Pinapakiramdaman ko si Cloud dahil hindi pa 'to kumakalma. Hindi ko alam ang ikinagagalit niya. Tumigil na rin sa wakas ang pagsinok ko.
Habang umiinom ng kape ay tinitigan ko lang siya. Na bobored na ako kaya naman ako na mismo ang nagsalita.
"So... anong pag uusapin natin?" i ask.
Tila bumalik naman siya sa ulirat at tumingin ang umaamong mata nito sa'kin.
"I-i just want to t-talk to you about the... d-divorce." he said stutter.
I nodded and he continue to speak, "P-polaris... I can't, a-ayoko." mahinang saad niya.
Nakatitig lang ako sa kanya at salubong ang kilay ko.
"Ah, i got h-home last night we talk. W-wala 'yong mga gamit mo? w-where did you go? n-naglinis kaba? ba't walang gamit sa kwarto mo? may bakas–"
"I said it to you already. Sinabi ko na lilipat ako sa lalong madaling panahon right?, i didn't have a chance to tell you k-kasi wala ka. So i put a note, hindi mo ba nakita?"
Nakita kong lumamlam ang mata niya at napalunok. Marahas siya umiling at nag-angat ng tingin. Natigilan ako ng makita ang lungkot sa mga mata niya.
"I-i saw that. Pero h-hindi mo naman kailangan umalis. If you want space, i can give you..."
"Kaya ka nasasaktan e. Inahanda mo agad 'yang card mo na 'Space', yeah i need space but you need more space." tumitig ako sakanya at nakaramdam ng kung ano sa dibdib.
I can't stand looking at him with a begging eyes.
"Tito already settled it all. Bibigay na niya 'yong paper sa lalong madaling panahon. If... you're not busy this week, can we talk with the two old man? s-sabihin natin ang plano."
Nakagat nito ang labi at namula ang tenga. Ngayon ko lang siya makitang ganito. Mukhang lutang na lutang siya e, i already saw him crying because of a girl but seeing like this make my heart beat irregularly. Feeling ko may kinalaman ang reaksyon niya sa'kin. Pero hindi e.
Nakita ko ang paggalaw ng kamay niya palapit sa'kin, nanginginig iyon at sinubukan hawakan ang kamay ko. Napaawang ang labi ko ng makita minasahe niya iyon ng marahan.
"C-can we please... talk about the divorce thing? p-pwede bang wag na lang–"
Marahas kong hinila ang kamay ko na ikinagulat niya, "Ano ba pinagsasabi mo? na bubuang ka na naman ba? Cloud una palang. Una palang napag-usapan na natin 'to. Y-yeah n-nagustuhan kita... p-pero hindi naman 'yon dahilan para patuloy akong umasa–"
"I-i'm sorry... but, i like you too. Kaya please, I'm begging... please don't do this. At least we can try fixing it... I'm such a asshole to chase other woman when i have wife waiting for me to notice h-her... please, wife. Please.. don't leave me. Don't let go of me. Please."
Napapalunok ako nang makita ang isang butil ng luha ang pumatak sa mga mata niya. He even kneeled down to me and beg. Napatingin ako kay Theo na nakatingin samin. Tinanguhan niya ako, muli akong timitig sa nakaluhod na Ulap.
"M-masyado ng magulo e. You're confessions are too l-late... we can just talk about it this coming sunday. I-I'll call you na lang." saad ko at tumayo.
Kaagad akong tumakbo palabas ng makita ang iilang tao sa loob ng café na nakatingin sa amin. Hindi ko alam kung bakit sa kabila ng sakit na naramdaman ko no'ng sinabi niya na bumalik na ang mahal niya, e tumitibok pa rin ng gan'to ang puso ko.
When he said he likes me too, I'm no longer can't hold my heart beat dahil tibok ito ng tibok.
He's just messing my thoughts. May pumatak na luha sa mata ko na kaagad kong inawi. Ba't ba'ko umiiyak, bersyon ako ni mama e.
Napatingala ako at nakitang walang mga bituin. Maulap ang langit at halos natatatakpan ang buwan sa mga ulap.
Even the sky dejected.
Naglalakad ako ng walang direksiyon ng biglang May tumatawa sa phone ko.
Tito's calling me, kaya agad ko 'tong sinagot.
"Yes po tito?"
'Polaris... something wrong about your marriage info, you and your husband believing. Wala talaga akong makitang katunayan na kinasal kayo. Ano 'to? did papa rearrange this and make you two believe na kasal kayo?' saad ni tito na ipinagtaka ko.
"Po? sigurado po akong nakasal kami. Pumirma pa nga ho kami e."
'Well... you should talk to papa. Alam mo naman utak no'n, sobrang gulo. Tanungin mo siya tungkol rito. I need to go, sabihan mo na lang ako.'
"T-thank you po tito. Bye"
Ibinaba ko ang phone ko at tumitig sa kawalan. What was that? sigurado akong kasal kami. Ano ba naman 'yan lolo, ang gulo talaga ng utak ng matandang 'yon.
Busangot na naglakad ako pauwi sa bahay. It's six forty in the evening. Hindi pa ako kumakain. Ewan ko ba at kung may gana paba akong kumain nito.
Not until i walk passed lola's karenderya. I saw her smiling and look like waiting for someone. Nang mapansin ako ay kumaway ito at tinawag ako.
"Magandang gabi hija. Kumain kana ba?" she ask.
I smile a little and shook my head. My eyes were lonely. Nakita siguro niya 'yon, kaya hinaplos niya ang pisngi ko.
I smile as he guide me to sit. Tumitig lang ako rito na ipinaghahanda ako ng pagkain.
Nang makabalik ay kaagad niyang inilapag 'yon sa harapan ko. She even join me and sit with me. Ngumiti siya at pinanood akong kumain.
"May nangyari ba hija?" biglang tanong niya, napaangat naman ako ng tingin at nginitian siya at umiling.
"Ako nga pala si Ligaya. Parati kitang nakikita roon sa may puno na nakatingala sa kalangitan tuwing gabi." nakangiting saad niya. Nahiya naman ako na baka isipin niya na nababaliw ako no'n, i just want to see stars every night, "Nakakatuwang malaman na ang dalagang gaya mo ay nahuhumaling pa rin sa mga bituin."
"Ang ganda ho kasi nila."
"Oo nga. Pero maari ko bang malaman kung bakit namamasa ang mga mata mo? kung ayos lang sa'yo." nakangiting saad nito.
I smile bitterly. "La. May... isang tao po kasing gumugulo sa isip ko." panimula ko, "N-nag ka gusto ho kasi ako sa kan'ya ang kaso mey mahal siya at... t-tinaboy ako at sinabi nariyan ang mahal niya." nagiwas ako ng tingin nang mamasa na naman ang mata ko.
"T-tapos po. Kanina, sinabi niya po na g-gusto po niya ako. Naguguluhan po kasi ako." tumango tango naman 'to.
"Ke duwag nga naman. Ganiyan rin ang lalaki ko, ayaw niyang umamin sa una pero pagnapagtatanto na, hindi nila kayang malayo sa atin, saka nila guguluhin ang mga utak at puso natin."
"Kung ako sa 'yo hija... kung alam mo naman na gusto mo pa rin siya... hindi naman siguro masamang sumubok, hindi ba? i try n'yo. Try to risk your thoughts para malaman mo kung may kalalagyan ba ang mga nangugulo sa isip mo."
YOU ARE READING
Constellation Under the Plane
RandomThey were arranged marriage. None of them wanted to get married because of their personal things in life. So they came up with the deal. When Polaris had her dream and Cloud had his company, they got separated. But what if one of them fall for the...