Chapter 29.2 - I'll be going crazy

50 3 3
                                    

Jace's POV


Simula pa lang ay alam ko ng mangyayari 'to, na mararamadaman ko 'to. I tried so hard na iwasan 'tong nararamdaman ko para sa kanya. Alam ko kasing hanggang kaibigan lang naman ang turing niya sa'kin. Pero nung time na 'yon, hindi ko na alam ang gagawin ko. May kung ano sa katawan ko ang gustong pigilan lahat na mangyayari. Kaya naman gumawa talaga ako ng kahit anong kalokohan na makakapagpa-distract sa kanila.


Kinulit ko siya ng kinulit, nagpatugtog ng malakas, kinuntsaba ko pa sina Keith para lang hindi makapagtapat si Andrei.


Alam ko it's so childish. Isa pa ay kaibigan ko si Andrei. But what should I do? Hindi ko ata kayang makita siya sa piling ng iba. Hindi ko alam pero parang kumikirot ang puso ko kapag iisipin ko 'yon. I'm aware of whata I'm feeling. I've decided. I'm going to court her and pursue what I'm feeling. I don't care what may happen. So be it.



Nakatingin lang siya sa'kin. Kita sa expression ng mukha niya ang pagkagulat sa sinabi ko. Halata din sa kanya na pinagaaralan niya kung seryoso ba ang sinabi ko o pinagtitripan ko lang siya. Well, no. I'm fvcking serious here.


She blinked her eyes a lot of times which I hadn't have the chance to count it because it was too fast. Then she closed her eyes and wiggled her head. Maybe she's thinking that she's just only dreaming and what I've just said was just part of the dream. But sorry to tell her, hell, no.


She opened her eyes again and looked straight to me. Damn, she's so beautiful even with her messy hair and morning glories in her eyes.



Tumikhim siya at saka nag-iwas ng tingin. "Gutom lang 'yan, ulupong. Kain na tayo."


"Huwag kang magpakabusog, baka masuka ka sa kaba mamaya." sinabi ko na lang sa kanya.


I won't push her to believe me, and she can't stop me to do what I said.




Keii's POV


Anak naman ng tinamaang tupa! Hindi ko magawang nguyain, ni lunukin ang pagkain ko. Shetplaks naman. Ano ba kasing sinasabi niya?! Nagaalburuto ang mga lamang loob ko. >.<



Nawala lang ng konti ang awkwardness na nararamdaman ko nang pumasok si Keith at tumabi kay Jace. Jeez, she's so clingy. Napaka-obvious na may gusto siya kay Jace.


Nagpaturo siya kay Jace sa math niya, while Jace is eating. Yes mga dude, my sister doesn't know the right time to do things. If I know, what she's doing is just an alibi para makalapit kay Jace. -.-"



Jace is a good guy, I won't deny that. My mom adores him for an unknown reason. Suplada si ina sa mga barkada ko. I mean, she's not that friendly-type mom na kapag kaibigan ng anak mo ay parang anak na rin niya, except kay Francesca, Cholo at Janine. Sa dami ng kaibigan ko, sila lang ang feel ni ina. Well, kay ama naman ay iba. He doesn't care as long as hindi ko manliligaw.


That's why medyo nabigla ako nang iba ang trato nila kay Jace. I can say na dahil anak siya nina Tito Reuben, pero hindi pa din. Para ngang anak na kung ituring niya si Jace.


Once nga ay nakita ko silang nagpapalitan ng bara o tuksuhan which I've never done with my mom. Yeah, we're not that cool. Katulad lang ng kalimitang relationship ng isang mother and daughter.



Bumalik ang kaba ko ng matapos kong hugasan ang pinagkainan namin ni Jace. Napakinggan ko na kasi ang tunog ng susi na bumubukas ng pinto. I know na sila na 'yon.


I just stood still at the door of the kitchen na kaharap lang ng main door ng apartment. Dad entered first bitbit bitbit ang supot ng grocery sa kanang kamay at set ng 1.5 liters ng tubig. Tapos sumunod si ina na may dala ding supot sa kanang kamay.




"Ciao mommy, daddy!" tatakbong bati sa kanila ni Kim na kakalabas lang sa kwarto nina ina.



Mas lumakas ang kaba nang sumulpot sa likod ko si Jace at sumalubong kina ama. Sh*t, Jace! H'wag! Kung ayaw mong masira ang coolness niyo ni ama. Baka palayasin ka dito sa bahay!


Nagpapanic na ako at hindi ko na alam ang gagawin ko. Feeling ko'y namumutla na ako. Feeling ko naubos na lahat ng dugo ko sa katawan.


I was about to interfere nang magsalita agad si Jace."Tito, tulungan ko na po kayo."


"Hindi na. Hindi na. Salamat." Dumiretso si ama papuntang kusina. "Ciao ama!" bati ko at bumati din siya pabalik.


"Mommy, ako na po." Napalunok ako ng laway sa sobrang kaba dahil sa sinabi ni Jace. Shet! Anong sinasabi ba ng lalaking 'to?!



"Hindi na, hijo. Ako na. Salamat." tatawa-tawa pang sabi ni ina sa kanya.



"Ako na, mommy. Magpalit na kayo don." pagpupumilit ni Jace. Natawa na lang si ina sa kanya. Binigay din niya ang plastic ng groceries na dala at pumasok sa kwarto. What the?! This is insane!



Tumingin si Jace sa akin at saka nag-smirk. Lumakad na siya papalapit sa akin, "Wag kang kabahan. Save it for later, baby."




My heart raced faster than a running horse. Damn you, Jace Reed Cuevas! You're killing me!





~~~******~~~


to be continued...

khaycee16 ♥

The Key to My HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon