CHAOS

CHAPTER 34

Chapter Thirty - four

After hours of traveling, I am finally going out of this plane. I'm finally stepping foot of this country again, after how many years.

Nanginginig ang aking mga paa habang pababa ng eroplano. Nang makalabas ako ng tuloyan ay agad Kong naramdaman init ng paligid. The warm weather hugged me and it felt like home. I'm finally home.

"Welcome back, young Miss." Natawa nalang ako nang makita ang hitsura ni Chako. I can't believe he's crying. I gently patted his shoulders bago lumapit Kay Cymiel na Taman lang na nakatingin sa akin. He matured a bit. He looks great though.

"Let's go. Masyadong mainit." I commanded bago isuot Ang sun glasses at naunang nag lakad.

"Talaga bang di moko babatiin? Di mo ba ako na miss?" Natatawa nyang saad habang nakasunod sa akin.

"Sa araw-araw ba namang pam bwibwiset mo sa akin babatiin pa ba kita?" Natawa nalang sya at napailing

"Anyway, here's my report for 031222-" I raised my hand to stop him.

"Ayokong marinig." Malamig Kong saad dahilan upang matawa nalamang sya.

I Don't want to hear it anymore. Siguradong masasaktan lang ako. I'm sure he's with Madison again. Better go straight with my business here, para Makabalik na ako agad sa Paris. They thought I'm dead anyway, kaya Wala na akong iba pang gagawin dito kundi ang taposin Ang event.

Habang nag lalakad palabas ng airport ay agad akong napatingin sa paligid, there are lots of reporters. Is there a celebrity coming? Napailing nalang ako at dere-deretsong nag lakad pero agad akong nagulat nang bigla akong hilain ni Cymiel palapit sa kanya at agad akong inakbayan.

"What the heck!" Agad na protesta ko nang ipinasuot nya sa  akin ang kanyang sumbrero at pilit na tinataggal Ang kanyang kamay sa aking balikat.

"Those reporters are after you. They found out about the new CEO of Z.M." Napailing naman ako dahil sa inis.

"Fine. Just move. I can handle my self." Natawa nalamang sya ngunit di parin ako binitawan.

"I know you can handle yourself better than others Zen, pero sigurado akong Hindi mo magugustohan kapag may naka kuha ng litrato ng mukha mo." Wala na akong nagawa pa kundi ang sundin ang gusto nya.

Tahimik lamang kaming nag lalakad nang biglang may sumigaw. "She's here!" Kasunod ng sigaw na iyon Ang ang nakakasilaw na mga flash galing sa napakaraming mga camera.

Mas lalo pa naming binilisan Ang paglalakad at pilit na lumalayo sa di mapakaling mga reporters. What the fuck is happening?! They're asking obvious questions. Nakakainis!

"Miss Cruz, can you just show us your face?!" Pasigaw na tanong ng isang reporter, luckily ay narating na namin Ang sasakyan kung saan nag hihintay Ang iba ko pang mga tauhan.

Saka lang ako nakahinga ng maluwag nang Maka upo ako sa loob ng sasakyan. Tumabi naman sa akin ang natatawang si Cymiel.

"To the construction site, Chako." I commanded. "Why are you laughing, Cymiel. Is there anything funny? Tell me para naman masabayan kitang tumawa." I asked him sarcastically.

"Nothing Zen, it's just that, you in that situation is really funny. I never thought you'd be like a celebrity." Natatawang saad nya na sinabayan pa ng pag iling.

Napairap nalang ako hinayaang maaliw sa mga bagay-bagay na aking nakikita sa labas. I'm here. I'm back. Everything has changed. Hindi na ito gaya ng dati. I wonder if he changed too. Pati ba sya ay nag bago na rin? 

Mapait akong natawa, I'm sure he changed. Napailing nalang ako at pilit syang iwaksi sa aking isip. Hindi ko na dapat sya iniisip pa. He moved on already, kaya dapat ay ako rin.