CHAOS

CHAPTER 35

Chapter Thirty - five

Agad na nanlaki ang aking mga mata nang makita ang naka rehistrong numero, It's Cloud! Fuck! Why is she calling? What the fuck should I say? Should I pretend not to know her? I don't know what to do anymore, damn!

"Who's this?" I can't believe I said that with my usual cold tone.

"Zenny." I tried not to shed tears as I hear my name from her. I miss her, I miss them. "Its me. Cloud. Sorry I didn't believe you when you said that it's you." I Heard her little sobs.

"It's okay." Di ko alam kung anong sasabihin ko. "Cloud, I really missed you." I finally told her what I wanted to say years ago.

"I missed you too, Zen." Napangite ako. "where are you? I heard your here in the Philippines, Chea and Freya told me they saw it on the news." Agad na nanlaki Ang aking mga mata.

Sinasabi ko na ngaba at malalaman nila ang tungkol don, fuck! Kung sila ay nalaman na Ang tungkol doon, hindi malayong alam na rin ni Dylan. Jusko! Ano bang gagawin ko?!

"Uhm... Yeah." Muli ay Hindi ko alam ang isasagot. Magagalit ba sya? Mag tatampo? It's fine with me if magalit sila sa akin dahil nga kahit Hindi ko intensyon na pag taguan sila eh mukhang ganon na nga ang kinalabasan.

"You know what, we need to talk in person." Hindi ko alam kung bakit biglang may dumaloy na kakaibang Kaba sa aking dibdib pero Hindi iyon naging hadlang para pumayag ako sa kanyang gusto.

"Sure, I'll see you later." Di ko mapigilang mapangite.

"Okay, I'll send you the address." She said bago pinutol ang tawag.

I hurriedly went to my suitcase na Hindi ko pa pala na bubuksan. Sa subrang pag mamadali ay agad ko nang binuhos Ang laman nun sa aking kama at agad na kumuha ng maisusuot.

Sa sobrang excited ko ay agad ko nang tinawagan si Cymiel to get the car ready. Nag tanong pa sya ng ilang bagay bago ginawa ang aking inutos. Minsan talaga nakakabanas na rin itong pagiging usesero ni Cy.

"Floor it Reigh." Atat kong utos sa aking driver.

I'm so excited to see Cloud again, after how many years that it makes me cry. Hindi ko nga alam eh, simula nung mapatay ko si Huang at matapos ko na Ang gulo sa buhay ko, I feel like I've changed already. Minsan ay bigla nalang akong nagiging emosyonal.

The past years taught me how to let my emotions out. Natutunan Kong hindi tamang puro utak lang ang aking ginagamit, dapat Minsan ay ginagamit rin natin Ang ating mga puso, kung ano ba talaga ang tinitibok nito.

Napatingin ako sa labas ng bintana, napangite nalamang ako nang makita ko ang usual Kong dinadaanan noon. I saw Hansen University. The place where I won a race against Dylan.

Sa nakalipas na mga taon ay hindi na ako nasangkot pa sa iba't ibang gulo pero hindi ko naman masasabing my career as a gangster queen ended already, no, it will not happen. Still, I am the queen of the underground world.

"We're here Young Miss." Agad akong bumaba ng sasakyan matapos akong pagbuksan ng isa sa aking mga tauhan.

Agad akong nainis nang makitang nakaka-agaw na ng atensyon Ang napakaraming bodyguards na nakasunod sa akin. Agad kong sinensyasan si Cymiel na agad namang lumapit sa akin.

"Send those bodyguards away, it's so annoying." Tumango naman sya bago sinabihan ang mga bodyguards dahilan upang umalis ang mga ito.

Dire-diretso akong nag lakad papasok ng building kasunod sina Cymiel at Chako at dalawa ko pang tauhan.

"This way." Agad naman akong sumunod Kay Cymiel. He knows already kung saan Ang office ni Cloud, syempre pinsan nya.

Halos Hindi naman ako makahinga sa sobrang Kaba nang huminto kami sa isang pinto. Ilang taon ring hanggang tingin nalang ako sa mga pictures na ipinapadala ni Cymiel, Ngayon maghaharap kaming muli sa personal. Nakaka-excite na nakakakaba. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko.