Totally A Judas

KABANATA 18

KABANATA 18

---Kiefer Lin's Point of View---

How to be a husband? How to live with a wife? Limitations. I think about that all night. My whole will have limits if I get married. I can't go home late because there's a wife that will nag me. I can't go anywhere I want, I must ask for my wife's permission first. Married life is a big responsibility. I don't know if I can carry it.

"Sir, nandito na po yung mga files na pinapakuha niyo." Nagising ako sa malilim na pag-iisip.

"Lulu, kailan ka ba matututong kumatok?" Masungit kong sabi sa sekretarya ko.

"Sir, kumatok po ako okay? Kayo kaya yung tulala dyan." She rolled her eyes.

She's my cousin that's why she's acting like that. Hindi ko alam kung bakit sa dinami-rami ng taong pwede kong maging secretary siya pa ang binigay sakin ni Dad. Ugh.

"Bakit ko kasi nararamdaman 'to? Parang ayoko na magpakasal, hindi pa yata ako handa sa malaking pagbabago na mangyayari sa buhay ko."

Binagsak ko ang ulo sa lamesa at pinikit ang mga mata. Hindi naman sa hindi ko mahal si Annica, pero hindi kaya masyado pa kaming bata para magpakasal? I'm 21 and she's just 18. Baka hindi pa kami sa handa sa buhay mag-asawa. Matagal ko nang gustong mapakasalan siya dahil ayoko nang mawala siya sa akin. Pero ngayong malalpit na yung kasal bigla akong nagdalawang isip. Bakit ba ngayon ko lang naisip ang mga bagay na'to? Ugh!

"Tanga! Wedding jitters lang yan." Napabangon ako nang bigla niya akong hampasin ng kung anong papel sa ulo.

"What the! Watch your actions and words Lulu, sumosobra ka na." Inirapan niya lang ulit ako. This brat is getting into my nerves.

"Alam mo kasi? Nababalisa ka lang dahil malapit na ang kasal niyo ni Annica. Natural lang yan, wag ka na mag-isip ng kung ano." Naupo siya sa upuan sa tapat ng lamesa ko.

"Ipa-cancel nalang kaya namin? I mean, next year nalang or next next year?"

Nakatikim ulit ako ng hampas sa ulo pero halos triple na yung lakas kumpara sa kanina.

"Ang kapal mo din noh? Matapos mong kunin yung birthday girl sa mismong party niya tapos magpropose sa himpapawid na halos ikamatay na niya sasabihin mong ipapa-cancel mo muna yung kasal?!" Nagtakip ako ng tenga dahil sa sobrang lakas ng boses niya.

"Kung makaasta ka naman, ikaw ba yung pakakasalan ko?!"

Hinampas niya ulit ako. Nagpigil lang ako ng galit dahil ayokong masaktan ko siya ng di oras. Pero kanina ko pa talaga siya gustong sakalin.

"Hindi ako, pero kaibigan ko. Bwiset ka!"

Nagulat ako nang buhatin niya yung upuan at hinagis sa akin buti nalang nakaiwas ako. Pinagbabato niya pa ako ng kung anu-ano hanggang sa mapagod na siya. Naupo siya sa couch na malayo sa akin. Tumingin sa akin ang nag-aapoy niyang mata.

"Akala ko nagbago ka na mula nung dumating siya sa buhay mo pero nagkamali ako. You're still selfish kuya, sarili mo lang ang iniisip mo."  Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya.

Tumayo sa couch at naglakad patungo sa pintuan ng opisina ko. Tumalikod na ako at naglakad papunta sa upuan ko nang bigla siyang magsalita.

"Hindi mo ba naisip kung anong pwedeng maramdaman ni Annica kapag sinabi mo sa kanyang ipapa-cancel mo muna yung kasal?" That hit me so hard.

---Annica Yuri Lee's Point of View---

"Trying hard kasi yan tuloy." Inirapan ako ni Geramaica.

"Awwww!" Napaaray ako dahil diniinan niya yung sugat ko sa daliri.