Jk's POV
It's been a month but his still in coma, the doctor been telling me to decide if I'll let him this way or I'll let him rest. Pero sa bawat araw na paulit ulit kong iniisip na hayaan na siyang umalis nadudurog ako, hindi ko kayang bitawan siya. Hindi pa ako handa.
" Mahal magdadalawang buwan ka ng matutulog gumising ka na! Kaylangan kita Jm nahihirapan na ako, hindi ko na alam kung kakayanin ko pa ang mga susunod na buwan na makita lang ganyan."
Muli ay nag unahan ang mga luha sa aking mga mata. Ang bigat sa dibdib na hindi ko man lang siya makausap, sobra akong nangungulila sa kanya. Hanggang kaylan ko kakayaning makita siyang ganito, hanggang kaylan ko kakayanin lahat ng paghihirap ko habang unti unting nawawala ang taong pinakamamahal ko.
" Magising ka lang kung san ka sasaya ay doon na rin ako basta bumalik ka lang! Nagsusumamo ako bumalik ka na!"
I'm still holding his hands ng maramdaman kong gumalaw iyon napa titig ako sa kanya at unti unti ay nagmumulat siya ng mga mata.
" Gising ka na! Finally mahal gising ka na!" Sabi ko dahilan para lumapit na samin si ate Nika at tumawag naman ng doctor si ate Andrea
Jm's POV
Nagising akong mabigat ang aking ulo, hindi ko maintindihan kung bakit ako narito ngunit isa lang ang alam ko bangungut bangungut lahat ng napanaginipan ko. Bakit kaylangan kong mapanaginipan yon para saan anong dahilan. Dahan dahan akong bumangon para hanapin ang taong una kong gustong makita kada nagmumulat ako ng aking mga mata.
" Gising ka na! Finally mahal gising ka na!" Sabi ng lalaking nasa harap ko
" Do I know him? Bakit niya ako tinawag na Mahal?"
" May masakit ba sayo? Nagugutom ka ba? Tell me Mahal please!"
" Jm ok ka lang ba? Thank God your awake it's almost two months Jm!" My sister said
" T-two months? W-what do you mean ate and w-who is he? W-what's happening? B-bakit ako narito asaan si Joanna?"
" Jm anong sinasabi mo?" Gulat na tanong ni ate
" Wag kang magbiro ng ganyan Jm hindi nakakatuwa!" Sabi ng lalaking nakahawak parin sa kamay ko
Tinignan ko lamang siya habang iniisip kung sino nga ba talaga siya. Nakatitig lamang ako rito ng may kumatok sa pinto binuksan naman yon ni ate Nika at bumungad samin ang taong kanina ko pa hinihintay.
" What are you doing here?" Sigaw ni ate sa kanya
" Mahal san ka galing? Kanina pa kita hinahanap!" Sabi ko at agad naman siyang lumapit sa akin dahilan para bitawan ako ng lalaking hindi ko kilala.
" Mahal I'm sorry, I'm sorry that I left you for almost five years! Andito na ko hindi na kita iiwan pangako!" Joanna said and hugged me
" Five years? Mahal magkasama lang tayo kahapon ano ka ba!" natatawa kong sabi
She looked at me in shock, maging sila ate ay gulat din.
" Ang weird niyo bakit ba kayo gulat na gulat?" I ask and then the door opened again.
The doctor entered the room checking me as if I have a serious condition.
" What's happening? Ok lang ako wala akong sakit bakit ba andito ako! Joanna we still have a date today right, I'm sorry if this is happening babawi na lang ako!" I said and she just nodded.
" Doc anong nangyayare sa kanya? Why he can't remember me? Bakit parang nakalimutan niya ang lahat ng nangyayare?" Tanong ng lalaki kanina sa doctor
" Mr. Martinez hindi ko rin masasagot yan ngayon! As a brain died person malabo na itong magising pero sa nakikita ko himala lang talaga ang nangyayare! We will run some test on him, if I'm not mistaken he has anterograde amnesia. I'll explain it further to you later on we'll just need to check him up!"
A/N:
I wanna dedicated this chapter to my very supportive friend most likely a lil'sister for me thank you so mu for always supporting me Blueinter Love love.. please support her also on her stories here on Wattpad 💖
BINABASA MO ANG
Hindi Tugma
Historical FictionPaano magiging tama ang minsan ng naging maling pag ibig? Kakayanin pa bang ilaban o isusuko na lamang at hindi na muling hihiling ng pangalawa pang panahon para sa kwentong hindi naging maayos ang takbo para sa dalawang taong nagmahal ng totoo ngun...
