Ilhame & imran

Deel 61

Perspectief Souhaila
Ik was in gesprek met de dames en het waren vriendelijke dames. Ik kwam meer te weten over hun. Na een tijdje zag ik al een aantal mensen aankomen. Ik besloot bij de deur te gaan staan en ze te begroeten. Ik zag Nouhaila aankomen en groette haar. "Heeyy" "Heeyy lelijkerd, hoe is het" ik begon te lachen. "Hamdullah met jou?" "Hmdl met mij ook." We zaten nog even in gesprek met elkaar. "Ik ga even bij de rest zitten, ik zie je zo" zei ze. "Yellaah ga. Ik zie je zo" Ze liep weg en ik bleef bij de deur staan. Ik zag Nasser en zijn vriend aanlopen. Na een tijdje was iedereen er en zaten ze gezellig aan tafel. Er werd een liedje gedraaid van ( Aymane serhani prolongation ) en iedereen begon te dansen. Ik begon te lachen. Ik maakte een snap en zette het in me privé verhaal. Na een tijdje ging iedereen weer zitten. Ik liep naar de gang en pakte me telefoon. Ik zocht Younes zijn nummer maar kon hem niet vinden. Pff wat een struggle. Ik zocht naar zijn nummer en na een tijdje heb ik zijn nummer eindelijk gevonden. "Younesss." "Rustig eh ik hoef niet doof te worden ik hoor je" ik begon te lachen. "Zijn jullie al onderweg??" "Nee nog niet, we komen er zo aan." "Waar wachten jullie op?? Het is al bijna 6uur Younes." "We wachten op Koningin maxima die ons komt halen met de koets." Ik rolde met me ogen. "Dan mogen jullie beide lang gaan wachten. Yellah schiet op ik wacht." Ik hing op en liep terug de zaal in. Natuurlijk waren er een paar jongens kwijlend aan het kijken, maar schonk er geen aandacht aan.

Perspectief Ilhame
Ben vandaag jarig. Ik ben niet van plan iets te gaan doen met me verjaardag dus het word denk ik gewoon thuis zitten... Ik ben met Younes wat gaan eten en shoppen in de stad. Ik keek wat rond en me ogen vielen op een mooi jurkje. Ik pakte hem op zonder twijfels en liep naar de pas kamers. Ik paste de jurk en liep de pas kamers uit. Hij stond prachtigg,alleen had ik de twijfels of ik hem moest halen.. Ik keek nog een paar keer goed naar het jurk en zag Younes aankomen. Hij zag me twijfelende blik."Hij staat je prachtig, je moet hem halen." "Vind je? Ik weet het niet.. ik betwijfel het." Ik liep terug de pas kamers in en trok me kleding aan. Ik hield het jurkje in me handen legde hem terug. "Weet je zeker dat je hem niet wilt?" "Ja heel zeker younes.." Hij zei niks en we liepen samen wat door het centrum. Ik zag een aantal koppels die met elkaar aan het lachen waren. Gelijk kwamen de flashbacks terug van mij en Imran.. Pff ik mis hem. Het is een tijdje geleden dat ik hem heb gesproken sinds dat ik in Frankrijk was deed hij raar... Ik begrijp het nog steeds niet, zou hij dan nog nooit van me gehouden hebben? Zou hij dan andere dames hebben die hij leuk vindt? Pff liefde... Het klinkt allemaal zo mooi, maar kan ook heel pijnlijk zijn. "Ilhame" Hield Younes me uit me gedachtes. Ohww shitt ik hoorde hem niet eens... Hij begon te lachen. "Ik riep je 100 keer, maar je antwoordde niet." "Ohhww Sorryy ik hoorde je niet." Zei ik spijtig. "Ma3lish, waar wil je heen?" Ik zag een leuk winkeltje in de verte. Ik zei hem waar ik naar toe wou en hij stemde in. We liepen samen het winkeltje in en ik keek rond. Ik bekeek een paar jurken en me ogen vielen op een jurk.. Ik pakte hem op en liep er mee naar de pas kamers. Ik paste de jurk en keek via de spiegel ernaar. Zonder twijfels vond ik deze echt prachtig. Ik liep er mee de pas kamers uit en keek in de spiegel. Ik zag Younes me aankijken. "Hij staat je prachtig" "Dankjewel" Zei ik verlegen. "Hij staat je prachtig deze moet je gaan halen zonder twijfels dit keer." Zei hij lachend. Ik lachte. Ik liep terug en trok me eigen kleren aan. Ik had de jurk in me handen en liep samen met Younes naar de kassa. "Je kan alvast buiten gaan wachten, als je het irritant vindt." Zei ik. Hij keek me even aan en begon met praten. "Nee nee ma3lish ik blijf je, het is geen probleem." Zei hij lief. Ik glimlachte en de vrouw achter de balie scande het jurk. "Dat word dan 80,95." "Zou ik mogen pinnen?" Vroeg ik aan de vrouw. "Tuurlijk. " terwijl ze alvast het pin apparaat gereed wou maken begon Younes met praten. "Is niet nodig, alstublieft." Ik begreep het niet en keek younes aan. Hij gaf haar twee briefjes van 50. De vrouw gaf hem zijn wissel en we liepen samen naar de parkeer garage. Hij werd gebeld, maar zette zijn telefoon weer in zijn zak. Hoezo zet hij zijn telefoon in zijn zak? Heeft hij dan iets te verbergen.. Misschien zou hij een vriendin hebben. Ik voelde me schuldig, dat hij met mij zou zijn als hij een vriendin heeft.. Zijn telefoon bleef maar overgaan. Ik irriteerde me eraan. "Misschien moet je even opnemen." Zei ik geïrriteerd. Hij keek me niet begrijpend aan. "Nee niet nodig." We liepen door en weer werd hij gebeld. "Denk dat het toch handiger is, als je zou opnemen." Zei ik geïrriteerd. Hij keek me weer aan en na lang twijfelen nam hij op. "Hallo?..." Begon hij het gesprek. "Nee nog niet.. Nee nee komt goed..... Oke zie jullie dan zo.... Is iedereen er al dan? ........ Ohw oke isgoed... Komt goed duurt niet lang...." Niet veel later hing hij op. "Wie was dat?" Vroeg ik uit nieuwsgierigheid, maar ook omdat ik er mee zat.. Hij bleef even stil. "Ik verplicht je niks hè, als je het niet wilt vertellen dan is dat goed.. " zei ik. "Nee het was mijn werk, heb een vergadering zometeen." "Ohww sorry.. Je mag gaan ik pak wel de trein." "Waarvoor?" Vroeg hij niet begrijpend. "Sorry.. je hebt het vast druk. Ik wil je niet lastigvallen ik ga wel alleen." "Nee nee je valt me niet lastig en ik laat je niet alleen gaan ben niet gek." "Ik ben niet meer klein ik ken de weg wel hoor." "Dan nog ga je met mij mee, ik laat je niet alleen." Na nog even gediscussieerd te hebben stemde ik toch in, om met hem mee te gaan. We liepen de parkeer garage in en ik stapte in. Ik verbond me telefoon met de auto en deed muziek op. Ik deed het liedje op van ( Aya nakamura; doudou )

Heey lieve lezers,
Wie zou Younes gebeld hebben? Zou hij dan ook een vriendin hebben?

Stem deel & reageer. 💕