Jk's POV
Para akong binuhusan ng mainit na tubig habang tinitignan si Jm na galit at hinahanap si Joanna. Hindi parin ako makapaniwalang hindi niya ako maalala, sabi naman ng doctor niya ay maari paring bumalik ang mga alaalang nalimot niya kung gugustohin niya. Pero pano kung hindi na niya gustong maalala pa dahil kung hindi niya ako gustong kalimutan hindi sana niya ginustong mawala ang mga alaalang sabay naming binuong dalawa.
" Ang sabi niya babalik siya bakit pati number niya wala sa cellphone ko? Pati account niya wala? Ano ba talagang nangyayare gulong gulo na yong utak ko ate!" Sigaw ni Jm kay ate Nika
" Jm please calm down and listen to me! You have amnesia that's why you can't remember what is your present life is! Joanna left you five years ago, and your current partner is the man at the back his Jk! Siya yong totoong mahal mo Jm, kaya wala kang contact kay Joanna kasi ngayon lang ulit siya nagpakita! Galit ka sa kanya Jm yon ang totoo maniwala ka sakin, sa loob ng halos dalawang buwan na tulog ka si Jk yong andyan para sayo! Joanna just came to fool you again!" Ate Nika explained to him habang umiiyak ito.
" Ate tell me that's not tru-"
" It's true I won't lie to you alam mo yan! Our parents wala na sila hindi mo din ba naaalala! Jm please came back, hindi lang ako yong nahihirapan hindi lang din ikaw! Pate taong mahal mo nahihirapan na!"
" Ate Nika stop, mas mahihirapan siya kung ipipilit mong alalahanin niya ang lahat!" Sabi ko na lamang dahil alam kong sobrang nagugulohan na si Jm
" No Jk kaylangan niyang malaman lahat! Sobra na yong pinagdaanan niyo hindi pwedeng dahil lang dito magkahiwalay na naman kayo!" Ate Nika said while still crying.
" Tell me are we really together?" Jm ask me
Tumingin ako sa mga mata niya habang unti unting kumakawala ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. Hindi ko alam kung pano ko siya sasagotin, natatakot akong hindi niya paniwalanan. Patuloy lang akong lumuluha habang nakatitig sa kanya, kita ko rin ang pagbabago ng ekspresyon ng kanyang mukha. Kitang kita ko din kung pano unti unting naging malungkot ang kanyang mga mata bago nag iwas ng tingin.
" Alam kong nagugulohan ka, pero hindi ko ipipilit sayong ako'y iyong maalala! Pero sana hayaan mong bantayan kita kahit hindi mo ako kilala!" Sa wakas ay sabi ko sa kanya.
" This take it Jm and read it! Yan yong librong paborito mong basahin at yang librong yan din ang dahilan kung bat kayo nagkakilala ni Jk! Remember those days na kinukwento mo siya sakin, at kung gano ka kasaya habang kinukwento mo siya!" Nika
" Of all people bakit si Jk pa ang nakalimutan mo Jm bakit yong taong mahal na mahal mo pa!" Ate Andrea said and started to cry too
Lahat kami ngayon ay umiiyak maging si Jm ay hindi na maampat ang mga luha. Ang bigat sa dibdib na hindi ko man lang siya malapitan at mahawakan. Napabagsak ako sa sahig dahil sa sobrang bigat ng nararamdaman ko agad naman akong dinaluhan ni ate Andrea at ate Nika.
" Bunso magpahinga ka muna, baka ikaw pa ang mapano! Tama na muna!" Pagsusumamo sakin ni ate Andrea
" Tama ang ate mo! Tama na muna Jk! Sorry I'm very sorry kung wala akong magawa para sa inyo!" Ate Nika said
" I beg you Mahal please remember me! Hindi ko kaya to mag isa, you said you'll you'll fight for me so please do it now! I'm begging you Jm come back to me!" I cried even more as I beg on him
" Give me some time for this! The information you gave me didn't sink in yet! I'm sorry if I'm hurting you pero hindi ko talaga maalala!" Jm said while still crying
BINABASA MO ANG
Hindi Tugma
Historical FictionPaano magiging tama ang minsan ng naging maling pag ibig? Kakayanin pa bang ilaban o isusuko na lamang at hindi na muling hihiling ng pangalawa pang panahon para sa kwentong hindi naging maayos ang takbo para sa dalawang taong nagmahal ng totoo ngun...
