Gerçek ailem mi?

14.Bölüm

"Kapat şunu Baran!"

"Abi tamam ona bakma sen olmaz mı?"

"Baran.Kardeşim sinirlenmeye başlıyorum."

"Ama film güzel napabilirim."

"Şu herife maşallah diyen bir kardeş istemiyorum."

Gözlerimi büyütüp ona baktım.Ama adam taştı.

Araf'a da söylesene bunu.

Araf değil abi abi.

Benim değil senin abin.

Kes seyfi.

Bir saattir kavga ediyorlardı.Baran abim filmde geçen sarışın,kaslı,mavi gözlü,2 metre boyu olan ve sesi mükemmel bir adama maşallah demişti.

Araf abim,Baran abimi duyar duymaz ensesine yapıştırmıştı.Yalnız Osmanlı tokatı daha hafif olurdu öyle bi ses çıkmıştı yani.

Birazdan ben mi o mu diye sormasından korkuyordum.

Ulaş'da göz göze geldiğimizde aynı anda başka yerlere baktık.Gülmemem lazımdı.

Sinirden kıpkırmızı olan abim günlerce uzatmak için çabaladığı tırnağı kırılan kızlara benziyordu şuan.

Olaya el atmam gerektiğini anlayıp yanlarına gittim.

"Abi ya yatalım artık.Benim çok uykum geldi." Yalandan esneyip kafamı omzuna koydum.Hemen yumuşayan gözleriyle bana baktı.Elleri saçlarıma giderken gülümsedi.

"Olur bebeğim yatalım."

Bebeğim? Düşmek.

Gülümseyip yanağından öptüm.Kafamı ondan ayırdığımda Baran abim bize gülümseyerek bakıyordu.Bir kaç gündür fazla konuşamıyorduk. Hukuk okuyordu.İşi zordu aslanımın.

Hemen onun da yanına gidip yanaklarını sulu sulu öptüm yüzündeki büyüyen gülümsemeyle o da beni öptü Ulaş'ı da öptükten sonra tekrar abimin yanına geçtim.

"İyi geceler gençler ve gençliğini kaybetmeye başlayanlar."

Baran abim gözlerini büyütüp bana baktı. "Bana bana en sevdiğin abine yaşlı mı dedin?"

Araf abim araya girip Baran abime öyle mi der gibi baktı.Bakışlarının sesi var be.

"En sevdiği abisi?"

Baran abim bozuntuya vermeden imalı imalı gülümsedi. "İlk bana abi dediğine göre.Herşeyde de ilk ben varımdır abi."

"Oğlum bak sabahtan beri sinirlerimi zıplatıyorsun. Bi zıplarım sana aklın şaşar."

Cidden çocuk gibi kavga ediyorlardı.Bari düzgün sebeplerden olsa.

"Biz uyumaya gidiyorduk hadi yürü abi."

Kolundan sürükleyerek odadan çıkarttım.Kollarını omzuma atıp bana bakarak yürürken gülümsedim.

Bazıları aşktan şapşik olurdu ama bizimki kardeşten oldu herhalde.

En üst kata geldiğimizde odasına girmek üzere olan Polat'la karşılaştık.Dalgın dalgın odasına girerken bizi gördüğünde gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.