အပိုင်း ၂၃ Zawgyi

89 6 2
                                    


ခိုင္မာေႏွာင္ႀကိဳး အပိုင္း ၂၃

ဧပရယ့္ကို သူ အိမ္မွာ ေနခ်ိန္၊ အတူရွိေနခ်ိန္ဆိုရင္ အကဲခတ္ ၾကည့္ခဲ့သည္။သူ႔ညီလို႔ ေျပာေပမယ့္ ဧပရယ့္ စိတ္ကို တခါတေလ ခန႔္မွန္းရခက္ေလသည္။အခုလို လူပ်ိဳျဖစ္စ အ႐ြယ္ေလး ဆိုေတာ့ ပိုၿပီး ခန႔္မွန္းရခက္ေလသည္။စကားလည္း နည္းလာသည္။ကေလးစိတ္မကုန္ေသးေတာ့ လမ္းထြက္ေဆာ့တာေတာ့ ရွိေပမယ့္ အိမ္မွာ ေနခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ တေယာက္တည္း စာဖတ္တာမ်ိဳးသာ ရွိလာသည္။စာဖတ္တာကိုေတာ့ သူလည္း အားေပးပါသည္။

ဧပရယ္ႏွင့္ စကားေျပာခ်ိန္မွာေတာ့ အကိုက အလိုက္သိစြာပင္ ငယ္ေလးကိုေခၚကာ ကိုသားတို႔ အိမ္ကို ထြက္သြားေလသည္။သူလည္း ဧပရယ္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စကားေျပာ ျဖစ္ပါသည္။

"ကိုဧည့္သည္က ေျပာတယ္။ဧပရယ္ အဆင့္က်သြားတယ္တဲ့။"

"ဟုတ္ကဲ့။ဒီအပတ္စာေမးပြဲမွာ သားအဆင့္က်သြားပါတယ္။ေနာင္မျဖစ္ေစရပါဘူး။"

"အဆင့္က်သြားလို႔ ကိုႀကီး အျပစ္ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ဧပရယ္ စာေတာ္တာကိုလည္း ကိုႀကီး သိၿပီးသား။ကိုႀကီး သိခ်င္တာက ဧပရယ္မွာ ဘာမ်ားလိုအပ္ခ်က္ ရွိေနသလဲ။ကိုႀကီး ဆိုလိုတာက ဧပရယ့္ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ကိုႀကီး ဘာမ်ားျဖည့္ဆည္းေပးရမလဲ။"

"ဘာမွမလိုပါဘူး ကိုႀကီး။"

"မုန႔္ဖိုးေကာ ကိုႀကီး ထပ္တိုးေပးရဦးမလား။ဘယ္ေလာက္လိုခ်င္လဲ။"

"ဟို...မုန႔္ဖိုး ထပ္မလိုပါဘူး ကိုႀကီး။ကိုႀကီး ေပးတဲ့ မုန႔္ဖိုးေတြကိုလည္း သား စုထားပါတယ္။"

"အခုတေလာ မႈိင္ေနတာကေကာ ဘာလို႔မ်ားလဲ ဧပရယ္။ကိုႀကီး သိလို႔ရမလား။"

"သား မႈိင္ေနတယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ ကိုႀကီး။"

"ကိုႀကီး လည္း သတိထားမိတာ ရွိလို႔ပါ။ကိုႀကီး က အလုပ္လုပ္ေနေပမယ့္ ညီေလးေတြကို ပစ္ထားမယ္လို႔ ထင္ေနတာလား။"

အကို ေျပာသည္ ဆိုတာကိုေတာ့ သူ မေျပာေတာ့။အကိုႏွင့္ညီ ၾကားမွာ အဖုအထစ္ မျဖစ္ေစခ်င္။

"ခိုင်မာနှောင်ကြိုး"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon