"ဒီထဲမွာပါတဲ့ေကာ္လဂ်င္က အသားအရည္ေလ်ာ့တြဲတာေတြ၊အသားေျခာက္တာေတြကိုေလ်ာ့ခ်ေပးပါတယ္..."
အၾကမ္းမွတ္ထားေသာစာအုပ္ကိုခဏခ်ကာက်င့္ေနက်အၿပဳံးပီျပင္ေစရင္ စားပြဲတင္မွန္ေလးကိုေထာင္ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာထားေလ့က်င့္ေနရင္း ေလွကားနားမွ ၿပဳံးၿပဳံးၿပဳံးၿပဳံးႏွင့္ ေလွ်ာက္လာေသာထက္ထက္ကိုမွန္ထဲမွတစ္ဆင့္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ အိုးတိုးအမ္းတမ္းျဖစ္သြားသည့္ေဆာင္းဦးရယ္ပါ။
"ဆက္လုပ္ပါ...ျမင္ေနက်ပဲကို"
ထက္ထက္ကေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူ႔ေနရာမွာလွဲခ်ၿပီး ေဆာင္းဦးကိုေျပာသည္။
"ျမင္ေနက်ေတာ့ျမင္ေနက်ပဲ။တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း တစ္ေယာက္တည္းေျပာေနတာေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ရွက္တယ္ဟဲ့"
"ေခ်ာင္းၾကည့္တာမဟုတ္ပါဘူး။ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေကာင္းလို႔ၾကည့္ေနတာ။ေၾကာ္ညာအတြက္လား"
အျပင္မွေရာက္ေရာက္ခ်င္းမို႔ ေခြၽးျပန္ေနေသာထက္ထက္က အနားကပလက္စတစ္ယပ္ေတာင္ႏွင့္ယပ္ခတ္ရင္းေမးသည္။
"ေၾကာ္ညာေရာ၊အင္တာဗ်ဴးေရာ၊live အတြက္ေရာ၊သဘက္ခါက်ရင္ ပ႐ိုမိုးရွင္းပြဲအေသးေလးတစ္ခုရွိေသးတယ္"
"ဒီေလာက္အလုပ္ေတြမ်ားေနတာနဲ႔ ထက္ကိုမုန္႔ေကြၽးဖို႔အခုထိအထမေျမာက္ေသးဘူးေနာ္...စားခ်င္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ေျပာျပတာ"
ပါးစပ္ကသာေျပာျပတာဟုေျပာၿပီး မ်က္လုံးေတာ့ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ေနပုံက ေစာင္းခ်ိတ္ေျပာေနသည့္အလား။
"ဘြဲ႕ရတဲ့ေန႔က်ဝယ္ေကြၽးမယ္"
"လာျပန္ၿပီ"
ထက္ထက္က မေက်မနပ္ႏွင့္တိုးတိုးတိုးတိုးေျပာၿပီး ေဆာင္းဦးဘက္လွည့္ေနရင္းမွပတ္လက္လွဲခ်လိုက္သည္။
"ေညာင္းလိုက္တာ။ထက္ မ်က္မွန္တပ္ရေတာ့မယ္သိလား၊ၾကည့္ရတာဝါးေနလို႔အားမရေတာ့ဘူး၊ဇက္ေၾကာေတြထိုးတာတအားဘဲ..."
"ငါေျပာသားဘဲ ေရခ်ိဳးခါနီးဆားၾကမ္းနင္းပါဆို။အပူေလ်ာ့တယ္...မ်က္စိၾကည္တယ္၊ဇက္ေၾကာထိုးတာသက္သာတယ္ဆို၊ဖုန္းသုံးတာလည္းေလ်ာ့"
STAI LEGGENDO
ဆောင်းတို့သည်လည်း မအေးတော့ပြီ
Teen Fiction(on going) ဆောင်းဟူသည် အေးချမ်းသောအရာဟု တင့်စားပါလျှင် ကိုယ့်ဆောင်း သည်အဘယ်ကြောင့်ပူလောင်ရပါသနည်း... ဆောငျးဟူသညျ အေးခမြျးသောအရာဟု တငျ့စားပါလြှငျ ကိုယျ့ဆောငျး သညျအဘယျကွောငျ့ပူလောငျရပါသနညျး...
