21.Bölüm

11.7K 641 179
                                    

Koşarak merdivenleri iniyordum. Son merdiveni de inip mutfağa doğru depar atacakken birine çarptım.

Senin kasını da. Burada dikilen bedenini de

"Asya,niye koşuyorsun? Düşeceksin."

"Bana bir şey olmaz Alemdar. Çekil şimdi önümden."

Polat kaşlarını çatıp arkama bir bakış attı "Noluyor?" diye mırıldandı.

"Bok oluyor Polat bok."

"Sana yakışmıyor bu kelimeler."

"Şansına küs. Ben de hep kullanırım bu kelimeleri."

Tam ağzını açıp bir şey söyleyecekti ki. Yeşilliğin anırması onu böldü.

"Asya! Neredesin? Hemen buraya gelip şu siktiğimin yazısını siliyorsun."

Polat'ın kaşları yukarı kalktı. "Ne yaptın?"

Şirince sırıtıp yavaş yavaş arkasına geçtim. "Kardeşin şakaları çok ciddiye alıyor."

Güldüğünü işittim.

Dün eve geldikten sonra herkes bir yerlerde dağılmış daha sonra ise topluca yatmıştık.

Yatmıştılar.

Can,ben,Ediz ve Aras film izlemiştik.
Yattığımızda saat dörde geliyordu. O yüzden kahvaltıya kalkmamıştık. Saat ikiye gelirken uyanmış bir daha da uyuyamamıştım.

Canım sıkılınca da Ediz'e sarmıştım işte.

Aslında çokta bir şey yapmamıştım. Getirdiğim ojelerden biriyle koluna şerefsiz insaan yazmıştım.

Uykusu ağır olan oydu. Uyansaydı da engelleseydi yani napabilirim.

Çok iyi bir bahane.

"Asya çık oradan."

Bu ne ara gelmişti lan.

Önümdeki Polat'a biraz daha yapıştım."Eğer beni bunun elinden kurtarmazsan odandaki klimayı söker kendi odama götürürüm, şampuanını tutkalla değiştiririm, odandaki lavobayu suya boğar çoraplarının ıpıslak olmasını sağlarım. Anladı?"

O "Bunlar çok ağır suçlar." diye mırıldanırken ben kısık gözleriyle bana bakan Ediz'e bakıyordum.

"Siktir işine Ediz. Bul bir yerden aseton sil." Dedi Polat.

"Bende aseton ne gezsin abi he ne gezsin. Yanımda asetonla geziyorum ya bende zaten."

Başımı hafif yana eğip Ediz'e baktım. Kolunu havada tutuyordu ve sinirli görünüyordu.

"Bu ne sinir yiğidim."

Kaşları çatıldı ve hızlıca bana baktı. Derin bir nefes alıp kolunu salladı.
"Şunu çıkart."

"Emrin olur ya."

"Asya hadi abicim çıkart şunu."

"Abi senin anandır Edizcim."

"Anamız aynı kız. Sus."

Oflayıp hafifçe Polat'ın yanına geçtim. "Odamda çalışma masasının üstünde pamuk ve aseton vardı. Git al."

Rahat bir nefes alıp arkasına dönecekti ki bir kahkaha sesi duyduk. Aras Ediz"in koluna bakıp anırıyordu.

"Tam sana uyan bir cümle."

"Yürü git işine Aras."

Ergenliğe mi döndü ne oldu.

**

Gerçek ailem mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin