Güzel Aşk (Tamamlandı)

34

Akşam devam ederken yoldan gelen Baykal çifti izin isteyip odalarına çekilmişti. Baş başa kalan Reyhan ve Çınar, ellerindeki kahvelerle sarmaş dolaş salonda oturuyorlardı. Çınar:

- Babam bugün bizi çok özlediğini söyledi.

- Özler tabi. Biriniz İstanbul' da biriniz Mardin' de.

- Babam haklı sanırım.

- Ne konuda?

- İstanbul' da bir hayat kurduğumdan beri onları çok nadir ziyaret ediyorum. Ablam desen zaten çok zor geliyor. Bu yüzden de isyan ediyor.

- Keşke daha fazla ziyaret etme şansınız olsaydı.

- İş güç derken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum ki.

- O zaman bundan sonra, daha çok ziyaret etmeye çalışırsın birtanem.

- İyi olacak, deyip kahvesinden içti. Asıl sormak istediği soruyu sormaya karar verdi.

- Birtanem?

- Hmm?

- Evlendikten sonra babamların yanında yaşamak ister misin?

- Evlerinde mi?

- Yok hayır biz ayrı eve çıkarız ama aynı şehirde oluruz.

- Güzel bir fikir olabilir aşkım ama orada yepyeni bir başlangıç yapmamız gerekiyor biliyorsun değil mi?

- Benimde arada kalmamın sebebi bu zaten. Oraya gideceğiz, yeni ev yeni iş. Bir de kısıtlı imkanlarımız olacak küçük bir yer çünkü orası.

- Peki ailen, burada yaşasa.

- Kabul ederler mi bilmem.

- Sormadan bilemezsin birtanem.

- O zaman yarın kahvaltıda bir konuyu açalım.

- Açalım yakışıklım, deyip Çınar' ın dudağından öptü.

Çınar sinsice gülümseyip Reyhan' ın bedenini kendine çevirdi ve sabahtan beri hasret kaldığı dudakları öpmeye başladı. Öperken:

- En son cezam vardı.

- Ceza kimin umrunda bende bu kadar özlemişken.

- İşte benim kadınım, deyip özlemle birbirlerini öptüler.

Erdemlerde (sabah)

Ferit, sabahleyin gözüne vuran ışıkla uyandı. Çıplak teninde hissettiği nefesle gülümsedi. Cansel' i, hayatının aşkı, kadını... Tamamen ona ait olan güzel kadını koynunda huzurla uyuyordu.

Alarmın çalışıyla Ferit, panikle telefona ulaşmaya çalıştı. Fakat Cansel' in uyanmasıyla:

- Ferit?

- Üzgünüm aşkım, alarmı unutmuşum.

Cansel dün olanları hatırlamasıyla panikle yataktan doğruldu.

- Saat kaç? Deyip telefonuna yöneliyordu ki Ferit:

- Yedi güzelim.

- Abimler, abimler geldi mi?

- Aşkım hayır, gelmeden önce haber verecekler zaten.

- Ben bir arayayım yinede.

- Birtanem sakin ol daha uyuyorlardır.

- Uyansınlar, ne zaman geleceklerini bilirim en azından, deyip hızla abisine telefon etti.

Ferit, güzel sabahın içine eden sevgilisine isyan eder bir iç çekti ve başını yatağın başlığına yasladı.