Timothy's POV
Gabi na at napaka tahimik ng paligid, hindi tulad sa lungsod na sobrang ingay. Malayo ang mga bahay dito sa bawat isa, napakaganda dahil malayo sa mga chismosang kapitbahay di tulad sa lungsod na halos magdikit dikit na ang mga tirahan.
"Ang ganda ng kalangitan, parang hindi nagdala ng ulan kanina!" Sambit ko habang nakatingin sa kalangitan.
Nakakamangha at sobrang nakakagaan ng kalooban. Ngayon ko lang naramdaman ang saya na hindi ko maipaliwanag. Weird but I want to keep this weird feelings para lang di na ulit malungkot.
"Timothy!" Napalingun naman ako kay Nathan na tumawag sakin.
"Oh gising ka na pala!" Sabi ko bago muling tumingala sa kalangitan.
"Anong ginagawa mo diyan?" Tanong niya
"Tinitignan ko ang langit ang ganda kasi -parang hindi umulan kanina sa sobrang aliwalas ng kalangitan!"
Lumapit siya sakin at naupo din, ang bilis ng tibok ng puso ko na hindi ko maintindihan kung bakit ng biglang magdikit ang mga balikat namin. He looks familiar, his face that beautiful face of him -it felt like I've been seeing him for so long.
"Oh baka naman matunaw na ko sa titig mo!" Gulat at napaiwas ako ng tingin ng magsalita siya.
"Fuck it self! Anong nangyayare sayo?" Naiinis kong pagkausap sa sarili ko.
"Ang tahimik dito noh! If my parents still alive, they will be here enjoying every single day of their lives." Mapait siyang ngumiti bago tumingala din at pinagmamasdan ang mga bituin sa langit.
"Maybe there's a reason why they gone! Malay mo ikaw pala yung gusto nilang bumuo ng mga alaala dito kasama ang taong mamahalin mo!" Sabi ko bago muling binalik ang tingin ko sa kapaligiran na sobrang tahimik.
"I'm not into relationship Tim after Joanna left me -relationship been out of my vocabulary."
"Who's Joanna?" I curiously ask even I already have a hint of who she is.
"My ex girlfriend!" Tipid na sagot niya.
"Mind to tell me what happened?"
"I don't know either! She just left for no reasons! Let's just not talk about it! We're here to enjoy!"
I just nodded my head and stood up -I offered my hand to him as I spoke.
"Tara magluto tayo, nagugutom na ko!"
"Sure!" He smiled and held my hand before I pulled him up.
It felt so good having his hand on me -but this is not right. I might hurt myself if this feelings for him will continue.
Nathan's POV
Nagpunta na kami sa kusina para magluto. Kakaiba sa pakiramdam pag malapit siya lalo na pag nararamdaman ko ang bawat titig niya. Parang ang tagal ko na siyang kilala at napakalapit niya sa puso ko. Ang gulo sobrang gulo na may damdaming unti unting nabubuhay habang tumatagal at nakikilala ko pa siya lalo.
"Hoy bakit ka natulala dyan?" Paggulat niya sakin.
"Ah! Wala ano ba bakit ka ba nanggugulat?" Asik ko sa kanya
BINABASA MO ANG
Hindi Tugma
Narrativa StoricaPaano magiging tama ang minsan ng naging maling pag ibig? Kakayanin pa bang ilaban o isusuko na lamang at hindi na muling hihiling ng pangalawa pang panahon para sa kwentong hindi naging maayos ang takbo para sa dalawang taong nagmahal ng totoo ngun...
