Chasing Cars (GxG)

Chapter 26 - Palawan II

-

Kakatapos lang ng seminar namin at naghahanda na ang lahat para sa welcome party para sa mga nurses, doctors and staffs ng hospital. May salo salong magaganap at imbitado ang lahat ng tao dito sa lugar kaya paniguradong madami ang tao mamaya sa open field. 'Don gaganapin ang welcome party and gaya nga ng sabi ko open field means open sa lahat ng tao.

And I won't be there luckily because I have to ditch them and go to Uncle Varus resort hindi rin kalayuan dito mga 20mins lang sabi ni google map.

Pagkatapos kong magbihis ng button front plaid crop jacket and skinny jeans lumabas na ako ng room dala ang chain crossbody apricot bag. Natigil ako sa akmang paglakad ng tingalain ako ni Anno na ngayon nakaupo sa sofa.

Simula ng makumpirma ko ang nararamdaman ko sakanya ay lumayo muna ako. Mukhang 'ganon din naman siya kaya hindi na ako nahirapan pa.

It was mentally and physically exhausting last night. Every time I look at Anno, I feel like my heart is breaking. This is not me. I felt as if I'd transformed. I'm a well-known playgirl, but things had changed for the better, I think. I realized that I normally had bags under my eyes when I woke up, and I had always had a tired and worn-out appearance, but not recently. I felt terrific and had a fresh glow about me, as if everything about me had just been renewed in some way.

I'm not that dumb to not recognize this feeling. I've felt it before with Kaye, but this, this thing that I have felt with Anno, was extremely different. It was overwhelming to the point that I'm scared of it. And I'm not an easy person to be scared of anything.

I should have regarded my self, my feelings. And now that Anno took in me, I know one thing for sure.

Reality hits me.

I fucking like her.

Damn it.

I was taken aback when she spokes, "Where are you going?"

I looked at her, smirking, "Date. Sama ka? Third wheel nga lang."

"No. May party mamaya kung aalis ka magpaalam ka kay Sir Marlin." Seryoso niyang sagot habang nakatingin na ulit sa pinapanood.

Nakapagpaalam na ako kay Sir kako pagod ako at magpapahinga nalang ayaw pa nga ako payagan dahil representative ako ng university at kailangan kami 'don pero dahil ako ang batas. Wala siyang nagawa umarte ba naman akong nahihilo gulat siya ah.

Lumakad ako sa pinto pagbukas ko ay humarap ako ulit sakanya, "Sure ka ayaw mo? Promise okay lang sakin threeso—"

"Ay pota!" Agad akong lumabas ng suite ng ambaan niya ako ng remote.

Tangina nagoffer na nga ako e mareremote pa. Hind pa nga magaling ang bukol ko dadagdagan pa ata niya. Pero shete kako iiwasan ko muna siya tapos nilalandi ko nanaman.

Naiiling akong lumakad papuntang elevator ngunit agad ko ring nagkuyom ang kamay ng maramdamang may matang nakasunod sakin. Tangina, hanggang ngayon andito parin sila. Akala ko titigil na sila kagabi dahil muntik ko na silang mahuli.

Esos hijos de puta! (Those motherfuckers!)

Silence envelope our table until Sir Marlin, Maraih and Ken finally came. Nakahinga ako ng maluwag dahil dumating narin ang pagkain. Magstress eating ata ako shemay.

Masayang nagkekwentuhan ang apat pero tahimik lang akong kumakain kaya busog na busog na ako. Pambihirang stress eating 'to nasira diet ko. Patapos na kami kumain ng may maramdaman akong presensya ng mata. Bahagya akong tumagilid kunwareng kukuha ng manok pero pasimple kong sinilip ang punyetang nakaitim.

Humarap ako sa mga kasama ko at nagpaalam, "Excuse me. Wash room lang ako."

Tumango naman sila habang nginitian ako ni Ken. Pilit akong ngumiti kahit kumukulo na ang dugo ko. Pinasadahan kong saglit si Anno pero parang may sarili siyang mundo. Hindi manlang ako nilingon.