CHAPTER 16 - UMBRELLA

8.5K 289 58
                                    

It was been 3 weeks since I avoided her. Well, siya naman 'yung nauna. I just did what she wanted. She doesn't want to talk to me, so why should I force myself on someone who doesn't want me? Hindi naman ako sardinas.

Mukhang naging better naman 'yung buhay niya noong tumigil ako sa pagkulit.

Then I thought that rence was right that I looked like a fool for chasing. Wala akong pakialam sa atensyon, 'yung totoo ayaw ko nga non pero...damn! Gustong gusto ko na bigyan niya ako kahit kaunti lang.

Okay pa naman ako, 'di ba?

Siguro kabag lang 'to.

We are now here in the hallway while walking to the room.Kasama ko ngayon si Zoe lang kasi nauna na sina Rence at Tiffany sa room.

Krinushback na kaya 'yung unano na 'yon?

Natauhan ako nang bigla akong mahinang tapikin ni Zoe sa balikat. Nakakunot noo akong tumingin sa kaniya pero siya? May nginunguso lang sa harap.

"Ano? Gusto mo kiss?"I asked her while smirking.

Agad namang nandiri 'yung mukha niya.

"Gross."She rolled her eyes kaya natawa ako ng mahina bago siya akbayan, hindi naman siya umangal.

"Ano ba kasi 'yon?"

"'Yung bebe mo."

Napatigil ako sa paglalakad noong marinig 'yung sinabi niya.Napatigil din siya habang nakangising nakatingin sa akin.

Isa lang naman ang tinatawag niyang bebe ko, siya at ni Rence. Nakuwento ko na rin sa kanilang dalawa 'yung lahat ng nangyari sa aming dalawa, pati 'yung kiss, 'yung pag iwas, lahat lahat.

Inasar pa nga ako ni Rence na inunahan ko raw siya, ang gagong 'yon! Ano 'to, laro?

Pinagsabihan rin nila ako na masama raw 'yung ginawa kong paghalik. Alam ko naman 'yon pero ang sabi ko nga, I can't help it.

Tinanong din nila ako kung may iba raw akong naramdaman sa kaniya and of course, I lied.

Sabi ko, it was a joke for me kaya ayon, pinagalitan ako na masamang biro raw 'yon.

But honestly, it's not a joke to me. It was like my body had a brain of its own at that time. I think I was drugged? I can't control it.

I coughed before looking ahead. I was mentally shocked because when I looked at her, she was already looking at me.

Fuck it..why naman ganon, mare?

"Good morning."I greeted her in monotone bago magpatuloy ulit sa paglalakad, hindi man lang siya nilingon.

Hindi ko na rin hinintay 'yung reaction o sasabihin niya.

Bahala siya, at least nabati ko.

I still respect her tho.She's still my professor after all.

"That was rude, you know."Sabi ni Zoe, sumulyap pa sa likod."She's still looking at us, no... only you."

"Sher mo lang 'yan?"I chuckled when she frowned on me.

Kasi naman, hindi ko naman tinatanong.Pakialam ko naman? Baka may ibang tinitignan lang o hindi kaya niloloko lang ako nitong si Zoe.

Pumasok na agad kami sa loob ng classroom pagkapunta pa lang. Hindi naman pwedeng mag-model pa kami sa labas.

I went straight to the chair and sat there. I put the earphone in my ear to play. It was a little early, about a few minutes before the prof entered.

Humalumbaba ako habang nakatulala sa bintana. Mas mabuting dito na lang mapatulala kaysa sa iba.

Always Mine [unedited] Where stories live. Discover now