Son Nefes

Bölüm-19

Selammm, napıyorsunuz? Nasılsınız? Keyifiniz umarım yerindedir. 🌸

Oy ve yorumlarınızı sabırsızlıkla bekliyorum 🧚🏻‍♀️

Keyifli okumalar...🤍

"Düşündüğün şey asla olmayacak Alp"

"Ben bu kızla asla sevgili olmayacağım..."

"Büyük konuşuyorsun yine" dedi alp, hemen savaşa karşılık vererek. Ben ise tam şu anlarda burada yok gibiydim. Bedenen burada ruhen başka diyarlardaydım. Savaşa işkence senaryoları düşünmekle meşguldum.

"Kızın hayatı ne zorluklarla geçmiş, neler yaşamış bir de sevgili olup bundan sonraki hayatını da ben mi cehenneme çevireyim?" dedi savaş, muhtemelen sessiz bir yere geçmişlerdi. Sesleri çok net duyuluyordu ama duyulmasa olmaz mıydı? Artık benim hakkımda konuşsunlar istemiyordum.

"Benimle tanıştığı ilk an başına bela geldi bu kızın. Barda kavga oldu. Sonra kendini kurşunların önüne attı üzerine bir de kaçırıldı" diye devam ettirdi savaş. Gerçekten bugün çenesi açılmıştı, normal de olsa
İki kelime kurup konuşmayı bitirirdi. "Ben artık kimseyi karanlığıma, cehennemime almam Alp"

"Kızın her şeye rağmen hayalleri var. Umudu, neşesi var. Bana bak bir de enkazım oğlum ben" konuşma gittikçe duygusal yönlere doğru gidiyordu. Herkes pür dikkat savaş ve Alp'i dinliyordu. "Yıllarca buse bu enkazı toplayamadı Mina mı toplayacak?"

"Toplayacak! Buse ile kıyaslama Mina'yı!" dedi Alp, sağlam bir şeyler söylese iyi olurdu. Yoksa intikamımı fena alırdım. "Bu kız seni sen olduğun için sever kardeşim." Aferin Alp!

"Alp, baydın kardeşim gidip Mina'yı almam gerekiyor" dedi savaş, dakikalar sonra bu kadar uzun neyi düşündüğünü bilmiyordum ama bildiğim tek şey artık savaşın mesajına cevap vermem gerektiğiydi.

"Başardın, tebrikler" beni büyük bir tebrik nidasıyla şaşırtan kişi derindi, yüzüne anlamsızca bakıyordum. "Anlamadım?" Dedim en sonunda çünkü Alp ve savaşın konuşmasını duyduğumdan beri ekibe ne demem gerektiği hakkında kafamda atıp tutuyordum. Bir buçuk aya doğru ilerliyorduk ama savaş başaran bağıra bağıra benimle sevgili olmayacağını söylemişti. Başaramıyordum, başaramayacaktım.

"Savaş, senden etkileniyor" dedi Kemal abi derinin tebrik sebebini açarak, istemsizce dalga geçercesine kıkırdamıştım. "Aynı şeyleri duyduğumuza emin miyiz? Ben plan iptal dersiniz diye düşünmüştüm" dedim.

"Ne iptali, esas şimdi başlıyor" dedi Kemal abi büyük bir sevinçle, sanki haftalar önce intikam planından atılmamı istememişlercesine davranmaları garipti. Ne değişmişti ki? "Gönlüm hiç rahat değil" dedi Mahir baba, düşünceliydi beyaz sakalları ile oynayarak konuşuyordu.

"Yol yakınken iptal edelim. Geri dönüşü olmayan bir yere doğru gidiyor" dedi Mahir baba, bu kadar korkuyor olmasının sebebi savaş başaranın ona olan ihanetimden sonra bana yapıcaklarıydı. "Baba, benim sizden farkım ne? Siz de en az benim kadar tehlikedesiniz" dedim.

"Hayır nevra! Hayır! Kimse senin kadar tehlikede değil." Mahir baba sesini yükseltmişti. Üzerine bastıra bastıra konuşuyordu. Strese girmiştim bunu ayağa kalkıp kendimi savunmaya çalışmamdan anlayabiliyordum. "Aynı şeyleri yapıyoruz, Kemal abi en güvenilir adamları, keza kuzey hatta derin hepimizin yaptıklarının tehlikeli tarafları var." dedim.