Ilhame & imran

Deel 23

Perspectief Ilhame:
Volgende dag werd ik wakker en keek om me heen. Ik zat in een vieze kamer waarvan er vieze en versleten gordijnen zijn. Enige wat niet zo versleten was is het bed. Pff waar ben ik? Ik herinnerde me nog aan gister avond toen ik werd gepakt door drie brede sterke mannen. Pff zoveel vragen maar geen antwoord. Er kwam opeens een brede man mijn kant op lopen. Hij deed zijn riem los en deed ook zijn broek omlaag. "Doe je kleren maar uit schoonheid" Hij keek me aan met een vieze en lustige blik. "Ik ga helemaal niks doen , ik weet niet eens waar ik ben?" Hij kwam mijn kant op lopen. Ik stapte achter uit van angst tot dat ik de koude muur achter me voelde. Hij probeerde me shirt uit te doen wat hem niet is gelukt. "Raak me niet aan!" ik duwde hem weg en hij keek me aan zonder enige medelijden.Hij trok dit keer me shirt ruw uit. Tranen begonnen over me wangen te stromen. "Alsjeblieft ik smeek je" "Doe dit niet alsjeblieft i-ik smeek je" Hij trok ook me broek uit en zette me op het bed. Ik probeerde me los van hem te trekken wat niet lukte. Ik gaf hem een klap in zijn gezicht. "Kanker kehba je gaat mee werken nu!" Ik probeerde tegen te stribbelen wat niet lukte. Daar gaat mijn maagdelijkheid. "A-asjeblieft ik geef je alles wat je wil." hij begon me te negeren en genoot van me lichaam. "S-Stop alsjeblieft" tranen begonnen zijn weg te vinden. De tranen bleven maar stromen. Hij was klaar en keek me aan met een grijns. "Heb heerlijk van je genoten zina" hij liep de deur uit en er kwam een volgende man aan. Ook hij begon zijn kleren uit te trekken. Hij kwam dichterbij en ik stapte achteruit. Ik voelde de koude muur tegen me aan komen. "W-Wat wil je van me" "Ik wil van jou genieten zina" "Asjeblieft doe dit niet" Hij begon me hevig te zoenen. Ik probeerde hem weg te duwen wat was gelukt. Ik zocht naar iets om me zelf mee te beschermen maar niks..  "Kanker hoer!" Hij begon me vast te pakken en duwde me op het bed. De deur werd ruw geopend door iemand. De tranen begonnen weer te lopen. "L-laat me alsjeblieft" Iemand begon hem van mij af te duwen. Ik zag een jongen van ik schat 19 jaar. "Kowed van hier" "Kifesh bro begon net van dr te genieten." "Ik zei kowed van hier!!" Zei hij dit keer met veel woede. Ik trok me kleren weer aan. "Gaat het?" "Je vraagt of het me gaat? Ik ben verkracht door 2 jongens! Ik weet niet eens waar ik ben"  Hij zat naast me en keek me medelijdend aan."Ik kan er niks aan doen behalve je naar een andere kamer brengen." "Andere kamer? Ik wil hier weg haal me hier aub uit." "Ik kan je hier niet uit halen." Zei hij met een spijtige blik. "Wat is je naam eigenlijk?" "Reda" Ik mis Imran.. "Imran?" Tfoe heb het perongeluk op gezegd. "Imran was me vriend. Ik was in Frankrijk en toen ik terug kwam had hij een ander Reda" "Je bent het niet waard om zo bespeeld te worden." Hij liep naar de deur en ik bleef alleen achter. Niet veel later zag ik dat hij terug kwam. Ik volgde hem naar een ander kamer en zat op het bed. "Als je wilt gaan douchen dan is er in de kast kleding." Ik opende de kast en pakte een handdoek en een pyjama. Ik liep de douche in en hoorde de deur dicht gaan. Ik liet de warme stralen over me heen lopen. Na dat ik klaar was met douchen droogte ik me af en trok me pyjama aan. Ik zat op het bed en deed de tv aan. Ik deed Netflix en keek een serie. De deur werd geopend door Reda. Hij bracht me een bord met eten. Ik begon te lachen. "Denk je echt dat ik dit ga eten naar dat ik niet eens weet waar ik ben of waarom ik hier ben?" "Niet moeilijk doen eet dat" "Ik hoef het niet breng het maar terug." "Wat is er met jou?" "Ik weet niet eens waarom ik hier ben of voor wat en je verwacht dat ik dit ga eten?" "Het is niet vergiftigd doe niet zo moeilijk" "Reda ik wil hier weg. Help me om hier weg te gaan aub" "Ilhame ik kan je niet helpen met hier weggaan." "Wat doe je hier dan? Mij plezier brengen terwijl ik ben ontvoerd?" Enigste wat ik wil op dit moment is terug naar Imran. Zei ik zacht in me hoofd. Reda kwam naast me zitten. " ik heb je naar een ander kamer gebracht meer kan ik niet doen." "Waarom werk je überhaupt mee aan deze shit?" Hij zuchtte. "Je weet wat ze zeggen eenmaal er in is er nooit meer uit" "Reda je bent nog jong verpest je leven niet door drugsbendes" Hij was stil. "Wat als dit bij je zusjes zouden gebeuren? Meisjes verkrachten , ontvoeren gebruiken" Hij was stil en keek me spijtig aan. "Ga uit de drugs Reda maak wat van je leven nu het nog kan. verpest het niet door drugs." "Je hebt gelijk maar ik kan er moeilijk uit" "Neem ontslag en ga verder met je studie" Een zucht verliet zijn mond. "Ik ga het proberen maar je moet me iets beloven." Kifesh beloven? Hij wilt me niet helpen hier weg te gaan en ik moet hem iets beloven?? "Huil niet om een jongen die je waarde niet kent. Mocht hij van je houden zou hij op je gewacht hebben en niet zonder je kunnen." "Dankjewel Reda, ik zal het doen" hij wou net de deur uit lopen tot dat ik hem riep. "R-Reda" hij draaide zich om en keek me niet begrijpend aan. "Wil je aub bij me blijven" "tuurlijk kleintje" Hij lag naast me. Ik vraag me af wat me familie op dit aan het doen is. Zouden ze me zoeken? En Imran zou hij weten dat ik ben ontvoerd? Met 1000 vragen waar ik geen antwoord op heb viel ik in slaap.

Heey lieve lezers ,
Hoezo zou Ilhame ontvoerd zijn? Wie denken jullie dat hier achter zit?
Stem en deel! 💕