Ilhame & imran

Deel 44

Perspectief Ilhame
Na dat we klaar waren met eten liepen yasmina, Nouhaila en ik naar de keuken. Ik legde alles neer op de aanrecht, en ruimde de tafel verder op. Na dat ik de tafel helemaal had opgeruimd samen met Yasmina en Nouhaila, liepen we de keuken in. We pratte over van alles en nog wat. "En wanneer krijg ik je kleintjes te zien?" "Nog lang niet , droom verder Ilhame." "Ik wil wel tante worden en met de kleintjes spelen."  Ze begon te lachen. "Ik ben 20 binnenkort 21 mag ik nog genieten als 20 jarige zonder kids?" Ik begon te lachen. "wat jij wilt , ik kan alleen niet wachten op dat moment." Yasmina rolde met haar ogen.  Ilias kwam binnen. "Op wat kan je niet wachten?" vroeg hij me. "Niks." Zei Yasmina snel. Hij keek ons niet gelovend aan. "Ik kan niet wachten op het moment, wanneer jullie kleintjes gaan krijgen." Yasmina begon zich een beetje te schamen. "Komt goed." Zei Ilias rustig, en liep de deur uit. Ik begon te lachen. "Wat lach je" Zei Yasmina , terwijl ze me raar en niet begrijpend aankeek. "HAHAHAHA sorryy. Je moet je niet schamen." Zei ik , terwijl ik nog steeds half dood ging van het lachen. ''Nouhaila kan je die fruitschaal pakken , dan pak ik deze met ijs en fruit." Zei yasmina. "Isgoedd breng die, maar alvast ik breng deze ook zometeen." Yasmina liep alvast naar de woonkamer en Noubaila pakte de andere fruitschaal. Ik liep naar de woonkamer en ging zitten. We zaten met ze alle gezellig te eten en te lachen. Na heerlijk gegeten te hebben ruimde Nouhaila , Yasmina en ik de tafel op. We liepen naar de keuken en ik deed de deur dicht  van de keuken. Ik deed de tv aan en deed muziek. Ik deed het liedje op 'Salina' van Inez. Ik zong mee terwijl ik alles in de vaatwasser deed. "Yasmina ga maar naar de woonkamer, wij doen dit wel." "Nee ik laat jullie dit niet doen , jullie zijn op bezoek dus ik help jullie." Ik glimlachte. "Hoeft niet ga maar met ze zitten in de woonkamer." "Safe hou op , is geen probleem. Ik help jullie. " We deden alles in de vaat en ik pakte een vaatwasser tablet. Ik deed die in de vaatwasser en deed de vaatwasser aan. Na dat we klaar waren met de keuken opruimen , kletste we beiden bij. Nouhaila was al in de woonkamer , met de moeder van Souhaila en mijn moeder. "En hoe is het op school?" "Mhh saai." "En je cijfers?" "Goed hmdl , alleen voor bio en Nederlands moet ik nog me best gaan doen." "Komt goed." "Heb je nog mooie jongens op school?" "Niet echt , alleen maar lelijkerds. Althans ik vind ze lelijk, ben niet geïnteresseerd in ze." "Je moet je niet bezig houden met jongens Ilhame , ze zijn bijna allemaal het zelfde.." "Ik weet het.. Ik hou me er ook niet mee bezig , ondanks dat sommige blijven kwijlen." Zou ik haar vertellen over Imran? Ik weet het niet.. Ik zat te twijfelen. "Yasmina.." "Ja?" "U-Uhmm.." "Vertel." Zei Yasmina , als bevestiging dat ik moest gaan vertellen , wat ik wou zeggen. "Ik had dus uhmm.. Een tijde een relatie met een jongen , alleen nu niet meer.." "Ilhame! Wat zei ik je? Ze zijn allemaal het zelfde. Waarom zijn jullie nu niet meer samen?" "Uhmm het ging goed tot ik naar Frankrijk ging .. Hij deed opeens anders , en ging met een meisje van me school.. " Zei ik terwijl ik haar boos en teleurgesteld naar me zag kijken. "Sukkel dat hij is. Ze hebben allemaal dezelfde acties , daarom zeg ik neem geen relatie aub." "Ik had ook niet echt een relatie met hem , maar we konden het goed met elkaar vinden , en ik zag iets in hem. Ik heb altijd al gezegd tegen hem , dat ik nog wil wachten met een relatie nemen etcetera." "Mhh , maar en nu? Zijn jullie nog goed met elkaar of iets?" "Hij vroeg me om een kans en vertelde me dat hij er niks vanaf wist , wat hij deed. Ik heb hem toen verteld dat hij naar die meisje van me school moest , omdat hun zogenaamd met elkaar een relatie hadden.. " Zei ik terwijl ik allemaal pijn in me had. Ik voelde de pijn. De pijn die ik opdat moment voelde was onbeschrijfelijk. Het deed pijn, om Imran en Sara met elkaar te zien , maar ik moet er mee leven..  "Ik moet wel doorgaan , en hem vergeten." Zei ik tegen Yasmina. "Als het hem echt spijt , moet hij dat menen Ilhame. Geloof jongens niet zomaar aub. " Ik keek haar aan. "Yasminaa , het komt goed. Ik geloof jongens niet stel , zo ben ik niet , en dat weet je." "Oke vertel me maar als er weer wat is. Yellah nu naar de woonkamer want ze wachten op ons.." ik lachte en liep samen met haar naar de woonkamer. We zaten wat te kletsen met de moeder van Souhaila en mijn moeder. De moeder van Souhaila ging na een tijdje ook na huis. Daarna bleven alleen nog mijn moeder , Nouhaila en ik over. Na een tijdje gingen wij ook naar huis. "Blijf je niet slapen vandaag?" "Nee kan niet helaas, ik kom binnenkort in shaa allah." "In shaa allah , laat me weten. " "zal ik doen!" Ik trok me schoenen aan en liep naar de auto. Ik deed muziek op en reed naar huis. Aangekomen thuis deed ik me schoenen uit en liep ik naar boven. Ik legde me tas op me bureau en hield me makeup van mn gezicht. Ik verzorgde me gezicht en trok me pyjama aan. Ik deed me telefoon in de lader en ging nog kijken naar een paar berichtjes. Ik keek nog een paar dingen op sociale media en was best moe. Ik keek naar me rooster voor morgen , en zag dat ik om 11 uur school heb. Ik zit nog steeds op school , wel in me laatste jaar gelukkig.. Ik dacht nog over alles na. "Zou Imran echt spijt hebben? " "Misschien heeft hij spijt , en wist hij echt niet wat hij deed." Pff het is moeilijk om hem te vergeten. Ik denk nog elke dag aan hem,
Maar ik moet hem uit me hoofd zetten. Alhoewel ik dat zelf liever niet doe is het vóór me eigen best wil.. na een tijdje viel ik in slaap.

Heey lieve lezers,

Zou Imran echt spijt hebben van een relatie, die hij heeft genomen met Sara? Of wist hij er al van?

Stem , deel en reageer! ❤️