ခိုင်မာနှောင်ကြိုး အပိုင်း ၂၇
"ဟဲလို....အမိန့်ရှိပါရှင့်။"
"အခု ပြောနေတာ ဘယ်သူလဲ။"
"ကျွန်မ Reception ကပါရှင့်။"
"အခု ဖုန်းက ဒေါက်တာမြူအေးသွင် ဖုန်း မဟုတ်လား။"
"ဟုတ်ပါတယ် ဆရာ့ဖုန်းပါရှင့်။'
"ဒေါက်တာက ဘယ်ရောက်နေလို့ နင်က ဒေါက်တာ့ဖုန်းကို ကိုင်ရတာလဲ။"
"ဟို...ဟို ဆရာက ခွဲခန်းဝင်နေလို့ပါ။"
"ဒေါက်တာ ခွဲခန်းဝင်နေတာနဲ့ ဒေါက်တာ့ဖုန်းကို လက်လွတ်စပယ် ကိုင်ရလား။နင် လူသစ်လား။နင့်နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ။နင် ငါ့ကို မသိဘူးလား။"
"ဟို..ဟို..ကျွန်မ..ကျွန်မ.."
"ဘယ်သူဖုန်းဆက်တာလဲ။"
"ဟို ...ဆရာ ..ဆရာ့ဖုန်းကို ကိုင်လိုက်မိတဲ့ အတွက် တောင်းပန်ပါတယ်။အရေးကြီးတဲ့ ဖုန်းထင်လို့ ကိုင်လိုက်မိတာပါ ဆရာ။"
"ရပါတယ်။အိမ်က အရေးကြီး ဖုန်းဆက်မှာစိုးလို့ ဆရာ ကိုင်ခိုင်းခဲ့တာပဲ။"
"ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ။"
ကောင်မလေး ကမ်းပေးသော ဖုန်းကို ယူပြီး နားထောင်လိုက်တော့ တဖက်လူက စိမ်း ဖြစ်နေသည့်အတွက် သူ သက်ပြင်းချမိလေသည်။
"ဘာကိစ္စကြောင့် ကိုယ့်ရဲ့ဖုန်းကို အခြားလူ ပေးကိုင်ရတာလဲ အေး။ဖုန်းဆိုတာ အရေးကြီးတဲ့ အရာအားလုံး ထည့်သွင်းထားတဲ့ နေရာ မဟုတ်လား။"
"ကျွန်တော့် ဖုန်းထဲမှာ ဘာမှ သိပ်မရှိပါဘူး။သူလည်း ကျွန်တော် က ဖုန်းကိုင်ခိုင်းခဲ့လို့ ကိုင်တာပါ။ညက အဘွား သိပ်နေမကောင်းဘူး။ ညက အဘွားကို စောင့်ကြည့်ပေးနေရမှာကို ဒီမနက် ဂျူတီရှိလို့ ထွက်လာခဲ့ရတာ စိတ်က မဖြောင့်ဖြစ်နေလို့လေ။ခွဲခန်းဝင်ရတော့ ဖုန်းကို Reception အပ်ထားခဲ့ပြီး ဖုန်းလာရင် ကိုင်ထားဖို့ မှာခဲ့ရတာ။"
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အေး ဖုန်းကို လက်လွတ်စပယ် သူများကို ကိုင်ခိုင်းတာတော့ စိမ်း မကြိုက်ဘူး အေး။နောက်အဲ့လို မလုပ်ပါနဲ့။"
BẠN ĐANG ĐỌC
"ခိုင်မာနှောင်ကြိုး"
Lãng mạnအားလုံးပဲ မင်္ဂလာပါရှင့် BL Fic အသစ်လေးနဲ့ ထပ်မံ တွေ့ဆုံခွင့်ရတဲ့အတွက် ဝမ်းသာပါတယ်။ BL Fic အသစ်လေးကိုတော့ "ခိုင်မာနှောင်ကြိုး" လို့ အမည်ပေးထားပါတယ်။ ကိုယ်တိုင်ရေးသားထားသော own creation ဖြစ်ပါတယ်။Boy Love Fiction ဖြစ်ပါတယ်။ ဖတ်ရှု၊ဝေဖန်၊သုံးသပ် ပေးပါ...
