"မောင့်..."
"ဟင် ပြောလေHyung..."
"ဟိုလေ ကိုယ့်မိဘတွေရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးသွားတာ မောင်သိတယ်မို့လား..."
"သိတယ်လေ...ဘာဖြစ်လို့လဲအဲ့ဒီအကြောင်းက..."
Hyungရယ် ဆုံးဆုံးမြုပ်အောင် မောင်ဘယ်လိုဖုံးဖိထားရမလဲကွာ...
"အဲ့ဒါလေ ကိုယ်ဖြစ်စဥ်အားလုံးကိုမသင်္ကါလို့ ပြန်စုံစမ်းနေတာ..."
စကားစပြတ်သွားခဲ့ရတဲ့အထိ မောင့်ရဲ့မျက်လုံးတွေဟာ အံ့သြမူအပြည့်နဲ့
"ဘယ်လို..."
Hyungဘာတွေသိထားပြီးပြီလဲ
"ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် မောင်ရောဘာတွေသိထားလို့လဲ..."
"မောင်...မောင်...မောင်မှမသိပါဘူး...Hyungရောဘာတွေသိထားလို့လဲ..."
"ကိုယ့်မိဘတွေအခုလိုဖြစ်တာ လူတစ့ယောက်ကြောင့်တဲ့..."
"အဲ့လူကိုရော Hyungသိရပြီလား..."
"မသိရသေးပါဘူး တော်တော်လေးအကောင်ကြီးတဲ့သူလားမသိဘူး စုံစမ်းရတာတအားကျပ်လို့...အဲ့ဒါမောင့်ကိုအကူညီတောင်းချင်လို့..."
"မောင့်ကို..."
ငါဆိုတာ မသိသေးပေမယ့် သိပ်မကြာခင်သိတော့မှာ...
"အင်းလေ...မောင်သာဆိုရင် စုံစမ်းနိုင်တယ်လေ လုပ်ပေးမယ်မလားဟင်....မောင်လို့..."
"မောင်...မောင်...မောင်ကဘာကိုစုံစမ်းပြီး ဘာကိုရှာပေးရမှာလဲ..."
ရူးချင်တာပါပဲ Hyungရာ မောင်ဘာလုပ်ရမလဲကွာ...
"မောင်က ကိုယ်ပေးမယ်အချက်အလက်နဲ့သတင်းတွေကို ခြေရာခံပြီးအဲ့လူကိုစုံစမ်းပေးနော်..."
"မောင်က စီးပွားရေးအသေးလေးပဲရှိတာလေကွာ...ဖြစ်ပါ့မလား..."
Hyungကိုလိမ်ထားရတဲ့ မောင့်ရဲ့လုပ်ငန်းတွေကိုတော့ မောင်တော့ပြောပြမှာမဟုတ်ဘူး...
"မောင်ကလည်း J Groupကြီးထောင်ထားပြီး သေးတာတဲ့လား.."
မောင့်ရဲ့လုပ်ငန်းက အရင်ကတော့သေးနိုင်ပေမယ့် K-groupပြိုလဲပြီးမှ တစ်ဟုန်ထိုးတိုးတက်လာခဲ့တာ သိသိသာသာ...
"မောင်က အေးဆေးသမားလေ Hyungလည်းသိတာပဲကို မောင်ကတိတော့မပေးနိုင်ဘူးနော် အတိအကျသိရပါစေမယ်လို့လေ..."
J-Groupကအမည်ခံပဲထားတဲ့လုပ်ငန်းသက်သက်ပဲ Hyungနဲ့တွေ့ပြီးမှသေချာဦးစီးခဲ့တာ
