good evening." tipid na bati ko at tuluyan na pumasok sa loob.

Hindi ko na hinayaan na pagsalitain pa siya. A minute after that at katawagan ko padin si Theo ay may kumatok sa pintuhan ko.

I open it and saw him standing in front of me.

"A-ah, i brought you food. H-hindi ka kumain kanina." utal na saad niya at nag iwas ng tingin.

I look at the plastic he handed me. Pagkatapos ay nag angat ng tingin sa kan'ya.

Kinuha ko iyon at tinanguhan siya, i tried and successfully smile. Halatang nagulat siya roon pero hindi ko na pinansin.

"Salamat." saad ko at pinagsaraduan siya.

My phone is on speaker kaya naman rinig ko ang tawa ni hunghang.

"Ang galing! kaya kaibigan kita e!"

Natawa rin ako at napailing. Napangiwi rin nang maalala ibinagsak kong sinara ang pinto, siguradong sapul mukha niya.