Love At First Sight /Yoonseok

YoonKook İş Başında

Yoongi

"Peki ben tanıyor muyum sevdiğin adamı?"

Jungkook ile sarılırken bir anda onun sesini duydum. Duymuş muydu tüm konuştuklarımızı? Tanrım lütfen duymuş olmasın lütfen! Peki sorusu kime yönelikti? Bana mı? Jungkook'a mı?

"Ş-şey hyung..a-aslında-"

"Ben sana sormadım Jungkook. Ben Yoongi'ye sordum."

"Yani bana kız-"

"Seninle evde görüşeceğim Kook. Burda öğrencilerin okulda yasak olmasına rağmen sevgililerinin olması. Evet Yoongi. Cevap bekliyorum."

"Ş-şey..Bay Jung aslında..b-benim sevgilim yok. Sadece sevdiğim birisi var ama asla birlikte olamayacağım biri."

"İmkansız diye bir şey yoktur Yoongi. Sadece bazı şeylerden korktuğumuz için imkansız zannederiz. Kim peki?"

Yani sen imkansız değil misin? Yani sana dokunabilir miyim? Seni sevebilir miyim? Seninle olabilir miyim?

"İsmi önemli değil. Sadece imkansız biri."

"Tanıyor muyuz peki?"

Elbette tanıyorsun. Bizzat kendinsin.

"Hayır efendim. Kendisi başka okuldan."

"Başka sorum yok. E sizinde burda bir işiniz kalmadıysa kapıları kilitleyebilir miyim? Dersim yokta."

"Tamam hyung. Bizde okula gidelim. Zil çalacak birazdan. Hadi Yoongi Hyung gidelim."

"Tamam. İyi günler bay Jung."

"İyi günler Yoongi. İyi günler Kook."

︎☁︎☁︎☁︎☁︎☁︎

Okula döndüğümüzde Jungkook hiç konuşmadı. Bir şey düşünüyordu sanki ama ne?

"Hyung? Yanlız konusabileceğimiz bir yere gidelim. Nedenini sorma. Orda anlatacağım."

"Bizim sınıf boş oraya gidelim."

Bizim sınıfa kadar koştuk. Açıkçası ne konuşacağız çok merak ediyorum. Yine hangi öyküsünü anlatacak acaba?

"Hyung. Ben sana bir şey sormak istiyorum ama lütfen beni yanlış anlama. Sadece merak ettim. Doğru mu değil mi sen söyleyeceksin bana."

Ben öğretmen masasına oturdum. O ise ayaktaydı. Konu ciddi herhalde çünkü gerçekten garip bakıyor bana.
Derin derin nefesler alıp veriyordu. Ürktüm doğrusu.

"İstediğini sorabilirsin Kook."

"H-hyung aslında ben bir şey fark ettim. Biz orda spor salonunda Hoseok hyung ile konuşurken s-senin..aslında
Senin gözlerinin içi parlıyordu. Bana demiştin ki;

"Oda bir erkek. Yakınımda olmasına rağmen ulaşamayacağım birisi."

Ve ben Hoseok hyungla konuşurken seni öyle görünce merak ettim.
"Hyung. Senin hoşlandığın adam Hoseok hyung mu?"

O kadar belli oluyor mu? Gerçekten onunla konuşurken gözlerimin içi parlıyor mu? Ah Yoongi! Kendine çeki düzen ver artık. Adamın kardeşi bile anlamış. Acaba kendisi anlamış mıdır?

Peki ne diyeceğim şimdi ben Jungkook'a. Yalan mı söyleyeceğim? Doğruyu mu söyleyeceğim? İnkar edersem inanmaz. Sezmiş sonuçta.

"Aslında evet. Sevdiğim adam Hoseok."

"H-hyung b-ben inanamıyorum. Yani sen onu seviyorsun ama o bunu bilmiyor. Hyung bunu ben bile fark ettiysem o nasıl fark edememiş ki?"

"Belki beni sadece öğrencisi olarak görüyordur. O yüzden olabilir mi jungkook? Onu görmem yetti. İlk görüşte aşık oldum ona. İlk kez soyunma odasında gördüm onu. Sadece birkaç dakika. Bu birkaç dakika bile yetti ona tutulmama. Aynı senin Jimin'e birkaç dakika tutulman gibi. İkimizin de kaderi aynı. Sevdiğimiz adamlarla olmamız imkansız."

"H-hyung! Aklıma bir fikir geldi."

"Neymiş bu fikir?"

"Hyung ben Jimin'i seviyorum ya. Peki Jimin kimin arkadaşı?"

"Benim."

"Evet. Peki sen Hoseok hyung'u seviyorsun. O kimin hyungu?"

"Senin."

"Evet benim hyungum. İşte. Çözüm basit. Sen bana Jimin konusunda yardım edeceksin. Bende sana Hoseok hyung konusunda yardım edeceğim."

"O nasıl olacak?"

"Aah hyung! Anlasana. Sen beni arkadaş grubuna alacaksın sadece. Gerisi benim. Bende sizi yakınlaştıracağım. Mesela bizim eve bana basketbol oynamaya gelebilirsin. Bu sayede sizde yakınlaşırsınız. Ve istediğimiz olur. "

"Harika. Olum Jungkook zehir gibisin zehir. Eğer bu plan tutarsa dile benden ne dilersen."

"Hyung. Tek dileğim Jimin'in beni sevmesi. Birlikte olalım o bana yeter."

"Tamam tamam. Hem bende Hoseok'un beni sevmesini istiyorum. Çözüm basit. Sen bana yardım edeceksin bende sana. Sonra ikimizde mutlu olacağız. Way be plana bak sen. Hay aklınla bin yaşa sen Jungkook."

"O zaman ne diyoruz?"

"Ne diyoruz?"

"YoonKook İş Başında!"