Ilhame & imran

Deel 28

Perspectief ilhame:
Dagen en weken gingen voorbij nog steeds zit ik hier ontvoerd. In de hoop dat iemand me komt redden. Net zoals de prins de prinses redt van het kasteel , maar dit keer van het drugs pand. Zouden ze wel opzoek zijn naar mij? Ik begin het met de dag hier te haten. Sara komt nog steeds elke dag langs om me te mishandelen. Ik zit vol met blauwe plekken. Reda zorgt me goed. Ik ben blij dat hij hier is. Zonder hem was ik meerdere malen verkracht. Ik liep naar de douche en douchte mezelf. Na mezelf gedoucht te hebben droogte ik me af en trok een lange pyjama aan die Reda gisteren voor me haalde. Ik vroeg hem wat voor me te halen aangezien de kleren hier allemaal zo kort zijn en sletterig. Ik deed een handdoek om me hoofd en ging op het bed zitten. Denkend wat ik zou kunnen doen om hier weg van te kunnen gaan. Maar tevergeefs... Niks , niks dat me kon helpen om hier weg van te gaan. Ik begrijp niet hoe mensen meisjes met opzet kunnen verkrachten en mensen vermoorden zonder besef. Pff deze wereld is naar de klote. Reda kwam binnen en kwam naast me zitten. "Reda?" "Waarom komt niemand me uit deze ellende halen? Waarom ben ik de gene die in deze ellende is beland. Ik heb Sara nooit wat aangedaan. Zij was altijd al jaloers op me geweest..." overviel ik hem met allerlei vragen. "Ilhame ik weet dat je geduld op is , maar geloof me je familie zou je niet in de steek laten. Ze moeten met een plan komen , het is niet zo makkelijk als het lijkt. De drugs bende is een gevaarlijke bende , die je niet zomaar kunt aanvallen of binnen bij vallen." Ik was diep in gedachte over wat hij zojuist zei. Zouden ze me dan echt niet verlaten hebben? "Maar Reda ik ben hier al twee maanden. Wanneer komt iemand me halen. Ik wil hier weg Reda aub doe iets. " ik smeekte hem om iets te doen. De tranen stroomde zich over me wangen. Pff wanneer eindigt al deze ellende? Hij keek me met spijt aan. Hij nam me in zijn armen en streelde over me haar en veegde me tranen. "Ilhame ik kan je hier niet uit helpen , omdat ze dan weten dat ik hier achter zit en dat dan grote gevolgen gaat hebben voor mij. Ik beloof dat het goed komt. Ik heb jee een goeie kamer gegeven en gezorgd dat niemand je aanraakt. Wil je zien wat de meeste meiden door komen?" "Ik hoef het niet te zien , het is walgelijk hoe jullie dames hier gebruiken en verkrachten. Of hoe jullie mensen vermoorden met opzet zonder enige gevoel." "Ik verkracht geen dames Ilhame, mocht ik dames verkrachten dan zat ik hier niet met je te praten. " ik zuchtte. "Het komt goed." "Iedereen zegt altijd dat het goed komt maar wanneer reda? wanneer gaat alles goed komen?? ik ben het zat geraakt hier , ik ben deze ellende zat. Waarom ik?? " "Wanneer de tijd daar rijp voor is zal alles goed komen." "Vertrouw je me? " zei Reda weer. "J-ja" zei ik bang om te antwoorden voor het antwoord dat zal volgen. "Als je me vertrouwt , vertrouw me dan ook op mijn woorden dat het goed komt en laat het aan mij over." "Ik heb het in je handen overgelaten Reda. Ik vertrouw je. Doe er aub wat aan maak verandering dat ik hier weg kom." Smeekte ik hem. "Het komt goed je vertrouwt me toch? Dat is alles wat je moet doen. " Ergens had ik een twijfel ik getrouw mensen niet snel vooral als ze ik me maar 2 maanden ken.. Ik besloot het gewoon te laten. Ik staarde uit het raam en zag alleen een bos. Pff ik heb zo lang de buiten geur niet meer geroken. Ik heb de wind gemistt ik kreeg het benauwd hier binnen. Reda kwam weer langs. "Redaa, wil je me alsjeblieft naar buiten brengen??" "Pff Ilhame je weet dat ik dat niet zomaar kan doen!" "Alsjebliefttt ik heb het warm hier binnen en ik ben heel lang niet meer buiten geweest. Alsjeblieft Reda. " smeekte ik hem. Hij keek me twijfelend aan maar stemde toch ik. "Oké wacht ik kom zo terug" Hij ging even weg en kwam 5minuten later binnen. "Enn??" Vorig ik hem als een klein kind. "Kom je kan met me mee , maar beloof me dat je niks tegen niemand zegt." "Ik beloof het Reda." Hij pakte me hand vast en ik liep achter hem hand in hand . We gingen via de nooduitgang aangezien hij niet zomaar via de in of uitgang kan gaan. We waren eindelijk buiten na een lange gang te hebben gelopen. Ik liep een stukje verder en snoof de heerlijke buiten geur. Pfff heerlijkk! Ik ging een rondje lopen om me gedachtes te verzetten en liep wee terug. "ben je klaar?" Vroeg Reda me. "Jaa , we kunnen naar binnen" Ik hield zijn hand vast en liep achter hem. We liepen een hele lange gang. Ik hoorde allemaal meisjes kreunen. Ik walgde ervan. Aan de andere kant hoorde ik iemand die mishandeld werd. "S-Stop a-Alsjeblieft" hoorde ik iemand smekend zeggen. Ik hoorde nog iets maar kon dat niet goed horen. Ik was eindelijk bij mijn kamer bereikt. Ik bedankte Reda. "Dankjewel Reda" "trouwens Reda wil je aub Netflix of iets voor me op deze tv zetten. Ik verveel me." "Ik ga het proberen te regelen. " "Dankjewell." Zei ik als een klein kind terwijl ik hem bedankte. Hij glimlachte lief en liep de deur uit. Het was al laat maar ik was nog niet moe. Na een tijdje over alles na gedacht te hebben besloot ik wat tv te gaan kijken. Ik begon te kijken naar de zenders die er waren maar geen leuke interessante zenders. Ik klikte verder totdat ik een serie tegen kwam. Het ging over drama en liefdes series. Na een tijdje gekeken te hebben was er niet meer zo veel leuks op tv. Ik deed de tv uit en zat diep in gedachtes. Zou Imran nog van me houden? Waarom als hij van me houdt gaat hij met een ander? Was ik niet genoeg?? En me familie zouden ze me überhaupt gaan zoeken? Zouden ze zich zorgen om me maken?? Zoveel vragen maar geen antwoord..
Niet veel later viel ik in slaap.

Heey lieve lezers,
Wanneer komt Ilhame denken jullie uit deze ellende? Stem reageer en deel! 💕