Azvameth: The Deceiver Mafia Boss (UNEDITED VERSION)

Epilogue

A/N: This will be the last chapter of this story. I just wanna say, thank you for all the readers who support this story.

This will be my first completed story. Pero mayroon paring doubt sa sarili ko kung naging maganda ba ang kinalabasan ng story na ito.

Kaya naman, mas gusto ko pang mag-improve pa lalo. Kaya naman in the near future, kung sakaling mas nag-improve pa ako. Babalikan ko ang story na 'to at baka maedit siya at mas maging maayos.

Kaya naman thank you all sa support, guys! I love you and thank you again🥰🥰🥰
**************
Epilogue

"I surrender!" David said exhaustedly while sitting in a single couch. Mabigat din ang paghinga niya dahil siguro sa sobrang pagod. "I won't live if I stay here longer! Manang-mana sila sa tatay nila!"

I laughed. "Come on, David. Just play a little bit with them. Ngayon ka nalang nila ulit nakasama 'tas ganyan ka pa." Pagkukunsensya ko sa kanya.

Umangat ang ulo niya at tinignan ako na para bang isang kaaway. "That three mini version of him will be the death of me!" Pagrereklamo niya.

"They just miss you." Nakangising sagot ko.

He just looked at me annoyingly. "Just give me a piece of time. I wanna peace at this moment, please!" He pleaded.

I just shrugged my shoulder. "If you say so, but I think your wish will not be commanded." Nakangiwing ani ko habang nakatingin ngayon sa tatlong maliliit na nakangisi nakatayo sa likuran kung saan nakaupo si David. "Alis muna ako, ikaw muna ang bahala sakanila. See you later, guys!"

Mahina akong napahagikgik. Bago ako nakalabas ay narinig ko pa ang tawag sa'kin ni David. Bahala muna siya sa tatlong maliliit na 'yun. Ang mahalaga ngayon ay masundo ko ang dalawang 'yun dahil ang magaling nilang tatay ay wala ngayon.

Sumakay ako sa kotse at dumiretso sa eskwelahan kung saan nag-aaral sila Mixi at Alva. Medyo napaaga ako ng pagsundo sakanila pero ayos lang. Mas maaga mas maganda diba.

Ilang minuto lang ay natatanaw ko na din ang paglabas ng ibang mga estudyante. Hanggang sa matanaw ko silang dalawa kaya naman napangiti nalang ako habang naghihintay sa kanila. Hawak ni Alva si Mixi sa kamay habang seryoso ang mukha niya. Habang ang anak ko naman babae ay nakasimangot pero nagpapahila pa din sa kuya niya.

Nang makalapit sila ay pinagbuksan ni Alva si Mixi. Agad naman pumasok ito habang nakasimangot pa din. Habang si Alva ay tumabi sa'kin habang seryoso din ang mukha.

"What did I just witness, kids?" I curiously asked.

Mixi just rolled her eyes to Alva. "Ask him not me, mommy." She answered.

I looked at Alava. "Anything?"

Alva sighed. "Well, I saw him with Jasper."

I raised my eyebrow. "And then? What's the problem?"

I saw him clenched his jaw. "He's courting her, mommy!" Pagsusumbong nito.

"I told you hindi ako nililigawan ni Kuya Jasper! Hinawakan lang niya ako dahil muntik na ako madulas. My god, kuya! You're so annoying talaga!" Sabat ni Mixi.

My jaw dropped.

For christsake! What did just I heard?

I took a deep breath. "Tama na yan! Mixi, yung napag-usapan na'tin." Tumingin ako sa kanya at pinanlakihan siya ng mata. Agad naman siyang tumango at tinaas ang kamay. Pagkatapos ay tumingin naman ako kay Alva. "And you, young boy? Huwag kang masyadong malisyoso, nak. Baka iyan ang maging dahilan nanaman ng pag-aaway ninyong magkapatid. Tigilan na ninyo 'yan, nagkakaintindihan ba tayo?"