𝐖𝐎𝐋𝐅 𝐊𝐈𝐍𝐆 •ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ•

57

အပိုင်း - ၅၇ -

ဝမ်ရိပေါ်ကိုင်ထားတဲ့ဓားမြှောင့်ရဲ့အသွားက တန်ဖိုးကြီးစတိုင်ပန်နဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီနှစ်ထပ်စလုံးကို တိတိပပဖြတ်ထွက်လာတာနဲ့အတူ၊ ရှောင်းကျန့်ရဲ့ဖြူနုနေတဲ့အသားစိုင်နှစ်ခုကလည်း အခွံခွာခံလိုက်ရတဲ့မက်မွန်သီးလေးလို အပြင်ကိုအတားအဆီးမရှိ ထွက်ကျလာတော့တယ်။

"ဝမ်ရိပေါ်!!"

ရှောင်းကျန့်တစ်ယောက် အလန့်တကြားအော်ဟစ်လိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲအနောက်ဘက်ကိုရောက်သွားပြီး အုပ်ဆိုင်းလိုက်မိတယ်။

ဝမ်ရိပေါ်က ပါးစပ်ကနေတော့ဘာတစ်ခုမှတုံ့ပြန်လာခြင်းမရှိဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ကွယ်ထားတဲ့ရှောင်းကျန့်ရဲ့လက်ကိုဆွဲဖယ်လိုက်ပြီး ဖြူဥနေတဲ့မက်မွန်သီးလေးကို နီရဲသွားတဲ့အထိ ဓားပြားနဲ့နှစ်ချက်လောက် ရိုက်ပစ်လိုက်တယ်၊ အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ ဓားကိုပစ်ချလိုက်ပြီး ထက်ခြမ်းပြဲနေတဲ့ဘောင်းဘီရဲ့အတွင်းဘက်ကိုတိုးဝင်ကာ နုအိနေတဲ့အသားစိုင်တွေကို အားပါးတရဆုပ်နယ်နေတော့တယ်။

လေမထိနေမထိနေရာက ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်းလက်တွေနဲ့ တိုက်ရိုက်ထိတွေ့သွားချိန်မှာတော့ ရှောင်းကျန့်ရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးက လျှပ်စစ်အပူနဲ့အတို့ခံလိုက်သလို တုန်တက်သွားခဲ့တယ်။

အခုလက်ရှိမှာတော့ အခန်းထဲမှာလူသေအလောင်းတွေပဲရှိရှိ၊ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ သွေးနံ့တွေပဲလှိုင်နေနေ၊ ရှောင်းကျန့်ခေါင်းထဲမှာတော့ တစ်ခုမှအတည့်အတိုင်းတွေးလို့ရမနေတော့ပါဘူး။

ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့နောက်လက်တစ်ဖက်က ရှောင်းကျန့်ရဲ့ရှပ်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို တစ်ချက်ချင်းစီဆွဲဖြုတ်လာတယ်၊ ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အလျင်လိုနေပုံပေါ်တဲ့လက်ဖြူဖြူလေးကိုငုံ့ကြည့်နေရင်း ရှောင်းကျန့်ရုန်းဖို့တောင် သတိမရတော့ပါဘူး။

အခန်းပြင်မှာ လူတွေရှိနေတယ်ဆိုတဲ့အသိအပြင် အဝေးကလာတဲ့သေနတ်သံတွေကပါ ဝမ်ရိပေါ်ဖန်တီးနေတဲ့အခြေအနေကို ပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းအောင် တွန်းပို့ပေးနေခဲ့တယ်။