Hizmetçi Kız

~Çaresiz~

Sabah uyandığımda ilk iş saate baktım. Bugün özel bir gündü. Uğur, beni evlerine akşam yemeği için götürüyordu.

Yataktan kalkıp karşı yatakta yatan Ecrin'in üstünü örttüm. Melek gibi uyuyordu.

Odadan çıkıp mutfağa gittim ve tezgahın üstünde yarım kalmış olan çikolatayı yemeye başladım. Bugün cumartesi idi.

Çikolata çöpünü atıp salona geçtim ve televizyonu açtım. Koltuğa rahatça kurulduktan sonra televizyon kanallarını gezmeye başladım.

~•~

Gözlerimi boynuma giren ağrı ile açtım. Televizyon izlerken uyuduğumu anladığımda hemen kolumdaki saate baktım.

Yarım saatim kalmıştı. Nasıl bu kadar çok uyumuştum ben? Ecrin!? Hızlıca kalkıp televizyonu kapattım.

Salondan çıkıp hızlı adımlarla odaya girdim. Ecrin, bebekleri ile oyun oynuyordu. Yanına gittim ve saçlarını okşadım.

"Abla yine nereye gideceksin?" diye sorduğunda dolabın kapaklarını açtım.

"Biraz işim var ablacım. Ne oldu ki?" diye sordum. Dolaptan siyah düz bir elbise çıkarttım. Biraz eski olsada işimi görürdü.

"Ece gittiğinden beri kendimi çok yalnız hissediyorum. Bakıcı abla gelecek mi? O benimle oynuyor." Olduğum yerde donup kalmıştım. Zorla yutkunduktan sonra konuştum.

"Yarın oynarız olmaz mı?" diye sorunca hafifce başını salladı.

Üstümü değiştirdim ve saçlarımı tarayıp özgür bıraktım. Ayağıma siyah babetlerimi giyerken korna sesiyle irkildim.

Hemen Ecrin'i öpüp kapıyı açtım. Bakıcı bana selam verip içeri girerken ben dışarı çıktım. Arabada bekleyen Uğur'un yanına geçip oturdum.

"Çok güzel olmuşsun sözlüm." yanaklarım kızarırken başımı hafifce öne doğru eğdim. Uğur, eliyle çenemi tutup kendisine çevirdi.

"Ben çok şanslı bir adamım." dedi ve dudaklarımızı birleştirdi. Açlıkla öpüşmeye başladığımızda elim ensesine gitti.

Nefes almak için ayrıldık. Nefesi dudaklarımdaydı. Gülümsedi ve dudağıma küçük bir buse bırakıp arabayı çalıştırdı.

Araba hareket ettiğinde kafamı cama koyup gözlerimi yumdum. Ben çok şanslı bir kızdım.

Birkaç dakika sonra araba durunca gözlerimi açtım. Bütün yolculuk boyunca gözlerim kapalıydı. Villanın önüne arabayı park edip arabadan indik.

Uğur'un koluna girdim. Beraber villaya doğru ilerlerken aklıma bir şey geldi. Hemen adımlarımı durdurup Uğur'a döndüm.

"Biz burada çarpışmıştık hatırlıyor musun?" diye sorunca içtenlikle gülümsedi.

"Ozaman gözlerine aşık olmuştum. Sonra dudaklarına, yanaklarına, saçlarına. Ben sana vurulmuştum." gülümsedim ve önüme geri döndüm.

Villanın kapısı açılınca direk girdik. Salona geçtiğimizde Uğur'un annesi, babası ve abisi yemek masasında bekliyorlardı.

Kimse bir şey demedi. İkimizde yan yana masaya oturduk. Servis yapılmaya başlandığında kendimi bir fazlalık gibi hissettim.

Karşımda oturan Uğur'un abisinin bakışlarını yüzümde hissedebiliyorum. Rahatsız ediciydi.

Tarhana çorbamdan bir kaşık alıp ağzıma atacakken sessizliği bozan Nermin Hanım oldu.