8.Bölüm

24K 948 200
                                    

Söylediklerinden sonra birşey diyememiştim onunda konuşmak istediğini sanmıyordum zaten.

Ormanlık alanlardan geçerek bir yere park etti."Biraz yürüycez sıkıntı olur mu?" Hayır anlamında kafamı iki yana sallayıp arabadan indim.

5-10 dakika yürüdükten sonra küçük etrafında ışıklandırma olan bir kulübenin önüne gelmiştik gözlerimi büyüttüm "Burası çok güzel"

5-10 dakika yürüdükten sonra küçük etrafında ışıklandırma olan bir kulübenin önüne gelmiştik gözlerimi büyüttüm "Burası çok güzel"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

O da gülümseyip cebinden çıkarttığı anahtarla kapıyı açtı küçük ama ferah bir ortamdı.

"Kahve yapıp geliyorum seversin dimi?"

"Severim."

"Rahatına bak."

Küçük kanepelerden birine oturup çantamı yere koydum. Ben etrafı incelerken Baran'da gelmişti.

Karşımdaki kanepeye geçip kahveleri ortamındaki sehpaya koydu.

"Daha önce böyle konuşmalar yapmadığım için ne deniceğini bilmiyorum eğer dinlemek istersen anlatmak istiyorum."

Onaylamamla devam etti "Küçüklükten beri doktor olmak istiyordum,çok kez babamı zorlamamla  hastanelere gider doktorları dinlerdim.Hiç sıkılmadan araştırmalar yapardım tek hedefim iyi bir doktor olmaktı."

"Kendimi o kadar şartlamıştım ki doktor olmaya herşeyimi ona göre ayarlamıştım sınav soncu açıklandığında kılpayı kaçırmamla sınava tekrar girdim."

"Odamdan çıkmıyordum bir dönemi daha stresle bitirdiğimde sınava nasıl girdim nasıl çıktım hatırlamıyorum çok iyi geçmişti yine sonuçların açıklanacağı zaman bütün aile heyecanla bekliyorduk sonuçlar açıklandığında hepimiz sevinçten ne yapıcağımızı şaşırmıştık."

"Tercihlerin kapanıcağı gün bininci kez kontrol etmiştim günler geçti ve tercih sonuçları açıklandığında ne hale geldiğimi bilemezsin tek hayalimdi doktor olmak ama ilk tercihimle hukuk fakültesini kazanmıştım."

"Kimin yaptığını günlerce araştırdık ve en sonunda İrem kendisinin yaptığını itiraf etti o kadar normal birşeymiş gibi söyledi ki görmen lazımdı babamın karşısındaki koltuğa rahatça oturup ben değiştirdim dedi."

"O gün babamgil İrem'e kızsa da yaptıkları tek şey bu oldu birşey demelerini bekledim beni korumalarını ama onların dediği tek şey küçük olduğuydu o gün bugündür annemgille aramıza karşı konulamayacak mesafeler girdi ama onları da anlıyorum sonuçta o da kızlarıydı ne yapabilirlerdi ki."

Anlatırken gözleri dolu dolu olmuştu doktorluğu ne kadar istediğini burdan anlayabilmiştim yanına geçip elimi omzuna koymamla başını yerden kaldırdı. Yüzünde bir tebessüm oluştu.

"Ne deniceğini bilmiyorum böyle birşey yaşamanı istemezdim ki hiçbirşeyin geri düzelmeyeceğini biliyorum."

"Yanımda olduğunu bilmek bile iyi geliyor emin olabilirsin."

Gerçek ailem mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin