Ilhame & imran

Deel 25

Perspectief ilhame
Ik werd wakker en bevond me nog steeds in dezelfde ruimte. Pff wanneer word ik hier uit gehaald? Word ik überhaupt gezocht? Pff ik besloot er niet veel over na te denken en nam een douche. Ik liep naar de douche en douchte mezelf. Ik liet de warme stralen over me heen lopen en de gedachtes kwamen weer in me op. Pff waarom zou Imran opeens niet meer van me houden. Hij is een knappe jongen waar ik gevoelens voor had. Had? Ik heb denk ik nog steeds gevoelens voor hem. Pff zou hij me überhaupt zoeken en me familie? Zou me familie me zoeken. Ik ben ontvoerd en weet niet eens of iemand me komt zoeken pff ik wil weg van hier. Ik denkt er niet teveel over na en deed de douche kraan uit. Ik droogte me af en trok een badjas aan. Ik liep naar de kast en keek wat ik aan kon doen. Niet dat ik veel keus had om aan te doen aangezien er alleen maar sletterige kleding hangt. Ik trok een witte shirt aan met een zwarte spijkerbroek. Ik zat op me bed en deed de tv aan. Ik deed YouTube op en bekeek een paar vlogs. Pff het is zo saai hier ik wil hier weg. De deur werd geopend door Reda. Hij kwam naast me zitten en gaf me een bord met eten. "Reda , waarom verwachten jullie dat ik dit ga eten als ik ben ontvoerd" "Waarom doe je zo moeilijk? Ik vergiftig je niet ofzo" "Ik vertrouw het niet Reda" "Eet het gewoon als het vergifigd zou zijn zou ik het je niet geven" "Ik ga het niet eten Reda bespaar jezelf de moeite" Hij liep weg met het bord tot dat ik hem riep. "Reda" hij draaide zich om en keek me niet begrijpend aan. "Ja?" "H-Heb je al ontslag genomen?" Hij keek me met een spijtige blik aan. "Neem ontslag nu het nog kan en maak wat van je studie geloof me het is beter dan deze drugs leventje" "Het is niet zo makkelijk als de meeste denken ontslag nemen en klaar. Weet je überhaupt wel wat ze doen hier?" "Ik weet het zeker , meisjes verkrachten ontvoeren en gebruiken mensen vermoorden drugs gebruiken als of het niks is" "Ilhame ik vermoord mensen niet en gebruik geen dames." "Ga dan uit deze drugs Reda! " "Dat gaat niet!" "Dat gaat niet? Reda besef je wat je aan het doen bent? Je studie opzeggen voor een zaak dat niet goed is?" "Ik heb niks anders te doen heb me studie al opgezegd." "Geloof me het kan. Neem ontslag en maak wat van je studie aub Reda." Hij was stil en keek me met een spijtige blik aan. Ik bleef hem aankijken. Niet veel later liep hij weg. Hoe kunnen mensen in de drugs werken zonder besef met wat ze doen? Pff ik wil hier weg. Wanneer komt iemand me hier uit halen?? Ik keek de kamer rond en zocht iets om het raam mee te openen. Pfff helemaal niks! Tranen verlieten me ogen. Pff waar aan heb ik dit verdiend? Ontvoerd niemand die me hier uit komt halen? Ben ik dan nergens geliefd? Imran die me verlaatte voor Sara. Ontvoering zonder dat ik weet waarom. Niemand die me komt zoeken of me hier uit helpen. Pfff ik ben toch niet geliefd bij mensen waarom zou ik blijven leven? Waarom zou ik blijven leven als niemand van me houd?? Ik zocht iets om me leven mee te eindigen. Met tranen zocht ik naar glas of iets scherps. Tranen bleven maar stromen. Ik vond een stukje glas en wou me zelf er mee snijden. Met tranen in me ogen sprak ik de sahada uit. "Ashadu allahi laaha illa lilaah.." Ik deed me ogen dicht en wou mezelf snijden. De deur werd geopend door reda. Pfff waarom? Waarom kan ik geen eind van me leven maken?! Reda kwam geschrokken naar me toe. "Wat doe je!!" "Reda ik wil hier weg , waarom zou ik op dit leven blijven als niemand van me houd!?" "Ilhame denk niet zo aub" "Waarom niet? Niemand komt me zoeken ik ben hier al twee weken Reda!!" "Ilhame het komt goed , maak geen einde aan je leven het zijn de gedachtes van shaytan" "Reda waarom komt niemand me zoeken als ik zo geliefd ben?!" "Ilhame ze kunnen niet zomaar binnenvallen zonder plan , heb geduld en het komt goed" "Reda me geduld is op" Tranen bleven maar stromen. Waarom ik? "Waarom moet ik altijd zoveel mee maken?" "Het maakt je alleen maar sterker , ik weet dat je dit aankan." Hij liet me alleen en ik ging liggen op het bed. 1000 vragen waar ik heen antwoord heb. Zouden ze me gaan zoeken?? Zouden ze zich überhaupt zorgen om me maken? Huilend viel ik in slaap.

Perspectief Reda:
Ik deed de deur open en zag Ilhame de sahada uit spreken. Ik opende de deur en ze schrok. "Wat doe je? Weet je wel wat je aan het doen bent??" "Reda ik wil hier weg , waarom zou ik op dit leven blijven als niemand van me houd!?" Meskiena ze is hier al 2 weken. Zonder dat ze weet waarom ze hier is. Ze is een meisje dat mensen niet pijn zou willen doen. Waarom willen mensen haar zo graag pijn zien lijden? "Ilhame denk niet zo aub" "Waarom niet ik ben hier al twee weken Reda" Ilhame het komt goed maak geen eind aan je leven het zijn de gedachtes van shaytan" "Reda waarom komt niemand me zoeken als ik zo geliefd ben?" "Ilhame ze kunnen niet zomaar binnenvallen zonder plan , heb geduld en het komt goed" "Reda me geduld is op" tranen bleven stromen over haar wangen. Het doet me pijn om haar zo te zien pijn lijden. Waarom maakt ze zoveel mee meskiena. "Waarom moet ik altijd zoveel mee maken?" ""Het maakt je alleen maar sterker , ik weet dat je dit aankan." Ik liet haar alleen en ging weg. Pff ik moet ontslag nemen maar hoe? Hoe moet ik ontslag nemen als ik al alles weet van drugs? Ik weet niet wollah ik kan niet in de drugs blijven. Sinds Ilhame is ontvoerd en sinds ik haar heb leren kennen heb ik de gedachtes om van de drugs weg te gaan. Ik heb nooit de gedachtes gehad om weg te gaan van de drugshandel. Sindsdien ik Ilhame heb leren kennen heb ik hele tijd de gedachtes om van de drugs weg te gaan. Alhoewel ik wel weet dat dat niet zomaar gaan aangezien ik alle informatie weet van de drugs. Voor ik van de drugs weg ga moet Ilhame daar weg zijn. Ik kan haar daar niet laten pijn lijden meskiena. Pff ik kan niet uit de drugshandel zomaar terwijl ik alle informatie al heb. Ik liep het gebouw uit en liep naar me auto. Ik reed naar huis en parkeerde me auto. Ik stapte uit en deed de deur open. Binnen aangekomen deed ik me schoenen uit en liep naar de woonkamer. Ik zag allemaal familieleden. Pff moet ik ze allemaal gaan groeten? Ik liep naar binnen en groette iedereen. Na dat ik iedereen gegroet heb bleef ik even zitten op de bank. "Weldi je bent groot geworden ma shaa allah" "Dankjewel galti" Ik dronk van me thee tot dat me tante me een vraag stelde. "Weldi hoe oud ben je?" "21 galti" "Denk je niet aan een vrouw?" "Vind je niet dat het tijd is om te trouwen. Ik heb een mooie dochter voor je" ik stikte in me drinken. Kifesh? Vrouw?? Ik ben pas 21 en denk op dit moment niet aan een vrouw. "Nee galti dankjewel" "ik zoek geen dame Gelti" begon ik te antwoorden op me 2 tantes die dat vroegen. Ik liep de woonkamer uit en liep naar me kamer. Ik beantwoorden paar smjes van me jongens die met me werken. En keek een film. Na een film gekeken te hebben deed ik de tv uit en viel niet veel later in slaap.

Heey lieve lezers,
Wat vinden jullie van dit deeltje? En zou Ilhame dan echt een einde aan haar leven maken of lukt het haar toch om weg te gaan?

Stem en deel!
Xx schrijfster. 💕