CHAOS

CHAPTER 36

Chapter Thirty - six

Kapag alam mong hindi kana naaappreciate, lumayo kana. Kapag hindi kana mahal, umalis kana. Kapag ramdam mong hindi ka na belong, umiwas ka na. Be strong enough to  face the reality na hindi lahat ng gusto mo, gugustuhin ka.

In short, life is too short to spend time with the wrong people. Never beg someone to be with you. Never beg for attention, commitment, affection, time and effort. Never beg someone to come back or stay. If someone doesn't willingly give you these things with their arms wide open. They aren't worth it.

Sana Ganon nalang kadali Ang lahat. Na kapag ramdam mong ayaw Sayo ng tao, madali lang na iwanan mo at mag move on. I hope it's that easy. That once you're done, it's done. Pero hindi eh, kahit anong pag kombinsi ko sa aking sarili na sabihing ayoko na sa kanya ay Hindi ko parin magawang balewalain Yung totoong nararamdaman ko.

Ghad! I want to remove this feeling inside me! Nakakainis! Naiinis ako Kay Dylan, dahil hindi parang napakadali lang na kalimutan ako sa kabila ng lahat ng mga nangyari. Naiinis ako sa mundo dahil bakit Hindi nalang mas pinadali Ang lahat para kami na talaga. At mas lalong na iinis ako sa sarili ko dahil miski ako Hindi ko na alam kung ano itong nararamdaman ko! I've changed, but I don't know if it's for the better or what!

I just want my old self back, Yung dating Zenny na walang pakealam sa mga gantong bagay! Yung dating Zenny na kahit araw-araw nasasapak at nasasaktan ng physical eh Hindi hinahayaang nasasaktan ng emosyonal.

"Are you okay? Zen? Hey!" Automatiko akong napaayos ng upo at gulat na napatingin Kay Cymiel na hindi ko namalayang nakatayo na pala sa aking harapan.

"Ah, what do you want?" Nagugulohang tanong ko.

Sa sobrang lalim pala ng aking iniisip ay hindi ko na namalayang nakatulala na ako sa kawalan habang tila walang buhay na naka upo sa Sofa.

"Are you okay? I've been calling your name how many times already, ano bang iniisip mo?" Ilang beses akong napakurap sa kanya at inisip kung dapat ko bang ipaalam sa kanya ang nangyari kahapon, but on second thought, wag na, pagtatawanan nya lang ako. I'm sure of it.

"Yeah, I'm okay. Just thinking about things. What do you need anyway." I disregarded those thoughts na tumatakbo sa aking utak kani-kanina lang.

Bahala na kung anong mangyari sa mga susunod na mga araw. Wala na akong pake kung mag kita man kami o ano. Wala na rin akong pake sa kung anong nararamdaman nya para sa akin. Basta ako, gusto ko sya and it stays that way. Bahala sya!

"We need to see the Architect and Engineer, they're waiting for you in the site." Tumango nalamang ako sa kanya at agad nang tumayo.

We're on our way to the site when my phone rang. Chea's calling.

"Zen! We're having a reunion party later Sa bar ni Freya, I'll send you the address, don't miss it, please." Nagulat ako sa bilis ng pag sasalita ni Chea.

"I won't I promise. Send me the address and I'll see you later." Natatawang saad ko.

Nakakamiss na marinig ang kanyang boses. Despite of their happy go lucky attitudes na talaga naman kinaiinit ng ulo ko dati rati Hindi ko maitatangging namiss ko ang pagiging nadaldal nila. I want to spend time with them kahit hanggang sa huling araw ko rito sa Pilipinas.

They're welcome to visit rin naman sa akin don sa Paris but I know it's really different if magkakasama kami. I miss those gang fights with them. I Might do it again lalo na't kelangan ko ring bisitahin ang underground world.

Thinking about underground world, the thought of Huang's men went inside my mind. We've been monitoring them since I wake up.

"Cy, how's Huang's men?" Lumaylow Muna sila simula ng nawala ako, pero sigurado akong kapag nalaman nilang buhay ako, Hindi nila ito papalampasin.