Ilhame & imran

Deel 68

Perspectief Ilhame
2 weken later:
Het is al weer 2 weken verder en in de afgelopen 2 weken tijd is er veel gebeurd. Sarah probeerde nog een aantal keren terug te stappen bij Imran wat haar niet is gelukt. Ik had veel stress dat hij terug zou gaan naar Sarah, maar herinnerde me zijn belofte. ' Ilhame ik hou alleen van jou, ik zou nooit terug gaan naar Sarah, omdat je de enigste bent voor mij en dat voor altijd.' Ik lachte om de gedachtes. Ik ben gelukkig met een jongen zoals Imran. Ik ben blij dat we uiteindelijk toch bij elkaar zijn gekomen en het een kans hebben gegeven. Ik maakte me klaar om met Imran wat te gaan doen. Ik deed me makeup alvast en deed wat muziek op. Na dat ik klaar was met me makeup deed ik me haar. Ik had me haar al gestijld dus hoefde ik het alleen nog maar te krullen. Na dat ik ook klaar was met me haar deed ik er wat spray in en liep naar de inloop kast. Pff zoals dagelijks weer een keuze stress. Wat moet ik aan?? Na een tijdje zoeken was ik er onderuit.

Ik trok dit leuke jurkje aan met mijn Chanel sneakers.

Ik deed me haar nog snel goed en liep naar beneden. Beneden pakte ik mijn tasje en deed daar kauwgom, auto sleutels, portemonnee en oplader in. Na dat ik klaar was keek ik mezelf in de spiegel en zag er tiptop uit. Nog geen paar seconde  later kreeg ik een sms'je van Imran. 
Imran: Hbibaa ik sta vóór je deur
Er verscheen een glimlach op mijn gezicht. Ik liep naar buiten en zag Imran daar staan. Hij stapte uit en deed de deur voor me open. Hmm gentleman.. Ik stapte in en hij deed de deur dicht en stapte zelf ook in via de bestuurders kant. Ik verbond me telefoon met de auto en deed wat muziek op. Imran en ik begonnen een gesprek. Na een tijdje waren we aangekomen in een restaurant. We namen plaats en keken op de menukaart. Een ober kwam om onze bestelling op te nemen en Imran en ik praatte verder. Ik zag dat er een dame Imran hele tijd zat aan te staren wat mij begon te irriteren. Hij zag het en keek me aan. Hij begon te lachen. "Wat lach je" zei ik zelf ook lachend. "Jaloerss" "helemaal niet" zei ik ontkennend. Hij kneep in me wangen. "Ik zie het toch aan je." Zei hij met een knipoog wat mij liet smelten. Onze eten kwam eindelijk en we aten onze eten op. We raakte in gesprek over van alles en nog wat. We waren zo diep in gesprek dat ik zelfs vergat dat het meisje nog steeds zat te staren. Ughh. Wat begrijpt en ziet zij niet aan hij is van mij? Na dat we klaar waren met eten wouden we weggaan. Ik hield me telefoon alvast klaar. Want never dat ik hem ga laten betalen. "Ik kom zo terug, ga even wat doen." Ik zei niks en hij vetrok. Als hij terug is van waar dan ook ga ik betalen. Neverr dat ik hem laat betalen. Na wat op me telefoon te hebben gezeten stond ik op en liep naar de kassa. Ik wou betalen. "Ik wil graag afrekenen voor tafel nummer 16" ze tikte wat in op haar scherm en keek daaarna weer naar mij. "Tafel nimmer 16 is al betaald." Ohhw shit hij heeft het betaald.. Wat gaat hij wel niet denken van mij, omdat ik niet betaal? Ik negeerde de gedachtes en liep terug naar onze plek. Na een tijdje kwam Imran. "Zullen we gaan?" "Kom" Ik pakte zijn hand vast en we liepen naar de auto. Hij deed de deur voor me
Open en ik stapte in. We kletste nog wat over van alles en nog wat. Ik zat wat op me telefoon. "Ik besta nog he" Ik begon te lachen. Hij keek me raar aan. "Wat lach je." "Ahww is meneertje jaloers." Zei ik lachend. "Dat heb ik niet gezegd." Zei hij ontkennend. Ik lachte. "Wat lach je heks." Zei hij als grap. "Is dat ook verbodenn." Zei ik met gefronste wenkbrauwen. "Ja vanaf nu wel." "Oh sinds wanneer spelen we het zo" zei ik voor de grap. Hij kneep in me wangen en keek me aan. "Ik maak maar grapjes met jee. " ik lachte. Na een tijdje gekletst te hebben deed ik een andere nummer op en spraken we zoals altijd weer er doorheen, door met elkaar te praten. Na een tijdje was ik thuis aangekomen en zette hij me voor de deur af. Ik zei hem dat hij me gewoon voor de deur afkon zetten, omdat mijn ouders een weekendje weg zijn naar mijn tante in België. Hij zette me voor de deur af en ik wou uitstapen. " "Groeten we niet meer?" Zei hij verbaasd. Ik begon te lachen. "Sorry hee." Ik gaf hem een knuffel. Ik stapte dit keer uit en liep naar de deur. Ik maakte de deur open. Binnen deed ik me sneakers uit en liep ik naar me kamer. Pff ik ben zoo kapott. Ik bekeek wat berichtjes van mensen. Ik belde wat met Souhaila en viel na een tijdje in een heerlijke slaap.

Heey lieve lezers,
Eid mubarakk!! ❤️❤️ Moge allah swt jullie vasten accepteren.