Totally A Judas

KABANATA 2 - Holding Each Other's Hands

 Note ni Annica Ly:

Pasensya kung panget XD Siningit ko lang po kasi mag update bago ako mag graduate sa march 25 :)) HAHAHA! Wala lang :) XD Sana magustuhan niyo! And hey follow me on twitter @Annica_Ly Thank you guysssss :)) Hart Hart <3

Property of Annica Ly (DMSB)

KABANATA 2

 

Holding each other's hands

“Sometimes, reaching out and taking someone's hand is the beginning of a journey.”

 

----Kiefer Lin's Point of View----

 

Papasok na ako sa departure area nang biglang mag ring ang phone ko. Binitawan ko muna ang luggage ko at ipinatong na rin doon ang hawak kong passport. Sinagot ko ang tawag mula sa hindi pamilyar na numero.

"Anong kailangan mo?" Nang mainis ako sa tagal ng pagsagot sa kabilang linya ay pinatayan ko nalang ito. Tatawag siya tapos hindi naman magsasalita, sinasayang niya lang ang oras ko. Tss.

Hinila ko na ang luggage ko, pero nabigla ako nang parang hangin lang ang nahila ko. Nasaan na yung luggage ko?! Babaliwalain ko nalang sana nang bigla kong maalala na nakapatong pala doon yung passport ko! Ugh! Agad kong hinanap kung sino ang walanghiyang nagnakaw 'nun. Hanggang sa makita ko ang isang taong naka jacket na itim at hila hila niya ang luggage ko. Agad na nag init ang dugo ko kaya hinabol ko ito kahit maraming sumasalubong sa aking tao.

Nakawala ako sa lupon ng mga tao. Agad na hinanap ko yung taong nakajacket na itim, pero sa dami ng tao hindi ko na siya nakita. Damn it! Bakit kailangan ngayon pa mangyari 'to? Tss. Kinapa ko yung phone ko sa bulsa ng leather jacket ko.

WTF?!

Nawawala ang phone ko! Tangna. Nanakawan pa yata ako kanina nung nakipag gitgitan ako sa maraming tao. I sigh as a sign of disappointment. 

Naglakad ako papunta sa office ng airport para i-report yung pagnanakaw sa luggage at passport ko. Siguro naman magagawan nila iyon ng paraan at makakaalis ako ng bansa ngayong araw. Pero bago pa man ako makarating doon ay may narinig akong announcement.

"WHAT?!" Bulalas ko nang marinig ko yung announcement na cancelled ang lahat ng flights due to a typhoon. I was like, what the hell? Parang ayaw talaga akong paalisin ng tadhana sa Pilipinas.

Wait. Is that a sign na dapat mag stay nalang ako dito? No. I don't believe in those corny things. Halos lahat ng sulok ng Pilipinas ay may alaala namin ni Annica. How can I start a new life if only she is the one I only think of? I sigh again on that thought. 

Kinapa ko ang wallet ko sa bulsa. For now, uuwi nalang muna ako. Magco-commute lang ako since wala naman akong dalang sasakyan. Teka nga, where the hell is my wallet?! UGH. F*CK. SH*T. 

Pati yung wallet ko tinangay din nung balasbas na magnanakaw na yun. Loathe that person! 

Bwiset talaga.

Lumabas ako sa airport at naupo sa waiting area. Paano na ako makakauwi ngayon? Kahit piso wala ako. Magiging palaboy nalang ba ako dito sa airport? Kung mamalimos kaya ako? Hay. Siguro yun nga talaga ang tadhana ko. Pakiramdam ko wala na akong kwenta sa mundo, I feel empty. Wala na nga sigurong papatunguhan ang buhay ko. Isinubsob ko ang mukha ko sa mga palad ko habang paulit ulit na bumubuntong hininga.