ရည္မြန္ေထြးေျပာသြားသည့္စကားႏွင့္ပတ္သတ္၍ ရင္ထဲခံေနရင္း တအုံေႏြးေႏြးပူေလာင္စိတ္တို႔ႀကီးစိုးကာ ႐ြာမွာမ်က္ႏွာငယ္ေနရမည့္ ႀကီးေမအျဖစ္ကိုေတြးၾကည့္မိေတာ့
အသက္ရႉေတာင္မဝေတာ့သလိုခံစားရသည္။
ဒီၾကားထဲ အဆက္အသြယ္ျပတ္သည္ႏွင့္ အရာအားလုံးကို လက္လြတ္စပယ္ထားခဲ့သလိုခံစားရသည္ႏွင့္ စိတ္အစဥ္ကေနာက္က်ိလာသည္။
ညဦးပိုင္း မမႏွင့္မက္ဆင္ဂ်ာမွာစကားေျပာမိရင္း ႀကီးေမႏွင့္ႀကီးႀကီးဖုန္းေျပာျဖစ္လားဟုေမးစမ္းၾကည့္ရင္းမွသည္ ႀကီးေမမွေထြေထြထူးထူးဘာမွမေျပာေၾကာင္းသိရျပန္ေတာ့ အနည္းငယ္စိတ္သက္သာရာရသလိုခံစားရေသာ္ျငား ေနာက္ဆံတင္းသည္ကေတာ့မေလ်ာ့ေသးေခ်။
--------------------
"ဝတ္ရည္ေရ ဖုန္းလာေနတယ္"
"ဟုတ္မာမီ...ေက်းဇူးပါ"
ယေန႔ရႉတင္ရွိ၍ ေဆာင္းဦးကိုမိတ္ကပ္ျပင္ဆင္ျခယ္သေပးေနခ်ိန္ ကိုယ္ႏွင့္အတူရွိမေနေသာလက္ကိုင္အိတ္ထဲမွဖုန္းလာ၍ stylistမာမီတစ္ေယာက္က ဖုန္းလာကမ္းေပးသည္။
ဖုန္းဆက္သူက ကိုစိုးေဇာ္။မနက္ေစာေစာ ရႉတင္မလာခင္ကဆက္ၾကည့္ေသာ္လည္းမကိုင္ျဖစ္ပဲ ယခုမွျပန္ဆက္ျခင္းျဖစ္သည္။
"ဟဲလို ကိုစိုးေဇာ္"
"ေအး...မင္းမနက္ကေခၚထားတာေတြ႕လို႔"
"ဟုတ္တယ္...အကို၊မေန႔က အေထြးကေဒၚေလးကိုေဆးခန္းျပဖို႔ေငြပို႔ခိုင္းလို႔။အဲ့ဒါမနက္က အလုပ္မသြားခင္ ဝင္လႊဲမလို႔ဖုန္းဆက္တာ။အခုေရာ ေန႔ခင္း၁နာရီဝန္းက်င္ေလာက္အားလား...ရႉတင္းခဏနားတဲ့အခ်ိန္က်လႊဲေပးမလို႔"
"ေအး...အဲ့အခ်ိန္ငါတို႔လည္းထမင္းစားတယ္၊ရတယ္ေလ...ထုတ္ေပးထားမယ္ေလ။ဟိုဒင္း...ေဒၚေလးက ေနမေကာင္းဘူးတဲ့လား"
"ဟုတ္...ထုံးစံအတိုင္းေပါ့၊ခါးလည္းနာေနတယ္ေျပာတယ္....အဲ့ဒါသုံးခြမွာ ျမန္မာေဆးဆရာတစ္ေယာက္ေရာက္ေနတယ္ဆို၊အဲ့ဒါသူနဲ႔ျပခ်င္လို႔တဲ့"
"ေၾသာ္....ေအး၊ဦးေက်ာ္ခင္ေရာက္ေနတာ။ငါ့ေယာကၡမေတာင္ ဟိုတစ္ေန႔ကသြားျပေသးတယ္။"
STAI LEGGENDO
ဆောင်းတို့သည်လည်း မအေးတော့ပြီ
Teen Fiction(on going) ဆောင်းဟူသည် အေးချမ်းသောအရာဟု တင့်စားပါလျှင် ကိုယ့်ဆောင်း သည်အဘယ်ကြောင့်ပူလောင်ရပါသနည်း... ဆောငျးဟူသညျ အေးခမြျးသောအရာဟု တငျ့စားပါလြှငျ ကိုယျ့ဆောငျး သညျအဘယျကွောငျ့ပူလောငျရပါသနညျး...
