CHAOS

EPILOGUE

Epilogue

"Oh! Noona, good thing you're home." Nakangiteng salubong sa akin ni Zaire pagkapasok ko palang ng Bahay. He's smiling widely with a bowl in his hand.

"Are you cooking?" Napansinghot naman ako nang may kakaiba akong ma Amoy. "Is that..." Nag lakad ako patungo sa kusina at tama nga ang aking hinala.

"Fried pork adobo." Excited na kumuha ng isang piraso si Zaire at akmang ipinatikim sa akin na pinangunotan ko lang ng noo pero agad ko rin namang isinubo ang kutrasang naka abang sa aking harapan.

"Si Zaire po ang nag luto nyan Young Miss." Maging si Ava ay excited sa aking magiging reaksyon.

I can't help but to be amazed by the taste of it. I already know that Zaire is good at cooking, but he always cooks Korean foods and now that I taste this fried adobo made by him, I can say that he's really great at cooking.

"Ava, you are fired." Baling ko Kay Ava without any emotion on my face.

Agad naman syang mataranta at di malaman ang gagawin nang makitang seryoso ako. Gusto Kong matawa nang mahulog nya ang kutsarang hawak dahilan upang mapaigtad si Zaire at nag tatakang mag palipat-lipat ang tingin sa amin ni Ava

"Noona? What are you saying? Was it bad? If the taste is bad then it's my fault. You don't have to fire Ava." Depensa naman ni Zaire sa malumanay na tono.

"Then, what's the use of having Ava here if your cooking skills can satisfy me, Zaire?" I already mastered to hide my true feelings so this pretending thing is easy, but seeing Zaire and Ava's reaction made my insides burst in laughter.

"I won't cook from now on. I will let Ava do the cooking. Just don't fire her." Di ko na mapigilang tumawa dahil sa itsura nilang dalawa.

"You two are silly. I'm just joking." Natatawa Kong sambit bago lumapit sa lamesa at umupo. "What are you still doing there. Sit down and we'll eat." Sambit ko sa kanilang dalawa habang ngumunguya ng adobo.

Natatawa namang umupo si Zaire, ngunit si Ava ay nanatili parin sa kanyang kina uupoan.

"Di ako sesante young miss?" Natawa ako Kay Ava.

"Kapag di ka pa umupo baka totohanin ko." Agad naman nyang pinulot ang kutsara at inilagay sa sink bago dali-daling umupo sa katabing upuan ni Zaire.

"Akala ko talaga sesante na ako, jusko!" Rinig Kong mahinang bulong ni Ava habang naka hawak sa kanyang dibdib dahilan upang mas lalo akong matawa.

Naging maingay ang hapag, ang dami nilang kwentong dalawa tungkol sa mga struggles ni Zaire habang nag luluto. Natatawa nalang ako sa mga kwento nilang dalawa, minsan ay nagsasabay pa sila sa pag sasalita which makes them cute. Napapailing nalang ako Minsan.

Nasa gitna kami ng pagkain nang may marinig akong kalabog sa pinto dahilan upang kumunot ang aking noo. Hinayaan ko lang nung una ngunit nang sumunod ay nainis na ako.

"Titignan ko-" akmang tatayo na si Ava upang tignan kung sino ang nasa pinto nang pigilan ko sya.

"Stay there. Ako na." I calmly told her before standing and walking towards the door.

Mas lalo pa akong na inis nang muling kumalabog iyon. Agad ko iyong binuksan at nagulat nalang ako nang biglang tumambad sa aking harapan ang lasing na mukha ni Dylan.

"There's my woman." Nakangiseng saad nya bago matumba sa harap ko, Buti nalamang ay nasalo ko sya.

I immediately called Zaire to help me dahil hindi ko kaya ang bigat ni Dylan dagdag pa ang kumikirot Kong sugat.

"What the freak! What hap-" akmang mag tatanong pa sya nang tinignan ko sya ng masama dahilan upang mahinto sya sa gusto nyang sabihin.

"Just help me." Asik ko sa kanya. "Let's bring him to the guess room." Dagdag ko pa. "Ava close the door."  Utos ko kay Ava na nanatiling naka tingin sa Amin. "Ava!" Muling tawag ko sa kanya dahilan upang mapatalon sya bago sundin ang inutos ko.

"Damn he's wasted." Naiiling na sambit ni Ziare bago kami iniwan sa kwarto.

Napanguso nalang ako habang nakatingin Kay Dylan at di malaman ang gagawin. I need to change his shirt.

Akmang tatawagin ko palang si Ava para utosang kumuha ng tubig at pamunas nang nagulat nalang akong papasok na sya sa loob ng kwarto at bitbit na Ang kaylangan ko.

"Ang bilis mo ata ngayon Ava?" Sarkastikong tanong ko sa kanya na ikinangise nya lang.

Hirap man ay napagtagumpayan ko namang tanggalin ang damit ni Dylan. Rinig ko pa ang pigil na tili ni Ava habang pinupunasan ko ang katawan ni Dylan.

"Stop it Ava and just borrow a shirt from Zaire, choose a big one." Agad namang tumango si Ava habang nanatili paring nakatingin Kay Dylan na mahimbing na natutulog.

Napipilitan man ay sinunod parin ni Ava ang aking inutos. I sat down beside Dylan at tinitigan ang Mukha nito. He's features are really perfect. From his thick brows, his eyes, nose, and perfectly shaped lips. Napahinto ang aking mata sa kanyang mapupulang labi. I can't help but to touch it nagulat naman ako nang bigla nyang hinawakan ang aking kamay kasunod nito ang kanyang pag mulat.

I didn't know what got into me but I kissed him. I savour every inch of his mouth dahilan upang malasahan ko ang alak sa kanyang labi, maging ako ay tila nalalasing.

"No one can kiss you or touch you the way I do. No one." Mariing saad ko habang nakatitig sa kanyang mga mata.

"You're the boss." Natawa naman ako sa naging tugon nya.

I know I will cherish every inch of time that I have with this man. I can never afford to lose such a wonderful human.

"Ano na? Kakain ka nalang ba ng kakain Jan?!" Galit na bulyaw ni Freya na Kanina pa nag aayang maligo Kay Blake. "Di kaba pinapakain sa inyo?" Dagdag pa nito dahilan upang matawa kaming lahat.

"Take Chea with you, di ka naman talaga maliligo sa dagat eh, you'll just simply put yourself in the water and then let me take a picture." Kontra naman ni Blake na ikinakunot ng Mukha ni Freya.

"Edi wag nalang! Let's just break up! Nakakabwiset!" Inis na sigaw ni Freya bago nag lakad palayo.

"Hay naku talaga!" Hininto ni Blake ang pagkain at agad na tumayo para habulin si Freya.

Natatawa nalang kaming mga nanood sa kabilang dalawa. Para silang aso't pusa na di magkasundo. Ano nalang kaya kapag kinasal na sila? Siguradong lilipad ang mga Plato sa kabilang dalawa.

"You want me to take a picture of you?" Napabaling naman ako Kay Dylan na biglang nag salita sa aking tabi.

"You know I'm not fond of those things."ngite ko sa kanya.

"Please." Nakuha pa nyang ngumuso habang marahang hinahaplos ang aking kamay. "What do you want me to do just for you to let me take you a picture? Hmm?" Natawa nalang ako sa kanya at napailing.

"Fine." Nailing nalang ako nang biglang lumiwanag ang kanyang Mukha.

Nung una ay na ilang pa ako sa mga taong nanonood sa amin but Dylan's words of affirmation boosts my confidence. When we looked at the photos we were both amazed by it. He's a good photographer I see.

"I want our next photos to be at our wedding day." Nagulat naman ako sa kanyang sinabi. Is he..? "I want to spend the rest of my life with you Marie." Hindi ko alam kung anong dapat kong maging reaction.

"Dylan..." I don't know what to say! For fucks sake Ngayon lang ako na ubosan ng salita.

"Will you marry me?" Nagulat nalang ako nang may inilabas syang singsing mula sa kanyang bulsa.

Di ko mapigilang mapaluha. "Yes" I answered before hugging him so tight.

Nagulat nalang ako nang may biglang mag palakpakan sa aming paligid. Dahil sa sobrang pagiging occupied ko sa mga sinabi ni Dylan ay Hindi ko na napansin ang nga tao sa paligid namin.

So this is how this story ends huh? After all the running, gun shooting, blood shredding and punching and everything else, dito parin pala patungo ang kwento ko, I can't believe I'll experience the so called "happy ending".

I'm so happy I found the love that I was looking for a long time. I found Dylan.

-end-