Ilhame & imran

Deel 46

Perspectief Ilhame
Ik liep naar Souhaila en zag haar daar zitten op haar telefoon. Ik begon te lachen. Ze had me nog steeds niet opgemerkt. Ik deed me handen voor haar ogen en ze schrok. Ze draaide zich meteen om , terwijl ik dood ging van het lachen. "Goedemorgenn." Zei ik nog steeds lachend. "Het is pas ochtend Ilhame, ik kreeg bijna hart aanval." ik begon nog steeds lachen. "Welke les heb je zometeen?" Vroeg ik. "Mhh ik weet het niet jij?" "Ik begin met Nederlands." Zei ik. "We hebben trouwens nieuwe docent voor Nederlands ughh ik mag haar niet wilie.. " zei Souhaila. Ik begon te lachen. "Docenten hee. Je mag ze of je mag ze niet, niet altijd ga je leuke docenten krijgen Souhaila." Nouhaila had vandaag vrij , dus was ze niet op school. "Ilhame? " "Jaa..?" Zei ik niet begrijpend. "Zie je niet dat Imran je hele tijd aankijkt. Je gunt hem geen blik meskien." "Nee ik hoef hem geen blik te gunnen en het is niet zielig voor hem Souhaila. " "Gun hem gewoon een blik of kijk hem be3erda aan." Zei Souhaila weer. Ik rolde met me ogen. "Ik ga hem niet aankijken , bovendien hij bekijkt het maar. Hij mag Sara haar aandacht gaan vragen ofso." Zei ik terwijl de woede een beetje naar boven kwam. Nog steeds was ik teleurgesteld in hem. Ik liep zonder nog wat te zeggen naar de wc's. Ik keek mezelf aan in de spiegel. Ik zag er goed uit. Ik begrijp het niet? Houdt hij dan echt niet meer van me? Misschien kan hij dan wel van een andere dame houden , maar ben ik niet genoeg of was ik niet mooi voor hem? Ik begreep het niet.. Ik heb mooie licht lange bruine haren , bruine ogen. Ik begreep het gewoon niet.. Pff alles is moeilijker als ik hem nog elke dag ga tegen komen op school.. Ik zag Sarah binnen lopen. Ik gunde haar geen blik. Ik keek mezelf aan in de spiegel en zag dat ze me zat aan te staren. "Luister , jij blijft van Imran af begrepen? Laat hem met rust. Hij is mijn vriend. Hij ziet niks in je." Zei ze. Als ze het zo wilt gaan spelen , dan speel ik het beter. "Luister , Imran ziet niks in je. En boven dien volgens mij had jij hem al voor jezelf toch? Wat wil je dan nu nog van mij?" "Ik wil dat je van hem afblijft. En niet tegen hem praat of in zijn buurt komt." Wat denkt deze? Meskiena dacht ze echt dat ik naar haar ga luisteren.. "Jij hoeft mij niet te vertellen wat ik wel of niet mag doen , ik denk dat je dag beter aan een van je vriendinnetjes kan vertellen die bij Imran op dit moment slijmt." Ze keek me boos aan. Ze wou me een klap geven tot dat ik haar hand tegen hield. "Blijf met je kanker poten van me af." Ik liep uit de wc en keek op me telefoon. Ik keek waar ik les had. Helemaal boven dus ... Pfff. Al die trappen maken me moe. Ik liep naar de trap maar botste tegen iemand. "Kan je niet uit kijken ofzo?" Schreeuwde ik boos. Hij keek me aan. Ik keek recht in de ogen van... Ik keek recht in de ogen van Imran. Pff hij is niet normaal knap.. Ilhame focus. "Kan je het goed zien?" Vroeg ik hem terwijl ik door liep naar me lokaal. Hij pakte me arm vast. "Ilhame geloof me aub. Ik wil alleen jou , ik wil geen andere dames behalve jou. Geef me een kans om het uitteleggen." "Blijf van me af. Ik weet wat ik heb gezien Imran, je hoeft het niet uitteleggen." "Ilhame ik hou van je. Je bent de enige van wie ik houdt." Ik begon te lachen. "De enigste of de ene laatste?" Vroeg ik. Ik liep weg naar me lokaal. Ik was gelukkig niet te laat.. Ik liep naar me lokaal en ging voorin zitten. Ik zat naast Souhaila. De les begon en de docent begon allemaal dingen uit te leggen. "Jullie hebben binnenkort jullie examens, dan is het belangrijk om dit toe te passen tijdens je examens. Leer dit dus goed tijdens je examens!!!!" Zei ze terwijl ze uitleg gaf. Ik maakte aantekeningen en schreef alles op. Souhaila zat naast iemand anders. De docent wou ons niet naast ons elkaar , maar mohim.. Ik zag de deur opengaan en de docent keek Imran aan. "Jij bent vroeg." "Ja klopt bedankt voor het opmerken." Zei hij voor de grap.. Wollah he Imran en zijn grappen.. Kan hij dan niet serieus zijn een keer? Zelfs op school is Imran niet heel serieus.. Ik moest me lach inhouden. "Nou vooruit , ga maar naast Ilhame zitten. Ik wil geen last hebben anders mag je uit me lokaal!" Zei ze. Imran keek haar niet boeiend aan. Hij keek naar mij. Ik keek weg en keek vooruit als of het interessant was.. Pfff. Waarom moest hij naast me zitten? Kan hij neit naast een andere dame zitten? "Jullie hebben een examen over twee weken , en jullie mogen nu alvast oefenen. " "sommige mogen even weg om op de gang te gaan oefenen de rest blijft hier." Bijna de hele klas was weg.. Mhh boeit me eigenlijk niet. Souhaila was gek genoeg ook weg.. Mohim ik lette er niet op. "Ilhame ik ga even koffie halen , mocht er wat zijn kan je het me zo laten weten." "Oke geen probleem." Zei ik. Ik pakte me MacBook uit me tas. Ik logde in op me school account. Ik opende Google documten en maakte een document. "Ilhame?" Ik negeerde hem. "Vergeef me aub. Ik had een domme fout gemaakt." "Imran wat wil je?" "Dat je me vergeeft." Zei hij. "Ik weet wat ik heb gezien , ik heb daar geen uitleg voor nodig. Me ogen kunnen perfect kijken. " hij begon te lachen. "Er valt niks te lachen." Zei ik zonder hem een blik te gunnen. Ik maakte me aantekeningen en schreef dingen op van me documenten.

Heey lieve lezers,
Zou Ilhame dan echt Imran niet vergeven , of zou ze het juist wel doen?

Stem , deel en reageer! ❤️