Chasing Cars (GxG)

Chapter 6 - Surprise

-

We are here at the cafeteria having our lunch at kung tatanungin n'yo kung nakaaabot ako sa klase kanina ay oo nakaabot naman ako pero kinailangan ko pang gumawa ng excuse letter sa guidance para makapasok. Sir Marlin already marked me absent sa subject niya pero pumasok parin ako kahit half nalang ng lesson niya ang naabutan.

Hanggang ngayon ay nagpupuyos parin ako sa inis kay Anno dahil hindi niya agad sinabi sakin ang sadya lalo na ng malaman kong may pa pre-test si Happy the hogan sa Monday like hello second week palang nextweek mula ng magstart ang klase tas may papre-test na agad niya buti nalang at weekend na bukas kahit papaano makakareview ako at home and why I call him Happy the hogan dahil kamukha niya daw si Happy sa Spiderman sabi ni Tara kaya 'yan binansag namin.

And back to it I know I'm to blame too kahit naman sisihin ko si Anno ay hindi maitatangging kasalanan ko rin dahil sa kadramahan ko sa garden at nagbalak pa 'kong matulog knowing na may next class ako to attend. Anyway hallway, what done is done pero hindi sana masarap ulam ni Anno ngayon.

Nabalik ako sa realidad ng may bumato sa ilong ko ng fries ng tignan ko 'yon.

"Bakit ba ang sama ng mukha mo, Dane?" si Tara pala ang may sala.

Humalukipkip lang ako dahil wala ako sa mood kahit sinigang ang ulam namin ngayon favorite ko kaya 'to.

"Dahil ba sa usap niyo ni Miss Serrano?" this time it's Cyon who asked that.

"Sabi ko naman kasi sayo usap lang," singit ni Amara talagang binigyang diin pa ang salitang 'usap lang' gosh.

"Gago nagusap lang kami," labas sa ilong kong sabi.

Tsaka kung alam niyo lang hindi si Kaye ang may sala sa mood ko ngayon. Bakit ba kasi sa dami ng pwedeng sumulpot sa harap ko kanina ay siya pa tas may pa dictionary dictionary pang nalalaman babanatan lang pala ako ng makapal ang mukha ko napakapanget din ng bibig e kung anong kinaamo ng mukha siyang panget ng tabas ng dila.

It felt like it was taking forever for noon to come so I could finally pick up Arki. I knew seeing my little guy would lift my mood a bit—just thinking about him made me smile. I missed my kiddo already.

"Hey, stop murdering that meat!" Tara scolded, snapping me out of my thoughts. I looked down and realized I'd shredded my food into tiny pieces without even noticing.

I threw my utensils down in frustration. "Do I really have a thick face?" I asked, remembering Anno's cutting remark from earlier.

My friends all turned to look at me with confused expressions before bursting into laughter, completely ignoring my serious question.

I rolled my eyes. "You guys are such idiots," I muttered, irritated by their lack of support. But in the back of my mind, I couldn't shake off how Anno was still lingering there, occupying way too much space.

"Tinatanong pa ba ya— HAHAHA. Teka woter I need woterrr goys—HAHAHA" mapangasar na sagot ni Tara.

Tangina bakit ba kasi tinanong ko pa. Halos hindi siya magkamayaw sa pagtawa habang nanghihingi ng tubig mabulunan ka sana hanep.

"Alam mo kasi, Dane." panimula ni Tara sabay akbay pa sakin agad ko rin 'yong inalis dahil mabigat. "Hindi na dapat tinatanong 'yang bagay na 'yan nakita ko mo naman na siguro 'yang mukha mo sa salamin diba? Makapal ba?" dagdag niya pa na akala mong teacher na nagtatanong sa gr 3 student niya.

"No. As far as I'm aware the skin on our faces is considerably thinner than the skin on our bodies tho different portions of our faces have different thicknesses," deretso na sagot ko while scratching my temple animong nagiisip.