Always Mine [unedited]

CHAPTER 26 - CAN'T STOP DROWNING

"How many hours will you stay here in my office?"

Walang tonong tanong ni Eira. Nandito kasi ako ngayon at tumatambay sa office niya.

Maaga kasi kaming pinalabas dahil may hearing daw si attorney. Sakto pa na 'yon 'yung last prof namin ngayon.

Ngumiti ako sa kaniya nang sa wakas ay tinuon na niya 'yung tingin sa akin. Kanina ko pa kasi siya tinitignan. Wala nga yata akong ginawa kung hindi panoorin siya

"Forever,"Sagot ko."As long as nakikita ko mukha mo."

"But I don't want you here, especially your face."Walang pusong rebat niya.

I dramatically gasped and put my hand on my chest, umaaktong nasaktan sa sinabi niya.

"Ouch, Eira ah!"

Gosh, pasalamat na lang talaga at gusto ko siya kasi kung hindi baka kanina ko pa siya nabatukan.

"Truth hurts."She turned her gaze to her laptop again but I saw that her upper lips were still raised

"Yea'..It really hurts din na you don't like me..."I seriously said.Natigilan naman siya dahil doon."..because you love me very much. Patay na patay ka-"

Natatawang umilag ako nang biglang ibato niya sa akin 'yung ballpen na ginagamit niya pansulat kanina.

Nandito kasi ako ngayon sa mini sofa habang siya ay na sa swivel chair.

"In your dreams!" sinamaan niya ako ng tingin.

Ngumisi akong humalumbaba.

"Really? Okay lang naman umamin, Ma'am. Tignan mo at baka i-love back pa ki-"

"You already love me, Fabiana."It's her turned to smirk at me."And you're the one who patay na patay sa akin."

She is very comfortable with my feelings, isn't she? And she even uses it to annoy me, I see. I frowned and stared at her.

Mas lalo naman siyang naaliw dahil sa naging reaction ko.

"Paano mo nasabi?"hamon ko."Feelings can change, Eira."

I said that in a confident way that I can pero mukhang wala lang sa kaniya kasi mas lalo lang siyang ngumisi sa akin.

"But your feelings for me won't change and I'm sure of that."

I looked at her in disbelief and felt my mouth open because of that. She looked so proud at siguradong sigurado.

Ganoon na ba ako kahalata na patay na patay sa kaniya?

"Did I cut your tongue huh?"Pang-aasar pa niya pero umiwas na lang ako ng tingin at nag crossed arms.

Kahit hindi ko marinig na tumatawa siya ay alam kong tawang tawa na siya ngayon sa isipan niya.Halata naman kasi sa nang-aasar na mukha niya.

Well, I can't argue with that because she's right. Although, I don't know what will happen in the future, whether my feelings will disappear or not.

Ang alam ko lang ngayon ay bawat araw ay mas lalong lumalalim ang pagkagusto ko sa kaniya, 'yung tipong hindi ko alam kung makakaahon pa ako.

Lunod na Lunod na ako and I don't know if she will save me or let me drown..alone.

Because right now, she's giving me mixed signals.

"Anong oras uwi mo, ma'am?"Pagbasag ko sa katahimikan.

"I don't know..it depends."Sagot niya habang nakatutok sa papel na binabasa."Why?"

"Wala. Gusto ko kasing..a-ayain ka sumabay s-sa akin kumain."

Damn it! Bakit ba ako nauutal?! Aayain ko lang naman siya.And this is not a date. Gusto ko lang makasabay siya.