Helööööö, naber napıyorsunuz? Sizleri çok çok özlemişim 🫶🏻 Ayrıca yazmayı da çok özlemişim finallerim bitti. Okulum bitti yani çok güzel bölümler bizi bekliyor ama motivasyon eksikliğim olmadıkça
:( tek motivasyonumu yerine getiren şey GERÇEKTEN yorumlarınız ve oylarınız.
Attığınız tek bir yorumla hatta tek bir oyla bile hemen bölüm yazmaya oturup size atmak için sabırsızlanıyorum. O yüzden lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin.Her şey için teşekkürler sizleri seviyorum 🫶🏻
"Savaş bey, her şey tamam başka bir isteğiniz var mı?" bu sesi tanıyordum. Şu an tanımak istediğim son seslerden biriydi savaşın yürümesini umursamadan istemsizce duraksadım ben duraksayınca oda mecburen duraksamıştı.
Savaşın elinden elimi çekmem şu an için yapmam gereken son şeydi belki de arkamı dönemiyordum.
"Yok nöbet değişim saatlerine dikkat edin. Bu arada İsmin neydi senin?" dedi savaş arkasını dönüp gözlerimi hafifçe kapayıp açtım.
"Kuzey efendim..."
Kuzey bizim ekibimizdendi, onu cihan başaranın yanına yerleştirmiştik yani kuzey onunla olduğumu yaşadığımı aynı odada yattığımı biliyordu. Ama bizi ilk defa yan yana el ele görmüştü karşısında ben duruyordum yıllardır yan yana olduğu insan her sırrını paylaştığı yanında ağladığı, güldüğü insan ama o insanın bir yabancıdan farkı yoktu. Bambaşkaydım üzerimdeki gecelik takımım, duruşum konuşmam haraketlerim benimle göz göze gelmemek için çaba harcıyordu, bu durum canımı yakmıştı.
"Üşüteceksin...çıkalım artık" dedi savaş, haklıydı beni hemen buradan alıp götürmeliydi yoksa ben daha böyle bomboş bakışlarla durup kuzeye bakardım. Saniyeler sonra kendime gelmeye çalışma çabalarım sonuç vermiş ve kuzeyden bakışlarımı alıp savaşın arkasından yürümeye başlamıştım.
"İyi geceler" dedi Selma teyze eve girdiğimizde "iyi geceler" diye karşılık verip merdivene yöneldi savaş ben sadece sahte bir gülümseme ile yetinmiştim. Cevap verecek halde değildim.
Savaş odaya girer girmez balkona çıkmıştı. Yine sigara içiyordu, banyodan pansuman malzemelerini alıp savaşın içeri gelmesini bekleyecektim ama bunu yapmak yerine gruba girip "Kavga ettiği adamları tanımıyorum. İyi geceler" yazdım. Kuzey anında görmüştü ama hiçbir şey yazmamıştı. Ne yazacaktı nevra? Hayatımızı mahveden adamlaydım onun yanında, odasındaydım...
Savaş içeri girdiğinde bende hemen ayağa kalkıp pansuman malzemelerini almaya yöneldim. "Lafın gelişi söylemiştim. Pansuman istemiyorum" demişti ne yapmaya çalıştığımı anlayarak ama onu dinlemedim. Bulmaya çalıştım ama banyoda pansuman malzemesi yoktu.
"Sen üzerini değiştir ben diğer banyodan alıp gelirim." dedim tekrar odaya girip "istemiyorum dedim" dedi tekrar arkamdan ama ben onu duymuyormuş gibi davranıyordum. Odadan çıkıp oyalana oyalana aşağı indim. Muhtemelen duş da alacaktı yani biraz oyalanabilirdim.
Aç olduğum için mutfakta biraz atıştırdım ardından etrafı dolaşıp en son pansuman malzemelerini alıp odaya çıktım.
"Gel" kapıyı iki defa tıklatmamdan sonra cevap vermişti. Yatağının üzerine oturmuş büyük bir dalgınlıkla yeri izliyordu. Duş almış üzerini de değiştirmişti ama yaraları halen kötü görünüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Nefes
Fiksi UmumGözlerini, yüzümden bir an olsun ayırmamıştı. Ürkmeye başlamıştım ama kendimden ödün vermiyordum. Karşımdaki adamı tanımak benim için güçtü bambaşka biriyle konuşuyor gibiydim. "Enkazına mı bakıyorsun?" dedi kısık sesle, çok uzun zamandır sesini duy...