Gerçek ailem mi?

39. Bölüm

Flashback 11 yıl önce

Küçük kız babasının elini çekiştirerek kendisine bakmasını sağladı. "Baba! Parkta istediğim kadar durabilirim değil mi?"

"Evet kızım."

Yüzündeki memnun gülümsemeyle tekrar önüne döndü Asya. Bir süre daha yürüdükten sonra parkı görmüştü. Parka daha da yaklaşmadan önce babasının elini çekiştirerek köşedeki bakkala girdi.

Hakan kızının boyuna gelerek ne istediğini sordu. Kızının her zaman içtiği meyve suyunu istemesiyle meyve suyunu alarak bakkaldan çıktılar.

Parka geldiklerinde Hakan telefonla konuşmak için banklardan birine oturdu. Asya ise babasını umursamadan meyve suyunu içerek kaydırağa doğru ilerledi.

Kaydırağın merdivenleriden çıkacakken ayağının kaymasıyla yere düşmesi bir oldu.

Dolan gözleriyle bir kızaran dizine bir de yere dökülen meyve suyuna baktı. Babası telefonla konuşuyordu, bir tane daha isteyemezdi ki.

Dolan gözlerine rağmen kaşlarını çatarak merdivenin önüne oturdu. Kollarını göğsünde bağlayarak oyun oynayan çocuklara baktı.

Bankta annesinin yanında oturarak süt içen kız çocuğunu görünce yüzünü buruşturdu. "Iyy. Annesi zorlamıyorsa ben de bir şey bilmiyorum."

Tekrar babasına baktığında yere bakarak telefonla konuştuğunu gördü.  Asya, keşke bu tarafa baksa da bana yeniden meyve suyu alsa diye düşündü içinden.

Düşüncelere dalmışken omzunda küçük bir dokunuş hissetti. Anında yanına dönerken omzunu silkeleyerek geri çekildi. Ona dokunan küçük bedene bakarak "Sen kimsin?" Dedi.

Karşısında ağlamasına rağmen çatık kaşlarıyla ona bakan kızı süzerek omzunu silkti. "Yerler pis, neden oturuyorsun?"

Asya yere baktı. Gerçekten de pisti, bir sürü çekirdek kabuğu vardı, başı eğikken yüzünü buruştursa da tekrar çocuğa dönerek "Sana ne sarışın? İstediğim yerde otururum," dedi.

Yankı Alaz gözlerini yukarı kaldırarak önüne düşen saçlarına baktı. Bana sarışın diyor ama kendisi de öyle diye düşündü.

Küçük kız karşısında kendi saçlarına bakan çocuğu ilk kez dikkatle inceledi. Gözlerini şaşkınlıkla kıpıştırarak oha dedi içinden. Gözleri maviydi!

"Senin gözlerin mavi!"

"Evet, seninki de kahverengi."

Asya bu tepkiye karşı gözlerini devirmeye çalıştı. Deviremeyince sinirlenerek tekrar kollarını göğsünde bağladı.

Abisi her zaman böyle yapıyordu ama ona öğretmiyordu. Bir de yapmaya çalışınca gülüyordu. Onun yüzünden rezil olmuştu işte.

Yankı kıza bakarak gülümsedi. Çok tatlı gelmişti gözüne.

Bir an kızın yanına oturmayı düşündü ama bu düşünceyi hemen kafasından attı. Annesi parkta yere oturmaması için onu her zaman uyarırdı. Sonra annem tanımadığım kişilerle konuşmamam için de uyarıyordu diyerek Asya'nın yanına oturdu.

Asya yan gözle ona baktı. "Hani yerler pisti?"

Yankı da yan gözle ona baktı. "Hala pis. Belki neden ağladığını söylersin diye oturdum."

Asya tekrardan yerdeki meyve suyuna baktı. "Merdivenden çıkarken düştüm. Meyve suyum yere döküldü."

Alaz yerdeki meyve suyu kutusuna baktı. Yeni görmüştü. Sonra elindeki süt kutuları aklına geldi. Evden çıkarken parkta içmek için iki tane çilekli süt almıştı.