Ölüm Sessizliğinde

6. Bölüm

İyi okumalarr🧡

Aras ile göz göze geldik. Hala kaşlarımı çatmış ona bakıyordum. Bir açıklama yapması gerekiyordu yani pat diye izin almadan oturamazdı.

"Oturabilir miyim?" dediğinde güldüm.

"Dalgamı geçiyorsun oturdun zaten."

Bir süre hiçbir şey demedi ellerine bakıyor tırnakları ile oynuyordu.

"He ben seni anladım hayatımı kurtardığın için teşekkür etmemi istiyorsun."

Kafasını kaldırıp bana baktı bu sefer o kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

"teşekkür ederim hayatımı iki kez kurtardığın için teşekkür ederim Aras"

Sırıttı.

"Teşekkür etmen için gelmemiştim ama.."

"Harbiden dalgamı geçiyorsun? Ne için geldiysen söyle meraklandırma insanı"

"Merak mı ettin?"

"La havle"

Güldü "Tamam tamam ben hem Aleyna adına hem de kendi adıma özür dilemek için gelmiştim. Olayı anlamadan dinlemeden sana bağırmıştım. Senin kurtardığım küçük Alya olduğunu bilmiyordum, sonradan öğrendim."

Söylediklerine gülümsedim. İşte benim tanıdığım Aras buydu, canavar olan değil.

"Tamam o zaman özürünüz kabul edildi Aras bey"

"En baştan yeni bir sayfa ile tanışsak olur mu? Beni bir canavar olarak anmanı istemiyorum"

Elimi uzattım.

"Ben Alya sezer, genellikle Alya'm derler"

Oda elini uzatıp elimi tuttu.

"Bende Aras Akay, sürekli Aras derler"

Güldüm, güldü...
Burak  yanımdaki sandalyeyi çekip oturdu ve ellerimizi ayırdı. Aras ve ben şaşkınca Burak'a bakıyorduk.

"Günaydın Alya'm."

"Günaydın"

Burak biraz kızgın gözüküyordu acaba sebebi Aras ile konuşmam mıydı? Aras ayaklandı.

"Ben kalkayım artık görüşürüz Alya"

"Görüşürüz" diye mırıldandım. Burak ne kadar sert olsa da içinde birazcık olan masum gözleri ile bana bakıyordu, daha fazla dayanamayarak.

"Ne oldu?" dedim. Konuşmam ile bakışları daha da yumuşadı.

"Daha iki gün önce nefret kustuğun adamla böyle yakın olunca şaşırdım."

"Özür diledi."

"He sende hemen affettin." bir şey demeyerek gözlerimle onayladım.