Ölüm Sessizliğinde

15 Bölüm

İyi okumalarr 💗

Neydi içimdeki bu boşluğun sebebi. Burak'ın Aleyna ile öpüşmesi miydi? Yoksa yaptığım hatanın farkına varmam mıydı? Burak benden intikamını almıştı şimdi. Benim tanıdığım Burak? Kesinlikle bu Aleyna'nın bana kurduğu oyunlarından bir tanesiydi. Burak'ın bana karşı böyle bir şey yapması imkansızdı.

Burak ailemin ölümünden sonra yanımda olan kişilerden biriydi. Burak Eslem ve Anıl'dan da çok bana destek çıkanlardan biriydi o böyle bir şey yapamazdı. Böyle birine dönüşmüş olamazdı. Yapmadı da eminim ki bu fotoğraf shoptu ve Aleyna'nın çevirdiği dolaplardan biriydi. Başımı eğdiğim yerden kaldırıp ıslanan kirpiklerimi kolumun yardımı ile sildim ve Aras'a döndüm.

"Hadi neyi bekliyorsun derse geç kalacağız."
Aras gözlerini fal taşı gibi açtı ve elinin tersini alnıma yavaşça koydu. Elini geri çekip kafasını sağa sola salladı. İki eli ile kafamdan tutup beni kendisine çekti. Ne yaptığını anlamadığımdan kendimi serbest bıraktım. Alnımı dudağına doğru eğerek yavaşça öptü. Ne yaptığını hala anlamamıştım. Elleri gevşerken kendimi geri çekip eski pozisyonuma geri döndüm ve anlamadığımı belirterek Aras'a baktım. 

"Kızım senin ateşinde yok iyi misin? Hiçbir tepkide vermedin."
Tam gözlerimi devireceğim zaman geçen günkü gibi elini gözlerimin üstüne koydu.
"Anlaşmıştık göz devirmek yoktu." dediğinde kendimi tutamayıp güldüm. Elini geri çektiğinde Aras'ında güldüğünü gördüm. Tekrar önüne döndü ve arabayı çalıştırdı.

"Hadi gidelim bakalım. Bugün neler bekliyormuş bizi öğrenelim."

"Bizi derken? Sen ne alaka?"

"Ne mi alaka? Arkadaşız sanıyordum."
Bebek gibi dudaklarını büzüp bir kaç saniye gözlerini yoldan ayırıp bana baktıktan sonra tekrar önüne döndü.

"Tabi ki arkadaşız ama bebek bakıcılığı asla yapmam."

"Maalesef babanız emrettiği için size bakıcılık yapan ben olacağım."

"Maalesef mi? Babam mı? Dur bir dakika ne?"

Kafasını aşağı yukarı sallayarak "hı hı" diye mırıldandı ve lafını geciktirmeden "Evet hanımefendi babanız. Maskeyi açmakla ısrar ettiğiniz için başınıza her an her şey gelebilir. Çünkü babanızın düşmanları bir yandan senin de düşmanın oluyor tabi işte onlar senin babanın yaşadığını öğrenmeni istemiyorlardı. Bu zamana kadar babanın ortaya çıkmamasının bir sebebi de buydu senin iyiliğin için. "

"Eyvallah ya ne düşmanlarmış sağ olsunlar."

"İletirim."

"Hem beni koruyorsun  hem de onların yanındasın." ellerimi birbirine vurarak alkışladım. "Bravo."

"Sana bu konuyu anlattığımı hatırlıyorum."

"Ben hatırlamıyorum."

"Balık hafızalı."

"Kurnaz tilki."

Ani fren yapınca ön cama doğru ufak bir uçma gerçekleştirdikten sonra kafamı kaldırıp Aras'a doğru baktım. Bana bakarak gülüyordu. Önüme gelen saçlarım sayesinde etrafı çizgili gördüğüm için saçımı geriye doğru attım. Etrafı artık daha çizgisiz bir şekilde görebiliyordum. Okula gelmiştik bile. Ölümcül olmasını dilediğim bakışlarımı Aras'a yönlendirip arabadan indim ve bahçeye bakındım. Gözüm ne kadar Burak'ı arasa da ortalıklarda gözükmüyordu.
Büyük bir ihtimal ya sınıfındaydı ya da kantinde. Yavaş adımlarla kantine doğru yürümeye başladım. Dersin başlamasına daha yarım saatten çok vakit vardı. Aras'ta hemen ardımdan arabadan inip peşime takılmıştı.