Chasing Cars (GxG)

Chapter 8 - Isaw

-

"Tutunganga ka nalang ba d'yan?"

Natinag ako sa boses niya kaya taranta kong kinuha ang hawak n'yang may orange jelly inaral ko pa 'yon ng ilang segundo bago tikman. Unang nguya palang ay agad nalukot ang mukha ko walang sabi sabing nailuwa ko ang nakain.

Inabutan ako ng buko juice ni Anno kaya agad ko itong tinanggap. "Bakit? Hindi mo gusto?" She sounds upset kaya nag angat ako ng tingin sakanya.

"Mapait" I hushed dahil nakakahiya baka marinig ng tindera. "This orange jelly is sweet but also bitter." Bulong ko pa. "Are you sure it's safe? Baka mamatay ka nakakailan kana oh," Turo ko sa hawak n'yang stick na wala ng laman.

Nasapo naman n'ya ang noo. "Orange jel-what? Isaw ang tawag d'yan napakaarte mo talaga." Parang tumalon naman ang puso dahil sa tawa n'ya shet hindi naman na 'to ang unang beses na marinig ko s'yang tumawa pero bakit ang sarap sa pandinig kahit nangiinsulto ang way na 'yon.

"Abay malay ko ba 'di mo naman kasi sinasabi." Kunwareng inis kong singhal sakanya.

Umirap lang siya sabay hablot sa kamay ko para naman akong napaso na ewan dahil naigta ako sa hawak n'ya. "Wa-wag ka nga nanggugulat!" Inis kong singhal sakanya.

"Stop moving will you?" Madiin n'yang utos habang hawak parin ang kamay kong may hawak na stick.

Naiilang kong pinanood s'yang isaw isaw sa liquid na may onion, cucumber and chili yung stick tsaka niya itinapat sa bibig ko. "Ano?" Takang tanong ko.

"Kagat."

"Ha?"

"Kagatin mo. Hindi na mapait 'yan." She sincerely said.

Ayoko na sana dahil nadala na 'ko sa unang tikim kanina pero dahil mukha naman siyang seryoso ay sumunod narin ako.

Tangina bakit naunder ako hindi pwede paano nalang ang paniniwala ko.

Asan na yung pinanghahawakan ko ng dalawangpung taon na stay dominant anong nangyayare sayo Dacini. Oo simula pagkapanganak sakin dahil nasa dugo namin 'yon my gosh baka ipatapon ako ni Abuelo sa Espanya ng 'di oras.

Labag sa loob ang pagkagat ko ng maliit sa isaw na tawag niya agad ko itong nilasahan para ready na kung hindi ulit masarap pero nakakatatlo limang nguya na 'ko ay wala akong malasahan na mapait it's more on sweet and sour, the texture of its taste is perfect pakiramdam ko nagliwanag ang mukha ko dahil sa sarap.

"This is good," Tatango tango kong komento kay Anno ayoko naman lumaki ang ulo niya kaya hindi ko siya nginitian kahit natutuwa ako saknya. "Much better than earlier."

"See, inuna kasi ang arte e," Pabalang n'yang sagot.

Hindi ko na napigilan pang ngumiti ng bahagya dahil ang sarap e pero mas masarap siguro yung sauce sa lip- sa what sa isaw oo sa isaw. What the hell, what am I thinking get a grip Louise baka matawag ka nanaman sicko damn it a freaking sicko.

Somehow, though, I'm actually enjoying this moment—sitting here, eating street food I never thought I'd even glance at, and, of all people, sharing it with her. We're supposed to hate each other, right? Yet here we are. I don't know if I should be annoyed because every other thing she says is another jab at me, or if I should laugh because her sass feels... well, interesting. It's been a while since anyone's challenged me like this, and something about her just clicks, even if it's in the most annoying way.

I'm realizing I actually like her company. I mean, not that I'll ever admit it to her—she'd probably just laugh in my face and throw another insult my way. But there's something about her that's just... different. She's sarcastic, tough, quick with her words, and seems completely immune to the things that usually work on people.