Chasing Cars (GxG)

Chapter 23 - An Achilleo

-

"Ahh! Espanyol na kalbo—ay deputo. Abuelo, ikaw po pala! Aatakihin ako sa inyo e!" bulalas ko nang pagdilat ko, mukha ni Abuelo agad ang bumungad sa paanan ng kama. Seryoso pa siyang nakatayo, naka-cross arms pa. Sinong hindi magugulat? 

Tinaasan niya ako ng kilay, at napatawa ako nang mahina. "What did you call me?" tanong niya, malamig ang tono. 

"Ah, e... kako po espanyol na gwapo, Lo," sagot ko, pilit na ngumingiti. Katakot naman si Lolo, para siyang abogado sa korte na handang makipagtalo, pero ang kaharap lang niya ay ang gorgeous niyang apo. 

He cleared his throat, at agad akong umayos ng upo sa kama, sumandal sa headboard nang maayos. "Get your ass up now, Louise. May pupuntahan tayo," sabi niya, diretso at walang paligoy-ligoy. Sabi ko na nga ba, hindi kayang magalit ni Abuelo sa akin. Peyborit niya yata ako. 

Kunot-noo ko siyang tiningnan. "Saan po? Don't tell me, pagtatrainingin mo na naman po ako?" tanong ko, halatang hindi makapaniwala.

Kahapon kasi ay buong araw akong nagtraining. Nabalitaan ni Lolo na sumali akong cycling kaya alas kwatro palang ng umaga kahapon ay may nagtambol na ng kaldero sa kwarto ko. Pasalamat ang taong 'yon dahil wala akong nahablot na matigas na bagay kundi may bukol siya ngayon. Nagpadala lang naman si Abuelo ng dalawang magtatrain sakin knowing na rest ko kahapon dahil Sunday kaya ngayon ay absent ako. Okay naman dahil tapos na ako sa mga laboratories and activities namin, kakatapos lang rin ng exam namin kaya free akong umabsent na inabuso ni Lolo. Inalam niya schedule at records ko kaya wala akong takas sakanya at pinagabsent nalang ako ngayon para magpahinga pero scam lang pala dahil tatangayin niya nanaman ako sa kung saan.

"No. You'll have to accompany me to a board meeting at university." Nanlaki ang mata ko sinabi niya.

Seryoso ba?

"Pero, Abuelo rest day ko ngayon ni hindi nga ako makabangon oh." Arte ko pa habang nguso ang paang natatakluban ng comforter.

"Your Nanay Carmen will help you." Mas lalong sumama ang mukha ko, wala nanaman akong takas kay Lolo.

"Ano po bang gagawin 'don?" Tanong ko habang nakasunod ang tingin sakanyang nililibot ang kwarto ko. Malinis naman ang room ko kaya hindi ako nahihiyang maglibot si Abuelo. Ayaw pa mandin niya sa makalat na lugar.

"It's time, Louise." Nagtatakang napatingin naman ako sa orasan.

I bit my inner cheek and spokes, "10:45 po." Magalang kong sagot na ikinatingin niya sakin ng nagtataka.

Bumuntong hininga naman siya na ipinagtaka ko rin, "What I mean is that today you'll face them as the owner of the university. An Achilleo."

Laglag ang panga kong tumingin kay Grandfather, "Too early for morning jokes, Abuelo." I said while chuckling pero natigil din ng walang magbago sa mukha niya. 'Di nga pala nagjojoke si Abuelo. I exhale deeply, "Grandfather, don't you think it is too early? I'm still in my second year and my stalkers are still wondering around. And we don't know them yet. I can't risk our family, Lo. Not again." I argued while shaking my head.

Ang agang diskusyon naman neto. Wala pa nga akong ginagawa ay pagod na ako. Sabagay nagtraining ako kahapon kaya ayoko pang makipagbreak sa kama ko. Gosh, I love my bed and pillows so bad they're comforting as heaven.

Surprisingly Abuelo chuckled that made me looked at him in amazement, "Stop thinking that way, Louise. You're not risking anything, and about your cretinous stalkers. We have one of them and we're currently interrogating him." I was about to appeal to what he confessed but he cut me off, "Leave it on us, Louise. Just enjoy your life, we can handle this." He gave me an assuring smile that made me calmed, somehow, "And I have to tell you something after the meeting." I don't know why I suddenly feel nervous upon hearing that from him but I just shrugged and didn't mind it.