The next day
Nasa hospital parin ako, gusto ko mang umuwi ngunit hindi pa daw pwede. Nakakabagot na rito ngunit wala akong magagawa, nagpaalam naman si ate Nika at ang ate daw ni Jk na si ate Andrea para bumili ng makakain. Mag isa ko lamang dito habang nakatitig sa librong binigay sakin ni ate nang biglang magbukas ang pinto.
" Jm!"
It's Joanna
" How are you? Are you ok? I'm sorry di na ko nakabalik kahapon si ate Nika kasi tinataboy niya ako!" Sabi nito na tila maiiyak na
" It's ok naiintindihan kita! Sino yang kasama mo?" Turo ko sa batang nakatayo parin sa pinto
" Jm his our son! Jacob come here baby!" Tawag niya sa bata
" S-son?"
" Yes Jm his turning 5 years old already! I'm sorry if I hide him from you, gulong gulo lang talaga ako that time! May sakit ka, buntis ako non sobrang stress na ako sa takot na baka mawala ka sakin!"
" That's why you left? You left me in the most miserable days of my life and you make it even worst!" I said in disbelief
" Jm hindi ko ginusto yon! Please wag sa harap ng anak natin!"
Hindi na ako nagsalita, bumukas muli ang pinto ng kwarto at pumasok doon sila ate kasama si Jk.
" Ano na namang ginagawa mo ditong babae ka?" Ate Nika shouted at her
" May karapatan akong pumunta dito! Isa pa ako ang naaalala niya at alam kong mahal niya ako!" Joanna said sarcastically
Nakita ko kung pano mag iwas ng tingin si Jk para itago ang lungkot sa mga mata niya.
" Joanna let's talk some other time, umalis ka na lang muna! Please!"
" No Jm! Andito kami ng anak mo para sayo hindi para sa kanila! So you can't just sent us to leave!"
"A-anak?" Gulat na tanong ni Jk at napatingin sa batang nakakandong kay Joanna.
" Oo anak namin! Kaya kung may malasakit ka tigilan mo na si Jm! Hayaan mong magkaron ng buong pamilya ang anak namin!" Seryosong sagot ni Joanna
" Ang kapal din naman ng mukha mo eh noh? Ikaw yong nag alis ng karapatan sa anak mo para magkaron ng buong pamilya nong iniwan mo so Jm! Sino ka para sabihin sa kapatid ko yan!" Andrea
" Sino ka din para pagsalitaan ako eh hindi niyo naman alam yong nangyare samin! Wala kayo nong panahon nayon! So stop acting like you knew everything between us!"
" Tumigil ka na Joanna umalis ka na! Sinabi ko na lahat kay Jm at sigurado akong pag naalala niya ang lahat siya mismo ang magtataboy sayo!" Ate Nika said
Napatingin ako sa bata na umiiyak na, hinawakan ko ito para mahila palapit sa akin. Ikinandong ko siya sa akin at tinakpan ang kanyang tenga bago nagsalita.
" Umiiyak na yong bata hindi ba kayo titigil! Joanna I told you to leave didn't I? Pero anong ginagawa mo, matutrauma sayo yong bata!"
" Why blaming me Jm? Sila naman nagsimula!"
" Because it's all your fault kung di ka umalis noon hindi mangyayare to! Now leave!" Sigaw ko sa kanya
Hinila niya ang bata sa akin dahilan para lalo itong umiyak.
" Nasasaktan yong bata Joanna!" Sigaw kung muli sa kanya
" Anak ko to at magiging anak ko lang hangga't sa hindi kami ang pinipili mo!"
"D-daddy!" Tawag sakin ng bata habang patuloy na umiiyak
" You're dad doesn't want you so stop it Jacob let's go!"Sabi ni Joanna bago muling hinila palabas ang bata.
Napahawak naman ako sa ulo ko dahil bigla itong sumakit. Lumapit naman agad sakin si Jk na nag aalala.
" Are you ok? May masakit ba?" He ask
Napasigaw ako sa sakit ng ulo ko.
" Tumawag kayo ng doctor ate dali! Jm calm down! Kumalma ka please!"
Flashes of blurry memories are starting to run in my head before I lost my conscious.
BINABASA MO ANG
Hindi Tugma
Fiksi SejarahPaano magiging tama ang minsan ng naging maling pag ibig? Kakayanin pa bang ilaban o isusuko na lamang at hindi na muling hihiling ng pangalawa pang panahon para sa kwentong hindi naging maayos ang takbo para sa dalawang taong nagmahal ng totoo ngun...
