Love At First Sight /Yoonseok

En Zoruda Gülüşünden Uzak Kalmak

~Yoongi

YOONJİ?! NE YAPTIN SEN?!"

Bakışları beni bulunca sinsice sırıtmıştı. Sigarasını rastgele bir yere atıp bana doğru yaklaştı. Hala ağrılarım olduğu için zayıftım. Bundan faydalanıp beni sertçe duvara itti. Dudaklarımdan acı bir inilti çıkarken elimdeki demir çubuk yeri boylamıştı. Bende aynı şekilde yere düşmüştüm.

Saçlarımdan çekip ona bakmamı sağladı. Gözleri masumiyetten çok uzaktı. Karşımda ki kardeşim değilde bir iblisti sanki.

"Bende diyordum ki; sevgili kardeşimi hangi tenhada sıkıştırsam? Ama gerek kalmadan kendisi bana geldi."

"N-neden yaptın b-unu?"

Jenny Hocayı gösterip sorduğum soruya Ufak bir kahkaha atıp saçlarımı iyice çekti.

"Çünkü bu orosbu kadın! Bu kadın; Hoseok'a yaklaşmaya çalıştı! Bende sevgili hocama dersini verdim!"

"Ne?"

"Ben ona dokunamazken sen! Sen onu... öptün! Eğer yaraların geçmiş olsaydı seni burda öldürene kadar döverdim. Ama dua etki annemler senin için üzülüyor!"

"Y-yoonji? Sen ne diyorsun?"

"Şimdi...beni iyi dinle Yoongi! Eğer, seni bir daha...Hoseok'un yanında görürsem...şu kadından daha beter ederim. Parçalara ayırırım seni! DUYDUN MU?!"

"N-neden Yoonji?"

"O BENİM OLMALI DUYDUN MU?! Bu zamana kadar her şeye sahip oldum. Hep ön planda ben vardım. Hep en sevilen ben oldum! Şimdi de öyle olmalı! Hoseok beni sevmeli! Herkes beni konuşmalı! Anlıyor musun?!"

"O senin gibi ruh hastasını asla sevmez! Üstelik kadınlardan hoşlanmıyor! İstesende onu elde edmezsin! Ayrıca ondan asla uzak durmam! Kim oluyorsun ki sen!"

Karnıma yediğim tekme ile güçlü bir çığlık atmıştım. Saçlarımı tutan eli gevşemiş sonra hızla kafamı duvara çarpmıştı.

"Eğer ikinizi orda öpüşürken görmeseydim sana merhamet edebilirdim kardeşim. Ama geç kaldın! Madem geri adım atmayacaksın. Başına gelenlerden ben sorumlu değilim."

"Bana hiçbir şey yapamazsın!"

"Sana hiçbir şey yapmayacağım. Hoseok'a."

"Ne ona ne bana! Bize hiçbir zarar veremezsin sen!"

Yüzü şekilden şekle girerken beni yere doğru itip son kez konuştu. Sonra da rutubet kokan depodan kahkahalar eşliğinde hızla çıkıp gitti.

"Peki o zaman. Bir ibne olduğunu herkes duysun! Sende biliyorsun ki ailemiz böyle şeylere her zaman karşıdır. Oğullarının ibne olduğunu duyunca acaba seni hangi ülkeye gönderecekler çok merak ediyorum doğrusu."

Haklıydı. Sonuna kadar hemde. Ailem ne kadar iyimser olursa olsun homofobikti. Sevmezlerdi. Hatta iğrenirlerdi. Eğer onlara durumumu anlatırsam okuldakilerin beni etkilediğini düşünüp illaki başka bir ülkeye göndereceklerdi beni.

Dayanır mıydım? Ailemle bir arada olmadan? Arkadaşlarımı görmeden? Ya Jungkook'suz günlere? Jimin'siz? Alıştığım ortamdan uzak olmaya?

Peki Hoseok. Bugünden sonra onsuz yaşar mıydım? Yapamam ki! Ölseler de, Öldürseler de. Ya yapmazsam?  Ya Hoseok'tan uzak durmazsam ne yaparlar? Yoonji ne yapar ki en fazla? Ailem gönderir mi beni? Ayırırlar mı bizi?

Orda dakikalarca ağladıktan sonra hızla hastaneye koştum. Telefonla Jenny hocanın yerini söyledim. Çok geçmeden hastaneye getirdiler zaten. Durumu ağır değildi. Sadece bilinci kapalıydı.

Tuvalete gidip üstümü temizledim. Sonra odaya girdim. Jungkook ve Hoseok bir şeyler konuşurken bana döndüler. Endişeli gibiydiler. Jungkook hızla yanıma gelip beni Hoseok'un yatağına oturttu.

"Yoongi iyi misin?"

"E-evet. İyi-yim."

"Hyung b-bir şey sorabilir miyim?"

Başımı salladığımda tereddütle konuştu.

"Bayan Jenny hastaneye neden geldi? Ne olmuş ona? B-bir şey biliyor musun?"

"Ne?! Onu benim yaptığımı mı düşünüyorsun?!"

"Yoongi canım biz s-"

"Ben öyle biri miyim?! Sana yaklaşan herkese zarar verecek biri miyim?!"

"Onu kast etm-"

"Tamam. Ben anladım."

Hızla odadan çıkıp tuvalete koştum. Benim yaptığımı düşünüyorlardı. Beni tanımıyorlar mıydı? Ben öyle bir şey yapar mıydım? Sırf ikisini kıskandığım için hemen bu kanıya varmışlar! Ben Yoonji değilim!

"Nasıl inanmazlar bana?"

Aynadaki yansımama baktım. Aynada benim olmam gerekirken Yoonji vardı. Ben yapmazdım. Kimseye zarar vermezdim!

"BEN YAPMADIM! BEN YAPMADIM!"

Aynadaki görüntüye yumruklar atmaya başladım. Ayna parçalara bölünürken bile sırıtıyordu.

"SENİN YÜZÜNDEN! BANA İNANMADILAR! SENİN YÜZÜNDEN! SENİN YÜZÜNDEN!!!"

Üzerimdeki hastane kıyafeti kırmızıya boyanırken ben hala aynayı parçalara ayırmaya çalışıyordum. Sonunda tuvaletin kapısı açılıp bir hemşire girip bedenimi ordan uzaklaştırınca durmuştum.

"Ben yapmadım."

Olduğum koltuğa yığılıvermiştim. Ama bayılmadım. Bana doğru gelen adım seslerini duyuyordum. Yanıma gelip elimi tutan Hoseok'u görüyordum. Çok yakından gelen kanın metalik kokusunu bile alabiliyordum. Sadece konuşamıyordum. Dudaklarımı bile aralayamıyordum.

Sonunda koluma değen iğneyi hissettiğimde etrafım bulanıklaştı. Gözlerim buğulandı ve birkaç saniye sonra kapanmadan önce gördüğüm son şey burnumun ucundaki kırmızı tutamlar oldu.

"İyi olacaksın Yoongi. Söz veriyorum."

Bu senin elinde değil Hoseok. Hayat sürekli bir sorunlar çıkartıyorken, bana boş sözler verme, inanırım. İnanırsam da, illaki hayat beni yanıltır.

Olmazdı ki. İmkânsızı istemişti Yoonji benden. Ben ondan uzak dursam, o benden uzak durmazdı ki. Bırakmazdı beni. Hoş benimde zaten ondan uzak durma gibi bir niyetim yoktu. Bu hayattaki en zor şeydi ondan uzak durmak. En zoruda gülüşüden uzak kalmak.

∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆

Ay Helü! Demeden kaçayım en iyisi!
Yoksa sevgili okurlarım beni parçalara ayıracak! Ay neyseki sizde benim gibi ekşın seviyonuz. Ya zaten ben dedim angst olmayacak diye. Yani eninde sonunda kavuşacak bebeklerim. O yüzden rahat olun agalar ;)
Bölüm hakkında şunu söyleyeyim; Bende olsam bende Yoongi yaptı zannederdim. Deliller onun aleyhinde. Neyseki Sevgili Jenny'yi ikna ettim. Şikayetçi olmayacak. Zaten kim yaptı bilmiyor! Ve aslında Yoonji de birazcık👌 haklı. Çünkü her zaman ön planda o vardı. Okulda, evde, yakın çevrede. Her yerde kendisiydi en sevilen, en popüler olan,en dikkat çeken.
Kaza yüzünden ailesinin ilgisi onun üzerinde toplanıyor, e birde üstüne sevdiği adam onu seviyor, onu öpüyor. Yani ister istemez rahatsız oluyor bu durumdan. Kendisini geri planda hissediyor. Tamam tamam sustum. Savunmuyorum Yoonji'yi.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın!

Sope'la Kalın☀🌙