Geçmişin yanlışı geleceğin doğrusunu etkiliyordu.
Bir gün yanlışıyla,doğrusuyla senin olduğunu bildiğin hayatın gerçek olmaması, canları için her şeyini vereceğin kişilerin aslında hayatında bir yabancı olduğunu öğrendiğinde yaşadığın acı.
Ve hayatı...
Gece huzursuz olsamda abimin yanmda olması uyumamı sağlamıştı. Sabah kalkıp kahvaltımızı yapmıştık hastaneye gideceğimiz için okula gitmiycektim.
Şimdi ise üstümü değiştirmek için odama çıkmıştım hemen bir tane eşofman takımımı üstüme geçirip saçımı topuz yaptım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(çanta yok)
Telefonunu da alıp aşağı indim annem beni bekliyordu"Hadi kızım geç kalmayalım" "bu kadına üzülmek yakışmıyor abi" katılıyorum seyfi.
"Beklesinler anne napalım" annem dediğime gülüp koluma girdi. Abimle babam abimin arabasındaydı hemen arka tarafa geçtik.
Kısa bir süre sonra hastaneye gelmiştik babam danışmadan odanın yerini öğreniyordu abim beni kolunun altında aldı babamda gelince çıkmaya başlamıştık hastane kokusu çorabımın kokusundan daha beter amk "hiçbir koku senin çoraplarınınkinden kötü olamaz" yav he he
Kata geldiğimizde hep beraber bir odaya girdik girer girmez kimseye bakmadan kendimi koltuklardan birine attım Çünkü niye bakıyım banane.
Abim bu halime gülüp yanıma gelirken bi anda gülüşü soldu kaşları çatıldı,erken yaşlanıcaksın yapma.
Bende onun baktığı yere baktığımda donmuştum karşımdaki kadınla birbirimize benziyorduk. Saçlarımızın rengi neredeyse aynıydı.
Göz göze geldiğimizde ağlamaya başladı yanındakilere göz gezdirdiğimde babam yaşlarında gözlerimiz birbirinin aynısı olan bir adam, yüzü vampire benzeyen bir kız,yaratıcılık seviyen ektedir" kızın telefona bakıp salak salak sırıtması dışında bir problem yok.
Onun yanında da benden küçük gibi görünen bir çocuk vardı. "Çocuk bizi bakışlarıyla öldürücek abi kaçalım biz" sen bugün çok mu mantıklısın.
Babam annemin koluna girip onu da oturttuğunda annemin yanına geçtim.
Doktor hepimizin bildiği gereksiz bilgileri verirken sonunda kan alma kısmına geçmiştik.
Başta babam ve karşıdaki adamdan alındıktan sonra sıra o vampir ve bana gelmişti "Kıza vampir demeyi kes" Vampir rolü yapanlara bile daha az fondöten sürüyorlar aq ne diyim başka.
Doktor tekrar konuşmaya başladı "Sonuçlar yaklaşık 2 saate çıkar" abim babama bişeyler söyledikten sonra sonra beni de yerimden kaldırıp odanın dışına çıkardı.
Ne yapacağımız anlamasamda yanında yürüdüm birlikte arabasının arka koltuğuna geçtiğimizde beni göğsüne yatırdı. Bende iyice ona sokuldum
Abim sessizliği severdi canı sıkkın olduğunda yanıma gelirdi hiç konuşmadan saatlerce oturabilirdik o yanımdayken hissettiğim en güzel şey huzur oluyordu.
Orda ne kadar oturduk bilmiyordum ama babamın aramasıyla odaya çıktık.
